وقتی صحبت از فیلم و تلویزیون به میان می آید، تهیه کنندگان، کارگردانان و حتی بازیگران مجوزهای زیادی برای گفتن داستان های عاشقانه دریافت می کنند. تماشاگران سینما از صحنه‌هایی از «دفترچه یادداشت» غمگین می‌شوند، در لحظاتی در «تایتانیک» به قلب‌هایشان چنگ می‌زنند و مانند روابط جعلی واقعی هستند، حتی زمانی که کاملا جعلی هستند (به شما نگاه می‌کنند، فرانچایز «گرگ و میش»).
خبر خوب این است که طرفداران فیلم های زیادی برای انتخاب در مورد عاشقانه دارند. اما سوال اصلی این است که آیا آن خطوط داستانی واقعی هستند؟ آیا شخصیت ها قابل ربط هستند؟ آیا لحظات عاشقانه فوق العاده به نظر می رسند؟
درست است، آنها اسکریپت هستند (خوب، در بیشتر موارد -- "آقا و خانم اسمیت" ممکن است یک استثنا باشد؟). اما این بدان معنا نیست که نمی توان عاشقانه را واقع بینانه و خوب بازی کرد و طرفداران فکر می کنند که این مورد در مورد فیلم "میلیونر زاغه نشین" صدق می کند.
برخلاف فیلم‌های «عاشقانه اصلی» مانند «۵۰۰ روز تابستان»، «میلیونر سگ زاغه‌نشین» بر محور عاشق شدن دو شخصیت اصلی نبود. طرفداران در مورد Quora توضیح دادند که این فیلم لزوماً به عنوان یک فیلم "عاشقانه" مستقل واجد شرایط نیست. اما این واقعیت که این عاشقانه تا حدودی ارگانیک اتفاق می‌افتد، تنها چیزی است که این فیلم را به یک فیلم عاشقانه «بزرگ و واقعی» تبدیل می‌کند.
طرفداراناستدلال می کنند که فیلم "کاملاً بر داستان عشق متمرکز نیست" که مانند زندگی است، درست است؟ ارتباط بین دو شخصیت اصلی نقش مهمی در خط داستانی دارد - "زاغه نشین" بدون داستان اصلی عشق و اشتیاق فیلمی نخواهد بود - اما خیلی چیزهای بیشتری در بازی وجود دارد.
شخصیت‌های اصلی جمال و لاتیکا در کودکی با هم آشنا می‌شوند، سپس بقیه فیلم زندگی، آزمایش‌ها، مصیبت‌ها و در نهایت، پیوند مجدد آنها را دنبال می‌کند. اما در حالی که بینندگان در حال پیگیری پیشرفت عاشقانه این زوج هستند، تعداد زیادی اکشن دیگر در حال رخ دادن است.
و در حالی که زندگی واقعی ممکن است شامل آدم ربایی، حضور در برنامه های بازی و دستگیری به خاطر دروغ گفتن در تلویزیون نباشد - حداقل برای اکثر مردم - این فیلم به گونه ای با تماشاگران صحبت کرد که کمتر فیلم دیگری چنین کرده است.
کمک می کند که Dev Patel و Freida Pinto بازیگران بسیار خوبی هستند، البته جوایزی که هر دو نامزد شده اند (و برنده شده اند). مجله آدری خاطرنشان کرد: «هدف خواب‌آلود» یک فیلم در واقع مسیر شکست فریدا در بازیگری بود، زیرا او اعتراف کرد که قبل از بازی در لاتیکا هرگز در کلاس‌های بازیگری حرفه‌ای شرکت نکرده است.
اما شاید به همین دلیل است که در زمان‌هایی که داستان عشق اتفاق می‌افتد، آنقدر طبیعی و حتی ناخوشایند به نظر می‌رسید. چون این دو بازیگر باید با هم یاد می‌گرفتند و رشد می‌کردند، به همان روشی که یک زوج انجام می‌دهند.
در نهایت، بازیگران کسانی هستند که داستان عشق را در فیلم حمل کردند. البته، خط داستانی به جذب بینندگان کمک کرد.
