همانطور که هر کسی که تا به حال به رسانه ها توجه کرده است تقریباً مطمئناً می تواند تأیید کند، قدرت هایی که در هالیوود وجود دارند همیشه به دو چیز علاقه داشته اند، جوانی و زیبایی. متأسفانه، همچنین بدیهی است که وقتی صحبت از زنان می شود، استانداردهایی که آنها در مورد هر دوی این موارد رعایت می کنند، فوق العاده خشن هستند. در نتیجه، هرگز پنهان نبوده است که اکثر بازیگران زن مسن‌تر متوجه می‌شوند که نقش‌هایشان با بالا رفتن سن از بین رفته است.
علاوه بر این که بازیگران زن مجبورند با بالا رفتن سن، حرفه خود را درگیر کنند، رسانه ها اغلب در جوانی برای آنها ترسناک هستند.به عنوان مثال، مردم اخیراً به عقب برگشته‌اند و به سؤالات ترسناکی که بریتنی اسپیرز در نوجوانی از او پرسیده بودند توجه کرده‌اند. متأسفانه، اسپیرز تنها کسی نیست، زیرا مگان فاکس نیز در جوانی بیش از حد جنسی داشت و رسانه ها در دوران نوجوانی او نسبت به بروک شیلدز واقعا وحشتناک بودند.
چگونه بروک شیلدز به شهرت رسید
وقتی بوک شیلدز تنها ۱۱ ماه داشت، برای اولین بار به عنوان مدل استخدام شد. شیلدز در بقیه دوران کودکی خود به عنوان یک مدل کودک کار می کرد و در همان زمان شروع به دنبال کردن حرفه بازیگری کرد. سپس، شیلدز پس از بازی در فیلم کودک زیبا در سن 12 سالگی، واقعاً در کانون توجه قرار گرفت.
بعد از بازی در Pretty Baby، بروک شیلدز در کانون تبلیغاتی برای شلوار جین کالوین کلین قرار گرفت که آنقدر بحث برانگیز بود که دهه‌ها پس از پخش آن همچنان بدنام بود.
در آگهی، شیلدز را می‌توان با پیراهنش به اندازه‌ای باز دید که میانه‌پوشش را نشان می‌دهد. بعد از اینکه دوربین روی بدن او چرخید، چهره شیلدز در حالی که یک دیالوگ بدنام را ارائه می کرد، دیده می شد. "میخوای بدونی بین من و کالوینام چی میشه؟ هیچی."
از آنجایی که بروک شیلدز زمانی که تبلیغات کالوین کلین فیلمبرداری و پخش شد، تنها چهارده سال داشت، بسیاری از بینندگان احساس می کردند که او بیش از حد جنسی شده است.
دهه‌ها بعد، شیلدز به واکنش‌های شدید علیه تبلیغات بازرگانی پرداخت و رسانه‌ها را به دلیل برانگیختن این جنجال سرزنش کرد. متأسفانه برای شیلدز، مهم نیست که دیگران نسبت به تبلیغ کالوین کلین چه احساسی داشته باشند، شکی نیست که رسانه ها سال ها پس از پخش آن واقعاً با او وحشت کرده بودند.
وسواس ناخالص بروک سپر رسانه‌ها
بعد از بازی بروک شیلدز در فیلم بچه زیبا و تبلیغات خاطره انگیز کالوین کلین، دیدن اینکه چگونه برخی از اعضای رسانه در مورد او و با او صحبت کردند خیره کننده است. به هر حال، به نظر می‌رسد که برخی از اعضای مطبوعات به این نتیجه رسیده‌اند که وقتی صحبت از شیلدز به میان می‌آید، خطی وجود ندارد که از آن عبور نکنند.
در طول حضور در سال 2021 در پادکست Dax Shepard و Monica Padman Carchair Expert، وقتی در مورد رفتار مطبوعاتی خود در دوران جوانی اش صحبت می کرد، حرفی نزد. "این عملاً جنایتکارانه بود. این روزنامه نگاری نبود."
وقتی برخی از مردم شنیدند که چگونه بروک شیلدز نحوه برخورد رسانه ها با او را در دوران جوانی توصیف می کند، ممکن است تصور کنند که او بیش از حد است.
با این حال، وقتی واقعاً به گذشته نگاه می کنید، به راحتی می توان استدلال کرد که اینطور نیست. به هر حال، در دهه 80، تعداد زیادی از رسانه‌های بزرگ هر دو به شیلد بیش از حد جنسی می‌پرداختند و در عین حال به بی‌گناهی او که ترکیبی واقعاً وحشتناک است، وسواس داشتند.
نمونه‌ای عالی از روش عجیبی که رسانه‌ها می‌خواستند بروک شیلد را در دوران نوجوانی به‌طور غیرعادی بی‌گناه نشان دهند، از مقاله واشنگتن پست برگرفته شده است.
بالاخره، مقاله شیلدز را به عنوان "[16] در 9 ادامه می دهد" توصیف کرد و ادعا کرد که "او ترجیح می دهد [اسب] سوار شود تا پسرها را ببوسد". همچنین در همان مقاله، کریس اتکینز بازیگر فیلمبرداری صحنه بوسیدن با شیلدز را توضیح داد.
طبق گفته اتکینز، کارگردان فیلم عشق بی پایان به او دستور داده است که هنگام بوسیدن شیلز بدون اینکه به او بگوید، پرخاشگر باشد.
"زمانی که قرار بود ما در حال ساختن باشیم این یکی بود و کارگردان به من گفت، "باشه، من واقعاً می خواهم که این بار او را ببوسی." بنابراین تصمیم گرفتم زبانم را در دهان او بچسبانم، و او به عقب پرید و گفت: "ایکچ! چه کار می کنی؟"" به خاطر داشته باشید که شیلدز در زمان فیلمبرداری آن صحنه تنها 16 سال داشت و اتکینز 20 ساله بود.
اگر همه اینها کافی نبود، فرانکو زفیرلی، کارگردان عشق بی پایان، که در آن زمان 58 سال داشت، برای مقاله واشنگتن پست مصاحبه کرد و او را به طرز عجیبی توصیف کرد. "با بروک من یک الهه پاکی دارم، یک باکره 16 ساله."
به اندازه کافی شگفت انگیز، فرانکو زفیرلی تنها فردی در رسانه ها نبود که نگران باکرگی بروک شیلد بود. در سال 2017، گاردین نمایه ای را منتشر کرد که به دوران حرفه ای شیلدز نگاه می کرد. در این مقاله، باکرگی شیلدز به عنوان "یک وسواس ملی" توصیف شد.
علاوه بر آن، ادعا می شود که وقتی شیلدز باکرگی خود را به دوست پسر دانشگاهیش، دین کین از دست داد، این خبر ملی شد.واضح است که این تثبیت روی شیلدز توسط رسانه ها انجام شد. بر اساس نحوه برخورد رسانه ها با او در گذشته، منطقی است که شیلدز امروز خودش را در گوگل جستجو نمی کند.
