تصور کنید نقشی را در پروژه ای با ستارگان نوظهور دریافت کنید، نامزدی اسکار دریافت کنید و از فیلم و روند آن چنان بیزار باشید که در وهله اول فردی را که نقش را به شما واگذار کرده اخراج کنید. هالیوود مکانی بی ثبات است که فرصت های طلایی به ندرت در آن به وجود می آید، و اکثر هنرمندان برای تجربه ای مانند آن سپاسگزار خواهند بود. به هر حال، ستارگانی مانند دواین جانسون، برد پیت یا جنیفر آنیستون هر چند وقت یک بار نامزد اسکار می شوند؟
در دهه 90، فیلم Boogie Nights از راه رسید و به یک موفقیت غافلگیرکننده تبدیل شد و در واقع مارک والبرگ را به ستاره سینما رساند. برت رینولدز همبازی او در این فیلم بود و این روند باعث ایجاد موجی از مشکلات برای رینولدز شد.
بیایید به داستان نفرت برت رینولدز از فیلم شب های بوگی نگاه کنیم!
رینولدز نقش اصلی را بازی می کند و از فیلم متنفر است
اول، بیایید همه چیز را به ابتدا برگردانیم و ببینیم در اینجا چه اتفاقی در دنیا افتاده است. برای انجام این کار، باید به دهه 90 برگردیم، زمانی که شب‌های بوگی گرد هم می‌آمدند و قبل از اینکه موج منفی منفی برت رینولدز را گرفتار کرد.
در طول مراحل انتخاب بازیگر، رینولدز توانست نقش جک هورنر را بازی کند، که قرار بود رهبر حلقه استودیوی فیلم باشد که قرار بود دیرک دیگلر را به یک نام آشنا تبدیل کند. رینولدز، انصافاً، یک انتخاب عالی برای این نقش بود. او یک دامپزشک باتجربه بازیگری بود که برد کافی برای نمایش آن را در پرده بزرگ داشت.
قبل از اجرای کنسرت، بازیگران دیگری برای نقش جک هورنر در نظر گرفته شده بودند. بر اساس گزارش MovieFone، جک نیکلسون، بیل موری و آلبرت بروکس همگی برای کسب مقام مورد علاقه در رقابت بودند، اما رینولدز این شغل را به دست آورد.معلوم شد، این یک چیز وحشتناک برای مجری بود.
طبق گزارش واشنگتن پست، رینولدز از فیلم و تجربه خود در آن متنفر بود. او به کانن اوبراین می‌گفت که «این فیلم نوع من نبود» و «من را خیلی ناراحت کرد.»
نه تنها این، بلکه او با کارگردان فیلم نیز مشکلاتی داشت و گفت: «نه، من نمی‌خواستم به صورتش بزنم - فقط می‌خواستم او را بزنم. فکر نمی‌کنم او مرا دوست داشته باشد.»
علی رغم تمام مشکلاتی که رینولدز در حین فیلمبرداری داشت، در نهایت همه چیز درست شد و فیلم به سینماها راه پیدا کرد. وقتی این کار انجام می‌شد، مردم را غافلگیر می‌کرد و به موفقیت می‌رسید.
فیلم به یک موفقیت غافلگیرکننده تبدیل شد
برای کسانی که شب های بوگی را دیده اند، همه شما با تم کلی فیلم آشنا هستید، که حداقل می توان گفت کمی تابو است. علیرغم ماهیت بزرگسالانه فیلم، نقدهای خوبی را به همراه داشت و در باکس آفیس برای خودش خوب عمل کرد.
بر اساس گزارش باکس آفیس موجو، «شب‌های بوگی» توانست در باکس آفیس، در مقابل بودجه اندک ۱۵ میلیون دلاری، بیش از ۴۳ میلیون دلار فروش کند. این به هیچ وجه موفقیت بزرگی نبود، اما همچنان یک موفقیت مالی بود که تعداد زیادی از مطبوعات و تبلیغات شفاهی زیادی را از بینندگانش به همراه داشت.
وقتی فصل جوایز فرا رسید، شب های بوگی بحث شهر بود. در جوایز اسکار، نامزد چندین جایزه معتبر مختلف خواهد شد. طبق گزارش IMDb، رینولدز نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، جولیان مور برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن، و خود فیلم نیز نامزد بهترین فیلمنامه اصلی شد. ممکن است چیزی برنده نشده باشد، اما نامزدها ثابت کردند که یک فیلم خوب بود.
حتی با وجود اینکه رینولدز برای بازی خود نامزدی اسکار را دریافت کرد، او همچنان به طرز باورنکردنی از اینکه اوضاع چگونه پیش رفت ناراضی بود. در نهایت، او همه چیز را به دست خود گرفت.
رینولدز مامور خود را اخراج کرد
همه چیز برای Boogie Nights به بهترین وجه ممکن پیش رفت، اما تجربه رینولدز هنوز خیلی زیاد بود. بنا به گزارش واشنگتن پست، او پس از دریافت تنها نامزدی اسکار در تمام دوران حرفه ای خود، مامور خود را اخراج کرد. جالب اینجاست که او بعد از اینکه اصلاً فیلم را ندید، مامور خود را اخراج کرد.
در طول سال‌ها، رینولدز همچنان پروژه‌های محکمی داشت، اما او هرگز به اندازه‌ای که وقتی نقش جک هورنر را بازی کرد، مورد تحسین قرار نگرفت. در طول سال‌ها، رینولدز و پل توماس اندرسون، کارگردان فیلم، درباره آنچه اتفاق افتاد توضیح بیشتری دادند.
هنگامی که درباره کارگردان صحبت می کرد، رینولدز به GQ می گفت: "من فکر می کنم بیشتر به این دلیل است که او جوان و پر از خودش بود."
در همین حال، اندرسون با بیل سیمونز درباره صحنه مبارزه بدنام فیلم و مسائل پشت صحنه با رینولدز صحبت می‌کرد و می‌گفت: «فکر می‌کنم وقتی من و برت وارد ماجرا شدیم، ممکن است این اتفاق افتاده باشد. روز قبل یا پس از آن بود، اما سه روز واقعاً پرتنش سر صحنه فیلمبرداری «شب های بوگی» بود."
تصمیم رینولدز برای اخراج نماینده خود پس از یک فرصت طلایی فقط نشان می دهد که چقدر چیزها در صنعت سرگرمی غیرقابل پیش بینی هستند.
