برایان هیو وارنر با انتخاب نام مرلین منسون، ترکیبی از دو تن از بدنام ترین نمادهای آمریکا، مرلین مونرو و چارلز منسون، لحن بحث انگیزی را برای حرفه خود رقم زد. اما او احتمالاً هرگز فکر نمی کرد که به این زودی به خاطر چیزی به این شنیع سرزنش شود.
در طول سی سال حضور منسون در صنعت موسیقی، لحظات بحث انگیز زیادی وجود داشته است. او در واقع در حال حاضر با یکی از بزرگترین جنجال های حرفه ای خود روبرو است. سال گذشته، طرفداران موسیقی منسون را به دنبال اتهامات تجاوز جنسی که هنوز منتشر می شود، بایکوت کردند. اکنون او به بهره کشی جنسی و آزار روانی متهم شده است.او طرفدارانی در نزدیکترین دوستانش از جمله جانی دپ دارد، اما این ممکن است واقعاً حرفه او را برای همیشه خراب کند.
اما اگرچه ممکن است این پایانی برای منسون به نظر برسد، زمانی در اوایل دوران حرفه‌ای‌اش بود که فکر می‌کرد همه چیز تمام شده است، خیلی قبل از اینکه ادعایی علیه او مطرح شود. همه چیز به یک قتل عام ختم شد.
رسانه ها از او به عنوان یک بزغاله استفاده کردند
بلافاصله پس از حمله اریک هریس و دیلن کلبولد به مدرسه آنها، دبیرستان کلمباین، در 20 آوریل 1999، که در آن 12 دانش آموز، و یک معلم، مردم را کشتند، و مطبوعات برای سرزنش به قربانی نیاز داشتند. منسون آن بزغاله بود.
شایعات شروع شد مبنی بر اینکه این دو دانش آموز طرفداران منسون بودند و هنگام انجام عمل شنیع خود تی شرت های او را پوشیده بودند و آهنگ های او به آنها انگیزه داده بود که همه در مدرسه خود را به قتل برسانند.
«قاتلان راک فریک منسون را می پرستیدند» تیتر روزنامه سان بود و دیلی استار نوشت: «ناترز عاشق قهرمان پاپ شیطانی بود.«تایمز» در مقاله‌ای به نام «تعقیب فرقه‌ای از ستاره راک که قاتل سریالی را انجام داد» مشخصات منسون را معرفی کرد و الیزابت جاج، روزنامه‌نگار (نام خانوادگی کنایه‌آمیز) نوشت: «هیچ‌کس نمی‌گوید این تقصیر مرلین منسون است، اما مردم باید بدانند که او کیست."
وقتی ۱۰ سناتور آمریکایی به سیگرامز، شرکتی که مالک کمپانی ضبط منسون، Interscope بود، نامه نوشتند و درخواست کردند که روابط خود را با منسون و «موسیقی که خشونت را تمجید می کند» قطع کند. در همین حال، گاردین پرسید: "آیا فرهنگ گوث دو نوجوان را به قاتل تبدیل کرد؟"
منسون در مورد اتهامات اظهار نظر کرد و اقدام قانونی کرد
همه اینها منسون را تشویق کرد تا صحبت کند. وی در بیانیه خود که همچنین از به تعویق افتادن پنج تاریخ در تور ایالات متحده خبر داد، گفت: "هر زمانی که جان جوانان در یک اقدام خشونت آمیز بی معنی گرفته شود، غم انگیز و منزجر کننده است. من به دانش آموزان و خانواده های آنها تسلیت می گویم." «مردم تلاش می کنند با ضررهای خود مقابله کنند.این فضای خوبی نیست که برای ما یا طرفداران نمایش های راک اند رول بازی کنیم.
"رسانه ها ناعادلانه صنعت موسیقی و به اصطلاح بچه های گوت را قربانی کرده اند و حدس می زنند - بدون هیچ مبنایی در حقیقت - که هنرمندانی مانند من به نوعی مقصر هستند. این تراژدی محصول جهل و نفرت بود. و دسترسی به اسلحه. امیدوارم انگشت نشان دادن غیرمسئولانه رسانه ها باعث ایجاد تبعیض بیشتری علیه کودکانی که متفاوت به نظر می رسند، نباشد."
