درباره نحوه نوشتن فیلم های کوئنتین تارانتینو و همچنین نحوه کارگردانی آنها مطالب زیادی گفته شده است. شاید هیچ فیلمسازی زنده امروزی مانند کوئنتین کالبدشکافی نشده باشد. این چیزی است که هنرمند با اعتماد به نفس و کاریزماتیک دوست دارد به احتمال زیاد بشنود. اما این فقط طرفداران نیستند که عاشق شیوه ساخت فیلم های کوئنتین هستند، بلکه بازیگران زیادی هستند که او در آنها بازی می کند. همکاری های خلاقانه او با افرادی مانند کریستوف والتز یا حتی همکاری پیچیده و بحث برانگیز او با اوما تورمن به طور عمومی توسط خود بازیگران تشریح شد. و همین امر در مورد مری الیزابت وینستد، یکی از ستارگان فیلم سال 2007 او، اثبات مرگ، صادق است.
تنها تفاوت با مری الیزابت این بود که او در واقع نحوه ساخت فیلم های کوئنتین را تغییر داد، حتی اگر در آن زمان کاملاً از آن بی خبر بود.
چگونه مری الیزابت برای مدت کوتاهی فرآیند خلاقیت کوئنتین را تغییر داد
مری الیزابت وینستد درباره بازیگری در فیلم Death Proof در مصاحبه ای از پشت صحنه ساخت فیلم گفت: «من خیلی هیجان زده بودم. "من از طرفداران پر و پا قرص کوئنتین تارانتینو بودم و سال ها بود. بنابراین، وقتی شنیدم که فیلمنامه ای از کوئنتین تارانتینو می گیرم، به تنهایی برایم هیجان انگیز بود. اما وقتی آن را خواندم و دیدم چقدر بد بود. و چگونه توانستم بخشی از گروهی باشم که واقعاً حرکات بسیار خوبی انجام می دهد [شگفت انگیز بود]."
در همان مصاحبه پشت صحنه، کوئنتین روند انتخاب بازیگری را توضیح داد که باعث شد همه بازیگرانش از جمله مری الیزابت وینستد را پیدا کند. برخلاف بسیاری از فیلمسازانی که نقش خود را بر اساس کار بازیگران ایفا می کنند، کوئنتین مطمئن می شود که افراد مناسب برای شخصیت های خاص خود را بدون توجه به اینکه چه کسانی هستند یا قبلاً چه کاری انجام داده اند، پیدا می کند.
کوئنتین در این مصاحبه گفت: «من شخصیت‌های بسیار فردگرایانه می‌نویسم و بازیگرانی را پیدا می‌کنم که این شخصیت‌ها هستند که می‌توانند نقش این شخص را بازی کنند. "بنابراین، در مورد شخصیت لی مونتگومری، شخصیت بازیگر، چیزی که در مورد او بود این بود… من در واقع فکر کردم، "می‌دانی چیست؟ من این شخصیت را به‌طور خاص نمی‌نویسم. قرار نیست پیدا کنم. کاراکتر روی صفحه. من آن را خیلی باز می گذارم تا بتوانم به هر کسی که وارد می شود و شخصیت واقعاً باحالی دارد، بازیگری بدهم. هر بازیگر شیک، جالب، عجیب و غریبی که من دوست دارم یا هر بازیگر بامزه ای که می آید در در، من می توانم آن شخصیت را بگیرم و آن لی خواهد بود.'"
کوئنتین توضیح داد که او به دنبال یک بازیگر جوان است که بتواند "کمی علاقه هنری به او داشته باشد" تا بتواند شخصیتی را که عمداً از آن خواسته بود را در صفحه پر کند.
"سپس مری الیزابت وارد شد. بنابراین، ما با هم صحبت می کنیم، و او صحنه را انجام می دهد.و همانطور که من صحنه را تماشا می کنم، انگار می فهمم که او لی است. او دارد لی را میخکوب می کند. این طور نیست که مری الیزابت با این شخصیت شگفت انگیز و دمدمی وارد شد و فقط نشست و آن شخصیت شگفت انگیز و دمدمی تسلط یافت. نه… او شخصیت لی را پیدا کرد که در صفحه بود."
این تجربه باعث شد کوئنتین تارانتینو، یک فیلمساز بسیار تثبیت شده، به چیزی واقعاً مهم در مورد کار و روند خود پی ببرد.
"او در واقع به من فهماند که من در واقع شخصیتی بسیار بیشتر از آنچه واقعاً فکر می کردم نوشته ام. مری الیزابت به من نشان داد که در واقع قسمتی بهتر از آنچه فکر می کردم نوشته ام. او به نوعی شخصیتم را به من پس داد. او بعداً آمد، حدود یک ماه بعد، در واقع برگشت، نشست و دوباره این کار را انجام داد."
از آنجایی که مری الیزابت به لطف تأثیرپذیری از آنچه در صفحه بود، چنین انتخاب های مشخص و ثابتی انجام داد، کوئنتین چاره ای جز انتخاب او برای این نقش در کنار روزاریو داوسون و کرت راسل نداشت.همانطور که کوئنتین گفت، مری الیزابت در واقع شخصیت خودش را به او نشان داده بود.
مری الیزابت از کوئنتین الهام گرفت تا یک عنصر امضا را بکار گیرد
کوئنتین در حین ساخت اثبات مرگ، آنقدر از کار بر روی شخصیت مری الیزابت وینستد با این بازیگر غافلگیر شد که تصمیم گرفت نقش اصلی خوانندگی را به او بدهد. در صحنه‌ای که شخصیت کرت راسل به سمت ماشین پارک شده لی می‌آید، مری الیزابت آهنگ «Baby It's You» را می‌خواند که به آی‌پادش گوش می‌دهد.
"من نمی دانستم که قرار است در فیلم بخوانم. ناگهان [کوئنتین] چنین گفت: "می خواهم این آهنگ را یاد بگیری و کل آن را بخوانی" مری الیزابت توضیح داد.
در پایان روز، مری الیزابت پس از گوش دادن به آهنگ هر بار و زدن ریتم روی فرمان و داشبورد ماشین، در نهایت آن را میخکوب کرد. این چیزی بود که او همیشه می خواست در یک فیلم انجام دهد اما این فرصت را نداشت تا اینکه کوئنتین خلاقانه از او الهام گرفت.
"مادر [مری الیزابت] آن روز سر صحنه فیلمبرداری بود و یادم می آید که به سمت مادرش رفتم و گفتم: "آیا می دانستی که او می تواند آنقدر امضا کند؟" و مادرش می‌گوید: "خب، ما این کار را کردیم، اما واقعاً خوب است که تو هم اینطور فکر می‌کنی." "این به معنای واقعی کلمه تمام خدمه را منفجر کرد. آن روز همه ما برای مری الیزابت بودیم."
