آرنولد شوارتزنگر حرفه ای رنگارنگ داشته است. او در سال 1967 برنده مستر یونیورس شد و پیش از بازنشستگی از بدنسازی، شش سال متوالی (1970-1975) عنوان مستر المپیا را در اختیار داشت. در سال 1980 او بازگشت شگفت انگیزی به مسابقات داشت و دوباره عنوان مستر المپیا را از آن خود کرد. شوارتزنگر نیز در همان سال‌ها کار بازیگری خود را آغاز کرده بود. همیشه رویای کودکی او حضور در سینما بود.
پس از انتشار مستند خود در سال 1977 Pumping Iron، سرانجام به عنوان بازیگر نقش اول در فیلم موفقیت تجاری 1982 که Conan the Barbarian نام داشت، انتخاب شد.
اما این فیلم موفق سال 1984 باکس آفیس، ترمیناتور بود که باعث محبوبیت جهانی او شد.از آن زمان، او نقش‌های نمادین بیشتری را بازی می‌کرد که به او کمک می‌کرد تا دارایی خالص ۴۰۰ میلیون دلاری‌اش را جمع‌آوری کند. اما قبل از اینکه شوارتزنگر بتواند چنین مجموعه ای از فیلم های پردرآمد بسازد، مجبور شد به دلیل لهجه اش، رد نام های بزرگ هالیوود را بپذیرد.
فرماندار سابق کالیفرنیا که اهل اتریش بود، لهجه‌ای داشت که برخی از مدیران بازیگران آن را نامفهوم می‌دانستند. حتی یک صداپیشه برای دوبله دیالوگ خود در اولین فیلم تاریخ خود، هرکول در نیویورک (1970) استخدام شد که در آن نقش اصلی را بازی کرد.
آنچه آرنولد شوارتزنگر درباره لهجه اش گفته است
این بازیگر 74 ساله در سال 2015 فاش کرد که در طول سال‌هایی که در تجارت نمایشی فعالیت می‌کرد، واقعاً از شر لهجه‌اش خلاص شده است. با این حال، او گفت که همچنان از لهجه سنگین اتریشی خود استفاده می کند زیرا طرفداران آن را از او انتظار دارند. او به دیلی میل گفت: «اکنون لهجه آن چنان بخش بزرگی از من شده است که مردم واقعاً از آن لذت می برند.
بدون آن، بسیاری از عبارات جذاب او مانند "هستا لا ویستا، عزیزم"، "من برمی گردم" و "برو به هلی کوپتر" تاثیر مشابهی نداشتند.
اما آیا می دانستید که با وجود اینکه یک صداپیشه برای نقش هرکول استخدام شده بود، او هنوز پنج ساعت در روز قبل از فیلمبرداری لهجه انگلیسی خود را تمرین می کرد؟ او در مصاحبه ای گفت: «من باید روی بازیگری ام کار کنم و روی لهجه انگلیسی ام کار کنم. من پنج ساعت در روز روی لهجه‌ام کار می‌کردم، درست مانند پنج ساعت در روز روی بدنم.» او همچنین اضافه کرد که علیرغم رفتن به توالت، او همچنان این تجربه را به‌عنوان یک «سنگ پله خوب» می‌دانست.
قبل از آن اولین بازیگری، بلوط اتریشی سخت کار کرده بود تا یک امپراتوری املاک و مستغلات 300 میلیون دلاری ایجاد کند تا بتواند انتخاب کند در کدام فیلم بازی کند.
لهجه شوارتزنگر باعث رد شدن او برای نقش سوپرمن در فیلم ۱۹۷۸ شد
ستاره Predator برای نقش سوپرمن در فیلم 1978 تست داد. او از چندین کات عبور کرد تا اینکه مارلون براندو که نقش پدر بیولوژیکی کریپتونی سوپرمن، جور ال را بازی می کرد، علیه او رای داد.
قرارداد بازیگر پدرخوانده به او این حق را می داد که برای سایر نقش های اصلی تصمیم گیری کند. دلیل او این بود که مردم نمی توانند ستاره اکشن را درک کنند. کریستوفر ریو در عوض این نقش را دریافت کرد. کارگردان، ریچارد دانر می دانست که برای این نقش مناسب است. ریو در طول آزمایش صفحه نمایش خود در سال 1977 تیم سازنده را شگفت زده کرد.
هیکل ستاره کماندو می توانست یک سوپرمن بی دردسر بسازد، اما ریو به همان اندازه وقف دستیابی به آن شخصیت ابرقهرمانی بود. این بازیگر 6 فوت 4 به جای پوشیدن "کت و شلوار عضلانی" که در ابتدا توسط تولید مورد نیاز بود، به تمرین روتین فشرده پرداخت. وزن او از 188 به 212 پوند رسید.
علیرغم دستمزد بسیار کمتری نسبت به همبازی هایش، براندو و جین هکمن، ریو گفت: "سوپرمن به جای اینکه دری را به رویم ببندد فرصت های زیادی برای من به ارمغان آورد."
متاسفانه، حرفه بازیگری او با فلج شدن از گردن به پایین پس از سقوط از اسب در سال 1995 کوتاه شد.او هنوز هم پس از تصادف توانست بهترین استفاده را از زندگی خود ببرد. او مشغول فعالیت، انجام کارهای سینمایی، نویسندگی و سخنرانی عمومی شد. او در سال 2004 بر اثر نارسایی قلبی درگذشت.
سایر نقش‌های اصلی آرنولد شوارتزنگر موفق نشد
پس از تلاش برای نقش سوپرمن، شوارتزنگر برای نقش هالک در سریال تلویزیونی The Incredible Hulk در سال ۱۹۷۸ تست داد. در ابتدا، ریچارد کیل که بیشتر برای بازی در نقش آرواره‌ها در فیلم‌های جیمز باند، جاسوسی که من را دوست دارد و مون ریکر شناخته می‌شود، قرار بود نقش ضدقهرمان را بازی کند. اما در سر صحنه اپیزود آزمایشی، تهیه کنندگان متوجه شدند که او به اندازه کافی هیولایی به نظر نمی رسد.
بنابراین آنها شکار هالک جدید را دوباره باز کردند. انتخاب نهایی بین ستاره ترمیناتور و لو فریگنو بود. فریگنو این نقش را دریافت کرد. اما این بار موضوع لهجه شوارتزنگر نبود. او فقط 3 اینچ کوتاهتر بود.
سپس در سال ۱۹۸۷ در فیلم RoboCop، او خیلی بزرگ بود به همین دلیل نقش الکس مورفی به جای آن به پیتر ولر رسید. در نهایت، شوارتزنگر همچنان نقش های مناسبی را به دست آورد که او را به یکی از مقلدترین بازیگران جهان تبدیل کرد. بد نیست.