منسون همچنین نامه ای به نام "کلمباین: تقصیر کیست؟" نوشت؟ برای رولینگ استون او نوشت: «وقتی به مقصر قتل‌های دبیرستان در لیتلتون، کلرادو می‌رسیم، یک سنگ پرتاب کنید و به کسی که مقصر است ضربه می‌زنید. او این ریاکاری را نامید که جامعه کودکان با اسلحه را تحمل می کند، اما "به جزئیات دقیق کارهایی که آنها با آنها می کنند دقت کنید."
غیرقابل تصور بود که این بچه ها دلیل ساده سیاه و سفیدی برای اعمال خود نداشته باشند.و بنابراین یک بزغاله مورد نیاز بود. یادم می‌آید که گزارش‌های اولیه را از لیتلتون شنیدم، مبنی بر اینکه هریس و کلبولد آرایش می‌کردند و مانند مرلین منسون لباس می‌پوشیدند، که بدیهی است که باید او را پرستش کنند، زیرا لباس سیاه پوشیده بودند. البته، حدس و گمان ها باعث شد که من به عنوان پسر پوستر همه چیز بد در جهان تبدیل شوم. این دو احمق آرایش نداشتند و مثل من یا گوت ها لباس نمی پوشیدند. از آنجایی که آمریکای میانه در مورد موسیقی هایی که آنها گوش می کردند (KMFDM و Rammstein، در میان دیگران) چیزی نشنیده است، رسانه ها چیزی را انتخاب کردند که فکر می کردند مشابه است.
خبرنگاران مسئول با تبلیغات کمتری گزارش کرده اند که هریس و کلبولد از طرفداران مرلین منسون نبودند – حتی از موسیقی من هم خوششان نمی آمد. آمریکا دوست دارد نمادی بیابد تا گناه خود را به آن آویزان کند. اما، مسلما، من نقش دجال را بر عهده گرفته ام؛ من صدای فردیت دهه نود هستم، و مردم تمایل دارند هر کسی را که ظاهر و رفتار متفاوتی دارد با فعالیت غیرقانونی یا غیراخلاقی مرتبط کنند..
منسون گفت که در آن زمان نمی‌خواست مصاحبه کند، زیرا «نمی‌خواستم به این روزنامه‌نگاران مشهور و فرصت‌طلب کمک کنم که می‌خواهند کلیساهای خود را پر کنند یا به دلیل خودپسندی خود انتخاب شوند. اشاره می کند."
"این نوع بحث و جدل به من کمک نمی کند که آلبوم ها یا بلیت ها را بفروشم، و من نمی خواهم. ایده های مردم را در دنیایی که کم آب و توخالی است به چالش بکشم.در کارم به بررسی آمریکائی که در آن زندگی می کنیم می پردازم و همیشه سعی کرده ام به مردم نشان دهم شیطانی که جنایات خود را به او سرزنش می کنیم واقعاً هر یک از ماست. بنابراین انتظار نداشته باشید که پایان جهان یک روز از بین برود - این برای مدت طولانی هر روز اتفاق می افتد."
در سال 1999، او علائم تجاری را برای "مریلین منسون" به ثبت رساند تا دستورات توقف و توقف را به رسانه هایی صادر کند که او را مسئول قتل عام می دانستند. اما آسیب از قبل به شغل و رفاه کلی منسون وارد شده بود.
به کررنگ گفت! "خیلی سخت بود. اما در نهایت، احساس می کنم بیشتر از همیشه برای ساخت آلبوم جدید الهام گرفته ام." با این حال، زمانی که همچنان تهدید به مرگ دریافت می کرد.
در سال 2017، منسون به گاردین گفت: "راستش را بخواهید، دوران کلمباین تمام حرفه من را در آن زمان نابود کرد. کلمباین زندگی من را تعطیل کرد، اما من از انجام کاری که انجام می دهم نمی ترسم." چیزی که در مورد این وضعیت دلچسب است این است که دانشجویی به منسون یک پیراهن کلمباین داد و به او گفت که اشتباه است که همه او را مقصر تیراندازی می‌دانند. نظر شما درباره منسون هرچه باشد، نباید او را به خاطر موسیقی اش توسط "مردم زیبا" سرزنش می کردند.
