باید با آلیشیا سیلورستون موافق باشیم، Clueless در زمان خود نمادین بود. کمدی کلاسیک سال 1995 میراث فوق‌العاده‌ای به جا گذاشته است که طرفداران هنوز در مورد آن کنجکاو هستند تا به امروز. این شامل تمام رازهای خارق‌العاده پشت صحنه مجموعه می‌شود و یکی از این رازها حقیقت در مورد بوسه شر و جاش است.
هر فیلم از این ژانر با یک بوسه بزرگ به پایان می رسد. و در 1995 Clueless، آن بوسه بزرگ بین شر آلیسیا سیلوراستون و جاش پل راد بود. البته، این جفت شدن، دست کم، بیشتر به خاطر رابطه خانوادگی آنها عجیب بود… اما شیمی بین شخصیت ها (و همچنین بازیگرانی که آنها را بازی می کردند) قابل لمس بود.بنابراین، ما در مراسم عروسی مستر هال و میس گیست کاملاً از آغوش اقلیمی آنها پشت سر گذاشتیم. به لطف مقاله‌ای از Vulture، ما چند راز از روز فیلمبرداری را یاد گرفتیم، از جمله اینکه پل راد چقدر از جنبه‌ای از بوسه ناراحت بود و اینکه چگونه یک موسیقی تغییر کرد، واقعاً یک گروه مشهور دهه 1990 را عصبانی کرد. بیایید نگاهی بیندازیم…
تصویربرداری عروسی به دو دلیل مختلف پیچیده بود
طبق مصاحبه با بازیگران و خدمه نویسنده/کارگردان Amy Heckerling's Clueless، فیلمبرداری صحنه عروسی (که شامل بوسه هم می شد) به دلیل دو چیز دشوار شد… اول اینکه هوا خیلی بد بود!
استیون جردن، طراح تولید Clueless، به Vulture گفت: "ما باید پنج یا شش بار آن عروسی را ترتیب داده باشیم." «روز قبل آن را در حیاط خلوت می‌گذاشتیم. هوا می‌آمد، همه را داخل می‌بردیم و خشک می‌کردیم.باران فیلم در آن سال، در ژانویه، فوق العاده بود. و بالاخره خورشید بیرون آمد. ما توانستیم به آن شلیک کنیم."
مسئله دیگری که خدمه در روز عکسبرداری عروسی با آن مواجه شدند، خود بازیگران بود… عمدتاً پل راد. این به این دلیل است که پل هنوز با بقیه بازیگران فیلمبرداری نکرده بود و تماماً به دنبال سرگرمی با دوستان جدیدش، همبازی‌های Breckin Meyer و Donald Faison بود.
هنگام بداهه‌پردازی بیت "من کاملاً خودم را درگیر می‌کنم"، دونالد و پل حتی کمی بداخلاق را شروع کردند.
پل راد اعتراف کرد: «ما واقعاً تند شدیم و نمی‌توانستیم متوقف شویم، تا جایی که خدمه و امی کمی اذیت شدند. "ما داشتیم بیرون تیراندازی می‌کردیم. با نور مسابقه می‌دادیم: بچه‌ها بیایید. با هم نگه دارید."
پل راد از خود بوسه عصبی بود و خدمه نمی دانستند از آن چه باید بکنند
بوسیدن شر برادر ناتنی سابقش باعث شد که برخی از خدمه خشمگین شوند… یا… حداقل… ابروهای خود را بالا ببرند.
"[وقتی چر و جاش می بوسند] در واقع، همه ما مجبور شدیم سرمان را دور خود ببندیم: آیا آنها برادر و خواهر هستند؟" دستیار کارگردان دنی سیلوربرگ به Vulture درباره تاریخ شفاهی این بوسه گفت. "آنها خواهر و برادر نیستند، نه؟ نه. آنها درست جلوی ما می بوسند. نه، نیستند."
در مورد پل راد، او با همه چیز کمی متفاوت بود…
"[با بوسه] کمی عصبی می شوید،" پل راد اعتراف کرد. "اما همچنین، من روانی شدم. وقتی بزرگ شدم، این بازیگران را می شنوید، و البته آنها در مورد صحنه های جنسی صحبت می کنند و نه فقط بوسه، بلکه آنها می گویند، "اوه، همه چیز فنی است. هیچ چیز آنجا نیست. هیچ کس هیجان زده نیست. همه فقط نوعی شرم آور هستند. یادم می‌آید که فکر می‌کردم، "آیا این واقعاً درست است؟" و سپس به یاد می آورم که فکر می کردم، "این بسیار عالی است." به نظر من کاملاً متحیر است.
چگونه عموم مردم آن را به "لحظه فیلم" و خشم واحه تبدیل کردند
طبق گفته آدام شرودر، تهیه کننده، آهنگ Oasis "Whatever" خریداری شد تا بخش عمده ای از Clueless باشد.
"قرارداد این بود که آنها آهنگ پایانی بودند، اما آهنگ [شروع] قبل از پایان فیلم، "آدام شرودر" بود. "بنابراین این فقط در تیتراژ نیست، بلکه در پایان فیلم است. این برای آنها بسیار مهم بود… اما با جاش و شر، عروسی، و سپس بوسیدن جاش و شر آنقدر که می خواستید شاد و سرگرم کننده نبود. ما در نهایت از آهنگ "Tenderness" استفاده کردیم. Oasis از این موضوع خوشحال نشد، زیرا می‌خواستیم از "Tenderness" مستقیماً به آهنگ Oasis روی تیتراژ برویم. و این تیتراژ پایانی بود، بنابراین، در واقع خوب بود. تیتراژ پایانی معمولاً بد نیست، اما یک طومار از خدمه است. اما این در واقع [اسامی] بازیگران و کارگردان و مدیران تولید بود و این نوع چیز درخشانی بود که ما طراحی کرده بودیم. اما آنها از این راضی نبودند.بنابراین ما نتوانستیم از آهنگ Oasis "Whatever" استفاده کنیم.چون خیلی عالی به نظر می رسید."
خوشبختانه، "نرم افزار" بیش از جبران باخت و به ساخت جادوی فیلم بوسه شر و جاش کمک کرد.
