سوپراستار بودن که در سنین جوانی در تلویزیون یا سینما حضور پیدا می کند، می تواند برای هر بچه ای کاملاً هیجان انگیز باشد. برای برخی از کسانی که این امتیاز را داشته اند، ستاره ها برای حرفه خود هماهنگ شدند و حتی در بزرگسالی به بازیگران مشهور تبدیل شدند.
برای مثال ناتالی پورتمن حرفه بازیگری خود را در ۱۲ سالگی با فیلم Léon: The Professional آغاز کرد. امروزه او برای نقش های برجسته ای مانند جین فاستر در دنیای سینمایی مارول شناخته می شود. او همچنین یک بار برنده جایزه اسکار شده است تا یک جایزه بفتا و دو جایزه گلدن گلوب را در کارنامه خود داشته باشد.
اتان هاوک، کیک پالمر و اسکارلت جوهانسون همه ستارههای بزرگ امروزی هستند که به عنوان بازیگر کودک شروع کردند.همه اینقدر خوش شانس نیستند. رایدر استرانگ در دهه 90 برای بازی در نقش شاون هانتر در کمدی کمدی ABC، Boy Meets World، مورد علاقه طرفداران قرار گرفت. استرانگ از آن زمان به بعد از دنیای بازیگری ناپدید شده است، مگر برای یک فیلم کوتاه اینجا و آنجا.
به شهرت رسید
کودک دیگری که در حالی که هنوز نسبتاً جوان بود خود را به شهرت رساند، راس مالینگر بود. او در تابستان 1984 در شهر ردوود کالیفرنیا از پدری که به عنوان نماینده فروش کار می کرد به دنیا آمد. با این وجود، خون خلاق همیشه در خانواده Malinger جریان داشت. پدرش برایان و مادرش لورا نیز به عنوان تهیه کننده فیلم کار می کرد. دو خواهر و برادر او، اشلی و تایلر کول مالینگر نیز به عنوان بازیگر کار کردهاند.
راس مالینگر اولین نقش خود را در سینما در سال 1990 به دست آورد، زمانی که در یک قسمت از بورلی هیلز، 90210 در نقش یک بچه هولناک به نام الیوت برودی ظاهر شد. او همچنین چندین بار در Who's The Boss، یک کمدی که در آن زمان از ABC پخش می شد، حضور داشت. برای سن او، حرفه مالینگر شروع بسیار چشمگیری داشت.
در چند سال بعد، او همچنان نقشهای کوچکی را در فیلمهایی مانند شب نابودی، دیر برای شام (هر دو سال ۱۹۹۱) و در بیماری و سلامت (۱۹۹۲) به دست آورد. در سال 1993، او در فیلمی ظاهر شد که او را به شهرت جهانی رساند: کمدی رمانتیک نورا افرون، بی خواب در سیاتل. او قرار بود در کنار تام هنکس که نقش پدرش را بازی کند، بازی کند.
او فکر می کرد که یک شوت بزرگ است
بی خوابی در سیاتل داستان مردی بیوه به نام بالدوین (هنکس) است که به همراه پسرش جونا (مالینگر) پس از مرگ همسرش بر اثر سرطان به سیاتل نقل مکان می کند. در شهر جدید، بالدوین سوژه حیلههای عاشقانه یک خبرنگار زن میشود که با وجود اینکه در حال حاضر در یک رابطه دیگر است، شروع به تعقیب و جلب او میکند.
در واقع، مالینجر اولین بازیگری نبود که برای بازی در نقش جونا انتخاب شد. پسر دیگری به نام ناتان وات این نقش را دریافت کرده بود و حتی فیلمبرداری را شروع کرده بود.متأسفانه، ظاهراً هنکس کار با او دشوار بود، اگرچه ستاره فارست گامپ از آن زمان اعتراف کرده است که این امر به دلیل عدم بلوغ خودش بوده است.
هنکس در بخشی از نیویورک دیلی نیوز به نقل از هنکس می گوید: "من در آن زمان یک بازیگر بسیار بداخلاق بودم." میآید و میگوید: «چرا بچه اینقدر خطهای خوب دارد؟» من به اندازهای فیلم ساخته بودم که چند بار سیگار بکشم و فکر میکردم که خیلی آدم خوبی هستم و صدایم باید شنیده شود.»
موفقیت عظیم برای یک پسر کوچک
مالینگر وارد شد و کار خوبی روی فیلم انجام داد و به سود بیش از 200 میلیون دلار در گیشه کمک کرد. استقبال منتقدان از «بی خوابی در سیاتل» برای شروع خیلی خوب نبود، اگرچه قدردانی از بیان هنری افرون در فیلم در سالهای پس از آن افزایش یافته است.
هنگامی که فیلم در ۲۵ ژوئن ۱۹۹۳ به نمایش درآمد، مالینگر هنوز دو هفته از تولد نهمین سالگرد تولدش فاصله داشت. این یک موفقیت بزرگ برای چنین پسر جوانی بود، که اکنون نام های ستاره ای هنکس و مگ رایان را به لیست فوق ستاره هایی که با آنها کار کرده بود اضافه کرده بود. او قبلاً سه سال قبل در کنار آرنولد شوارتزنگر در فیلم Kindergarten Cop ظاهر شده بود.
در سال 1995، مالینگر به ژان کلود ون دام در فیلم اکشن، مرگ ناگهانی پیوست. او به بازی در چند فیلم ادامه داد، اما بیشتر فیلمهای کوتاه بعدی او در سریالهای کمدی مختلف در دهه 90 بودند. همانطور که مشخص شد، Sleepless in Seattle آخرین نقش اصلی او بود. او پس از حضور در اپیزود سال 2006 بدون ردپای CBS از بازیگری کنارهگیری کرد.
از آن زمان، مالینگر راه پدرش را دنبال کرد و به دنیای تجارت قدم گذاشت. آخرین شغل شناخته شده او به عنوان مدیر در یک فروشگاه خودرو بود که در سال 2009 تعطیل شد.