چگونه یک سریال محبوب را به پایان برسانیم؟
خب، به راحتی نیست…
اگر از پایان بدخیم بازی تاج و تخت و مجموعه‌ای از نمایش‌های دیگر مانند فینال بحث‌برانگیز سریال Lost چیزی یاد گرفته‌ایم، مجری‌های برنامه زمان فوق‌العاده‌ای چالش برانگیز برای پایان دادن به داستان‌های خود خواهند داشت. البته به خوبی انجام شده است. و شاید BoJack Horseman اثر Raphael Bob-Waksberg یکی از نمایش ها باشد. از این گذشته، به نظر می‌رسد طرفداران سریال Netflix، پایان سال ۲۰۲۰ را دوست دارند. حقیقت این است که چرا سریال به همین شکل تمام شد.
همیشه تا حدودی افسرده کننده بود… یا حداقل مالیخولیا
حوادث قسمت ماقبل آخر سریال، "نمای نیمه راه" به مخاطب یادآوری کرد که بعید است این سریال پایان خوبی داشته باشد. به هر حال، این سریال چالش های هستی و عوارض ناشی از افسردگی را بررسی می کند. برای یک نمایش انیمیشن خنده دار، می تواند کاملاً روحیه را از بین ببرد. و این بخشی از نکته داستان رافائل باب واکسبرگ و استعاره او از زندگی بود. اما حتی با وجود اینکه بوجک و بسیاری از شخصیت‌های دیگر سریال دچار افت احساسی واقعی شدند، همیشه یک حس امید وجود داشت که آنها را بالا می‌برد و ادامه می‌داد. بنابراین، کشتن BoJack در پایان قسمت دوم به آخرین قسمت، که به نظر می‌رسید اتفاقی بود، نتیجه نهایی نبود.
اگر به خاطر داشته باشید، بوجک پس از غرق شدن در استخر خانه سابقش از غرق شدن نجات می یابد. هرچند، مدت کوتاهی پس از آن دستگیر می شود و به خاطر نفوذ به زندگی ای که زمانی داشته است، زندانی می شود. اپیزود پایانی، "خوب در حالی که طول کشید"، موضوع نمایش "زندگی یکاست و سپس می میری" را بررسی می کند، اما با این خط به پایان می رسد، "یا شاید زندگی یکباشد و سپس به زندگی ادامه می دهی"، نشان دهنده آن ذره امیدی است که همیشه در سریال وجود داشته است.
رافائل باب واکسبرگ خالق سریال در مصاحبه ای با Vulture گفت: "ایده اصلی این بود که او در پایان ["نمای نیمه راه"] از خواب بیدار شود. هر چه بیشتر وارد آن می‌شدیم، بیشتر احساس می‌کردم که این یکپارچگی اپیزود را کمی می‌شکند. این سؤال کمتر این است که "آیا پایان خیلی تیره‌ای است؟" و بیشتر "آیا اگر مخاطب ما در ابتدای قسمت بعدی از خواب بیدار شود، احساس می کند پلیس است؟""
تعادل نور و تاریکی
اما با توجه به اینکه قسمت ماقبل آخر سریال چقدر تاریک بود، باید تعادل را حفظ می کرد. تاریکی را باید نور دنبال کرد.
"مایک هالینگزورث، کارگردان ناظر سریال، گفت: "ما همزمان روی این دو قسمت آخر کار می کردیم." "آنها به هم گره خورده بودند، تاریکی و روشنی. قسمت پایانی مطمئناً مالیخولیایی است، اما در مقایسه با این تاریکی روشن است. قسمت های 15 و 16، به نوعی، یک عالم کوچک از کل سریال هستند.این یک چیز بسیار تاریک و این چیز بسیار خوش بینانه است که همه در هم پیچیده شده اند."
سپس این احساسی بود که سازندگان داشتند که مخاطب ممکن است فکر کند "کیک خود را می خورد و آن را هم می خورد". از این گذشته، آنها در یک قسمت شخصیت اصلی خود را می کشتند و در قسمت بعدی به او فرصت دیگری می دادند.
راهی که رافائل فکر می کرد می توانند از این موضوع خلاص شوند این است که بینندگان قسمت ها را پشت سر هم تماشا کنند. با توجه به این واقعیت که هر فصل از سریال به طور کلی در نتفلیکس منتشر می شد، این احتمال بیشتر بود. اگر فقط یک نیم ساعت دیگر برای مصرف باقی مانده باشد، چه کسی بعد از قسمت دوم تا آخر، تماشای آن را متوقف می کند؟ نه زیاد. و این برای آنها جواب داد.
"اینطور نیست که یک هفته تمام فکر کنید "خب، بوجک مرده است" و بعد پنجشنبه شب ساعت 8 برمی گردی و تلویزیون را روشن می کنی و می بینی رافائل گفت، "چی، او نمرده است؟" "این یک نیک فیوری واقعی است."
خب، ستاره سریال در مورد اتفاقی که برای شخصیتش افتاد چه فکری کرد؟
"[رافائل و من] در مورد اینکه چه پایانی بیشترین بوجک را خواهد داشت، گفتگو کردیم، "ویل آرنت، صداپیشه بوجک به Vulture توضیح داد. "فکر می‌کردم پایانی که رافائل به پایان رساند، بوجک‌ترین پایان‌ها بود. همیشه این تمایل وجود دارد که بزرگ‌ترین، خشن‌ترین و بی‌هدف‌ترین پایان را بسازم، زیرا فکر می‌کنم با صدای بلند بیرون برویم. چیزی که من دوست دارم این است که رافائل فکر می‌کند. پایانی که واقعاً این افراد پیچیده را راضی کرد به نحوی که ممکن است دقیقاً آن چیزی نباشد که مردم انتظار دارند. سؤالات بی پاسخی وجود خواهد داشت و اشکالی ندارد. این مانند هر درسی است. در پایان آن، شما واقعاً چه چیزی یاد گرفتید؟ هوم. من نمی دانم. فکر می کنم سوالات بیشتری دارم."
