ممکن است طرفداران احساسات خاصی در مورد حرفه دنزل واشنگتن در هالیوود داشته باشند، اما حقیقت این است که او عملکرد بسیار خوبی داشته است. پس از دهه‌ها حضور در فیلم، دنزل یک هنرپیشه قابل احترام است که به اندازه سایر ستاره‌ها از مطبوعات منفی برخوردار نیست.
نه تنها این، بلکه او به عنوان یک حرفه ای جدی شناخته می شود، به خصوص به این دلیل که او از ارتباطات خود برای شروع پسرش در صنعت استفاده نکرد. طرفداران می گویند مشکل این است که استعدادهای دنزل واشنگتن به شدت مورد استفاده قرار نمی گیرند.
هواداران می گویند دنزل یکی از بهترین بازیگران زنده است
هواداران تا این لحظه در مورد تمجیدهای دنزل واشنگتن سردرگم هستند. به نظر می رسد آنها فکر می کنند که او در هالیوود به سادگی نادیده گرفته می شود، زیرا او یک بازیگر اصلی قوی است. او برای امرار معاش نیازی به نقش های اصلی ندارد.
درست است، او در پشت صحنه با افراد مشهور دیگر مشکلاتی داشته است. شایعات حاکی از آن است که کوئنتین تارانتینو سالها دنزل را دوست نداشت، اگرچه طرفداران نمی‌توانند دلیل آن را بفهمند.
اما وقتی الن پمپئو در مورد کارگردانی دنزل در صحنه فیلمبرداری «آناتومی گری» اظهارنظرهای تحقیرآمیزی کرد، تقریباً کسی در گوشه او نبود. در عوض، فرض کلی این بود که الن یک دیوا بود و دنزل حق با آن بود.
پس چرا آنطور که طرفداران ادعا می کنند دنزل اینقدر "کم استفاده شده" است؟
هواداران فکر می کنند دنزل مراقب حرفه اش است
مثل دیگر بازیگران برتر، طرفداران فکر می کنند که دنزل "به روشی بسیار حساب شده به پروژه ها و نقش های خود می پردازد." در واقع، برخی از طرفداران حدس می زنند که دنزل برای نقش هایی که ایفا می کند "فرمول" خاصی دارد.
اول، آنها اشاره می کنند، واشنگتن تمایل دارد کنسرت هایی را انتخاب کند که در آن با همان کارگردانان کار می کند. در مرحله بعد، به نظر می رسد که او از بازیگری نقش اول در یک نقش "قهرمانی" لذت می برد.
ترکیب کار با افرادی که با آنها رابطه دارد (و دارای شهرت خوبی هستند) و تنها پذیرفتن نقش‌های برجسته و برجسته به این معنی است که دنزل در مسیر بازیگری خود بسیار محتاط است.
علاوه بر این، طرفداران می گویند، اینطور نیست که او به پول نیاز داشته باشد و بنابراین باید هر نقشی را که به او پیشنهاد می شود بپذیرد. و، آنها استدلال می کنند، اگر او نقش ثانویه را می پذیرفت، کار نمی کرد. او "سرب" را از آب بیرون می زد.
اما نتیجه نهایی؟ دنزل واشنگتن این آزادی را دارد که «نقشی را برای جوایز، وفاداری، یا برای کانون توجه انتخاب کند» و این یک استراتژی است که برای او کارساز است.
گفته شد، فرمول او یک فرمول بی عیب و نقص نیست. هر یک از نقش های او موفقیت بزرگی نیست، بنابراین حتی اگر از او کم استفاده شود، او نیز بی نقص نیست.
