دیزنی سابقه طولانی و پر سابقه ای در تجارت سینما دارد، و در حالی که آنها عمدتاً بر روی انیمیشن های موفق متمرکز هستند، استودیو تعدادی از فیلم های کلاسیک لایو اکشن را به صفحه نمایش بزرگ آورده است. فیلم‌هایی مانند دزدان دریایی کارائیب برندگان بزرگی بوده‌اند و همه آنها بخشی از میراث دیزنی هستند.
عزیزم، من بچه ها را کوچک کردم در دهه 80 موفقیت بزرگی داشت، و فیلم به رهبری ریک مورانیس تأثیر ماندگاری بر تماشاگران گذاشت. در حالی که فیلم در حال جمع شدن بود، دیزنی چند نگرانی داشت، که یکی از آنها از یکی از نویسندگان فیلم نشات می‌گرفت که در ژانر ترسناک نامی برای خود دست و پا کرده بود.
بیایید نگاهی دقیق‌تر به Honey, I Shrunk the Kids بیندازیم و ببینیم چرا دیزنی در طول تولید چند نگرانی داشت.
"عزیزم، من بچه ها را کوچک کردم" یک موفقیت بزرگ بود
در سال 1989، دیزنی Honey, I Shrunk the Kids را منتشر کرد، که افزوده فوق‌العاده‌ای به خط تولید آنها در صفحه بزرگ بود. این فیلم برای طرفداران بسیار هیجان انگیز بود، و در کمترین زمان، دیزنی موفقیت بزرگی را در دست داشت.
با بازی ریک مورانیس، عزیزم، من بچه‌ها را کوچک کردم، با تمرکز وین سالینکسی، مخترعی تلاش می‌کند که اشعه کوچک شدنش پس از کوچک شدن فرزندان او و همسایه‌اش، مشکلات غیرمنتظره‌ای ایجاد می‌کند. از آن لحظه به بعد، فیلم بچه‌ها را می‌بیند که در حیاط Szalinski حرکت می‌کنند در حالی که والدینشان در حال شکار برای یافتن آنها هستند.
این فیلم یک تلنگر خنده دار بود که عناصر ماجراجویی زیادی در درون خود داشت. دیزنی پس از ساخت بیش از 200 میلیون دلار، موفقیت بزرگی را در دست داشت و یک فرنچایز فیلم کاملاً جدید برای استفاده از آن داشت.
هر چیزی که برای ساخت این فیلم انجام شد، دلیل بزرگی برای موفقیت آن بود، حتی زمانی که برخی از تصمیمات ممکن است در ابتدا عجیب به نظر برسد.
توسط نویسنده ترسناک، استوارت گوردون مشترک نوشته شده است
حالا، یک چیز که ممکن است مردم در مورد عسل متوجه نشوند، من بچه ها را کوچک کردم این است که فیلم در واقع توسط استوارت گوردون نوشته شده است. بله، یک نویسنده ترسناک تا حدی مسئول زنده شدن این فیلم خنده دار دیزنی بود.
قبل از کار روی این فیلم، گوردون روی فیلم هایی مانند Re-Animator، From Beyond و Dolls کار کرده بود. این‌ها دقیقاً فیلم‌های سرگرم‌کننده دیزنی نبودند، اما ثابت کردند که گوردون توانایی ساخت یک پروژه قوی را دارد.
در ظاهر، Honey, I Shrunk the Kids به عنوان یک فیلم خانوادگی ارائه شد که می تواند برای افراد در هر سنی لذت ببرد. برخی از موضوعات مرتبط را لمس می کند، گاهی اوقات خنده دار است و طرفداران را به ماجراجویی وحشیانه می برد. با این حال، نگاه دقیق‌تر عناصر ترسناکی را نشان می‌دهد که در فیلم گنجانده شده است.
منتقد ترسناک قاتل این موضوع را به طرز درخشانی شکست و نوشت: «سقوط از ارتفاعات زیاد، تجربه صحنه غرق شدن نزدیک به مرگ، آویزان شدن اینچ ها از تیغه های چرخان غول پیکر ماشین چمن زنی، و همه این وقایع شامل بچه ها می شود.حیاط خلوت علاوه بر خطر آشکار اشیاء روزمره، مجموعه‌ای از موجودات را نیز فراهم می‌کند که به تجربه دنیای دیگر می‌افزاید."
ببینید، این عناصر همچنین باعث نگرانی مردم دیزنی شد.
چرا دیزنی نگران بود
پس چرا دیزنی نگران عسل بود، من بچه ها را کوچک کردم؟ با توجه به پس‌زمینه ترسناک گوردون، استودیو نگران بود که نویسنده برای از بین بردن شخصیت‌های کلیدی تلاش کند.
طبق گفته گوردون، "دیزنی نگران بود که من همه بچه ها را بکشم. و من مدام می گفتم: "نه، من آنها را نمی کشم. اما می خواهم تماشاگران فکر کنند ممکن است بمیرند..""
بسیار جالب است بدانید که دیزنی نگران این بود که گوردون کارها را بیش از حد با شخصیت های فیلم پیش ببرد، و ما فقط می توانیم تصور کنیم که این به سابقه او به عنوان یک نویسنده ترسناک نسبت داده می شود. اگر بخواهیم منصف باشیم، Honey, I Shurnk the Kids یک مفهوم فیلم بسیار وحشتناک است، اما عناصر ساده لوحانه و ماجراجویی واقعاً به کاهش ترسناک بودن این فیلم کمک می کنند.
نه تنها دیزنی نگران این بود که گوردون شخصیت ها را بیرون بیاورد، بلکه می خواست مطمئن شود که آنتی فوق العاده ترسناک نیست.
"گوردون گفت: "خب E. T. بیشتر از مورچه بچه ها را می ترساند."
خوشبختانه، نمایش کوتاهی از اینکه آنتی چگونه می‌توانست روی صفحه بزرگ دوستانه به نظر برسد، برای دیزنی کار خوبی انجام داد و ترس آنها محقق نشد.
انتخاب یک نویسنده ترسناک برای یک فیلم کودکان انتخاب جسورانه ای بود، اما زمانی که فیلم به موفقیت بزرگی تبدیل شد که یک فرنچایز کامل را به وجود آورد، این کار به شکلی مهم نتیجه داد.
