وقتی خبر منتشر شد مبنی بر اینکه ژان کلود ون دام به معنای واقعی کلمه به دنبال ستاره ای در اطراف میامی تلاش می کند تا با آنها مبارزه کند، طرفداران بلافاصله به Bloodsport فکر کردند. فیلم 1988 درباره یک سرباز آمریکایی که از ارتش جدا می شود تا در مسابقات مرگبار هنرهای رزمی مختلط در چین بجنگد، تصویر ژان کلود را کاملاً در بر می گیرد. ناگفته نماند حرفه بسیار عجیب اما جذاب او.
بدون شک، Bloodsport یک فیلم کالت و یکی از فیلم های مورد علاقه رئیس جمهور سابق دونالد ترامپ است. در واقع، او تا حدودی به آن وسواس دارد. اما چیزی که او و دیگر طرفداران فیلم به کارگردانی نیوت آرنولد ممکن است ندانند این است که این فیلم در واقع بر اساس یک داستان واقعی است.در واقع، آن را خراش دهید… قرار بود بر اساس یک داستان واقعی باشد. اما در نهایت به یک دروغ عجیب و غریب تبدیل شد.
این داستان مضحک است که چگونه فیلمسازان پشت Bloodsport به این فکر افتادند که دارند داستانی درباره یک شخص واقعی می سازند.
آیا Bloodsport یک داستان واقعی است؟
در مقاله ای درباره عشق دونالد ترامپ به Bloodsport توسط مجله MEL، شلدون لتیچ، فیلمنامه نویس توضیح داد که او با مردی آشنا شده بود که در دهه 1970 ادعا می کرد در مسابقات پنهانی در هنگ کنگ می جنگد..
در اواخر دهه 1970، در آن زمان مامورم با این مرد به نام فرانک دوکس آشنا شدم. فرانک رمانی در مورد جنگ ویتنام نوشته بود و مامور فکر می کرد که می تواند این رمان را بفروشد. شلدون لتیچ توضیح داد که من یک کهنه سرباز ویتنام هستم و فکر می کرد که باید با فرانک ملاقات کنم و با او گفتگو کنم.
فرانک در نهایت به شلدون در مورد یک تورنمنت مخفی کومیته گفت که او در آن شرکت کرد و برنده شد. او ادعا کرد که اولین غربی است که این کار را کرده است.
کومیته بخشی از تمرینات کاراته است که در آن فرد در برابر حریف خود تمرین می کند.
شلدون بلافاصله مجذوب این داستان شد و پس از دیدن یک "جایزه عظیم" و مقاله ای که توسط مجله Black Belt درباره مهارت های او در Kumité منتشر شد، به صحت آن متقاعد شد.
"سپس، یک روز با ماشین من رانندگی می کنیم و یک بار دیگر او در مورد این مسابقات به من می گوید که ممنوعیتی نداشت و بسیار خونین بود. به همین دلیل، این اتفاق افتاد. برخی از مبارزان با نام مستعار "bloodsport" شناخته می شوند. خوب، وقتی این کلمه "bloodsport" را شنیدم، قسم می خورم که انگار صدای آواز گروهی از فرشتگان را شنیدم. گفتم: "وای، این عنوان عالی برای یک فیلم است."
چند سال بعد، شلدون با تهیه کننده مارک دی سال ملاقات کرد و برای ساختن فیلم هنرهای رزمی پیرامون شخصیتی بر اساس فرانک دوکس همکاری کرد. و البته، این شخصیت نام خود را به اشتراک می گذارد.
فیلم در نهایت به موفقیت قابل توجهی رسید و کار حرفه ای ژان کلود ون دام را کاملا آغاز کرد. این چیزی بود که فرانک دوکس واقعی حتی در مصاحبه با BuzzFeed بیان کرد.
"من به آن افتخار می کنم و مفتخرم که الهام بخش بسیاری از افراد [برای شرکت در مبارزات MMA] شده است. من فکر می کنم این یک کلاسیک است که مردم همچنان ۲۵ سال دیگر آن را تماشا خواهند کرد." "این تنها فیلمی است که ژان کلود را تبدیل به یک ستاره کرد و او را یک ستاره نگه خواهد داشت.
آیا داستان فرانک دوکس حقیقت دارد؟
شلدون لتیچ به مجله MEL گفت: «بنابراین همه چیز در مورد فرانک دوکس و کومیته تبدیل به گاو نر شد».
یک هفته یا بیشتر پس از انتشار Bloodsport، یک مرمت کننده در لس آنجلس تایمز تحقیقاتی را در مورد فرانک دوکس واقعی آغاز کرد.
«او در واقع با فرانک مصاحبه کرد و مقاله‌ای منتشر کرد که حفره‌هایی در داستان فرانک داشت.»
در طول سال‌ها، دیگر رزمی‌کاران به سوراخ کردن افسانه فرانک دوکس ادامه دادند، زیرا هرگز در مورد رقابت زیرزمینی که ظاهراً او برنده شده بود، نشنیده بودند.
"طبق گفته فرانک، این در باهاما اتفاق افتاد - مردم با دولت آنجا تماس گرفتند و گفتند، "نه، چنین رویدادی تا به حال در آنجا رخ نداده است" و هیچ کس را نمی توان ردیابی کرد که واقعاً چه کسی شلدون فاش کرد.
"و فرانک نوعی روش انحرافی برای پنهان کردن این موضوع داشت که می گفت، "خب، این یک مسابقه مخفیانه بود، همه ما به مخفی کاری سوگند خورده بودیم، بنابراین هیچ کس نمی پذیرد که آنها در کومیته شرکت کرده اند.. او در مورد سوابق نظامی خود نیز همین کار را می کرد، به مردم می گفت که قهرمان جنگ هستم، در ویتنام هستم، به ماموریت های مخفیانه می روم و مدال افتخار دریافت کرده ام، حتی مدال افتخار را به من نشان می دهد. مدال افتخار یک بار. نمی دانم از کجا آورده است."
در حالی که فرانک دوکس واقعی به دنبال داستان لس آنجلس تایمز بود که دروغ هایش را فاش می کرد، پرونده توسط قاضی کنار گذاشته شد.
شلدون گفت: «او همچنین از ون دام به خاطر فیلمی به نام «جستجو» شکایت کرد، اما آن را از دست داد. او بسیار دعوا است. او هرگز در دعوای حقوقی پیروز نشده است، اما مدام از مردم شکایت می کند.
طبق گفته شلدون، لس آنجلس تایمز، رنکر و همه چیز جالب دات کام،دروغ های فرانک داکس به همین جا ختم نشد. او همچنین کتابی نوشت که در آن ادعا کرد توسط رئیس سیا استخدام شده است، بنیادی به نام انجمن بین المللی هنرهای رزمی را تشکیل داد و به تهیه کنندگان درباره معلمش، تایگر تاناکا، که در واقع شخصیتی در رمان جیمز باند.
"علیرغم اینکه [Bloodsport] بر اساس یک داستان واقعی تبلیغ می شد، همه ساخته شده بودند،" شلدون گفت. "فرانک دوکس خود را به عنوان این قهرمان جنگجو و قهرمان هنرهای رزمی ساخت، که هیچ کدام درست نبود. با این حال، داستان خوبی بود."
