دهه 1990 دهه ای بود که مملو از فیلم های برجسته بود. برخی فکر می‌کنند که این دهه بهترین فیلم تمام دوران است، و وقتی به فیلم‌هایی مانند Good Will Hunting نگاه می‌کنیم، به راحتی می‌توان فهمید که مردم به آن چه اعتقادی دارند.
خوب ویل هانتینگ یک فیلم جاودانه است که تقریباً ساخته نشد. این فیلم بر اساس تجربه زندگی واقعی دیمون ساخته شده بود، و در حالی که او و افلک کار زیادی برای آن نکردند، زندگی آنها را برای همیشه تغییر داد.
فیلم صحنه‌هایی از کاراکتر دیمون در حال حل مسائل ریاضی شدید را به نمایش می‌گذارد، اما آیا واقعاً این‌قدر سخت بود؟ بیایید حقیقت مسائل ریاضی را از فیلم یاد بگیریم!
ویل هانت خوب کلاسیک است
در سال 1997، گود ویل هانتینگ به طور رسمی وارد سینما شد، و آن فیلم، که توسط گاس ون سنت کارگردانی شد، فیلمنامه را تغییر داد و بازی را برای چندین بازیگر برجسته هالیوود تغییر داد.
با بازی رابین ویلیامز، مت دیمون، بن افلک، و تعداد زیادی از بازیگران بااستعداد دیگر، این فیلم کوچک پس از اکران، سر و صدای زیادی به پا کرد. مردم نمی‌توانستند از سر و صدای فوق‌العاده این فیلم دست بردارند، و این در فروش بیش از 220 میلیون دلاری فیلم در باکس آفیس جهانی بسیار موثر بود.
در نهایت، همه سر و صدای مثبت پیرامون فیلم، آن را به سمت نامزدی و برنده شدن برخی از معتبرترین جوایز در صنعت سوق داد. در هفتادمین دوره جوایز اسکار، این فیلم دو اسکار را به ارمغان آورد: یک جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای رابین ویلیامز، و جایزه بهترین فیلمنامه اصلی که به بن افلک و مت دیمون اهدا شد.
تا به امروز، ویل هانتینگ خوب هنوز هم یکی از بهترین فیلم های دهه 1990 محسوب می شود که واقعاً حرف های زیادی می زند. آن دهه دارای انبوهی از فیلم‌های برجسته است، و هر کسی که می‌خواهد بهترین‌های دهه را داشته باشد، باید این فیلم را تماشا کند.
مثل هر فیلم بزرگی، این فیلم دارای لحظاتی است که کاملاً عالی هستند.
لحظات به یاد ماندنی زیادی دارد
اگر Good Will Hunting را دیده‌اید، احتمالاً می‌توانید چندین چیز را که در طول سال‌ها در ذهنتان مانده است، مشخص کنید. بسیاری از صحنه‌ها در فرهنگ پاپ زندگی می‌کردند، و برخی از سطرها تا به امروز نقل‌قول کرده‌اند.
ScreenRant بهترین جملات فیلم را نوشته بود، و هیچ راهی وجود نداشت که ما شخصاً بدون برجسته کردن مشهورترین خط فیلم از آن استفاده کنیم.
"خب، من شماره او را گرفتم. شما آنها را چگونه دوست دارید سیب" یک خط کلاسیک است و همانطور که سایت اشاره کرده است، "در فیلمی با این همه خطوط قدرتمند و قابل تامل، عجیب است که چگونه بعد از اینکه ویل دانشجوی هاروارد را شرمنده کرد، با اسکایلار ملاقات کرد و با او برخورد کرد."
خطوط و لحظات بسیار دیگری وجود دارد که می‌توانیم آنها را برجسته کنیم، اما از آنجایی که تعداد آنها بسیار زیاد است، اساساً باید یک بازبینی کامل فیلم را صحنه به صحنه انجام دهیم.
حل کردن مسائل ریاضی هم خاطره انگیز و هم بخش مهمی از فیلم است. همانطور که می توانید تصور کنید، طرفداران فیلم مدت هاست در مورد مشروعیت مسائل ریاضی که ویل در فیلم حل کرده است، شگفت زده شده اند. به نظر می رسد، برخی از ذهن های باهوش به آنچه در فیلم انجام شده است نگاهی انداخته اند و نتیجه ممکن است برای طرفداران کمی تعجب آور باشد.
حقیقت در مورد مسائل ریاضی
بنابراین، حقیقت پشت مسائل ریاضی که طرفداران ویل را در گود ویل هانتینگ تماشا کردند، چیست؟ مردم قبلاً این سؤال را پرسیده بودند و یکی از کاربران Reddit توانست به صراحت آن را روشن کند.
"همه چیز واقعی بود، اما هیچ کدام در واقع خیلی سخت نبود. مشکل تخته سیاه "فوق العاده سخت" را می توان توسط دانش آموزی حل کرد که به عنوان مثال در یک بعدازظهر یاد گرفت که چه نمودارهایی وجود دارد. نوشت.
برای افراد ناآگاه، مشکل مطمئناً دلهره آور به نظر می رسید. با این حال، بررسی دقیق‌تر نشان داد که این مشکل به خودی خود خیلی سخت نیست، به خصوص برای افرادی که در چنین مدرسه معتبری مانند دانش‌آموزان فیلم تحصیل می‌کنند.
در همان تاپیک، کاربر دیگری در مورد یکی دیگر از مسائل ریاضی بدنام صحبت کرد، اگرچه این بار از فیلم برجسته راسل کرو، یک ذهن زیبا بود.
"از طرف دیگر، مسئله تخته سیاه از "ذهن زیبا" بسیار وحشیانه و ریاضیات کاملاً جالب بود،" کاربر نوشت.
با وجود اینکه مسئله ریاضی که ویل در گود ویل هانتینگ حل می کند در واقعیت دشوار نبود، فیلم همچنان کار فوق العاده ای را انجام می دهد و به تماشاگران کمک می کند باور خود را در حین تماشای صحنه تعلیق کنند.
