تاکنون تقریباً همه طرفداران فیلم می‌دانند که فیلم Ghostbusters ۲۰۱۶ که تماماً زن بود چقدر نفرت داشت. برخی از آنها صرفاً مبتنی بر تبعیض جنسی بود، برخی ناامیدی از استودیوها برای تغییر پروژه‌ای موجود برای «بیدار کردن» بیشتر آن بود، و بقیه نفرت به کیفیت خود فیلم مربوط می‌شد. از منظر چشم عقابی، فیلم به سادگی شایسته چهار ستاره با استعداد و میراث فرنچایز نبود. حتی اما استون نیز هوشمندانه از انتخاب بازیگران در فیلم اجتناب کرد، زیرا می‌توانست نوشته‌های روی دیوار را به وضوح ببیند. اما حقیقت این است که فیلم Ghostbusters 2016 تنها پروژه وحشتناک در جهان Ghostbusters نیست.
البته، ما نمی دانیم که دنباله بعدی Ghostbusters چقدر عالی یا وحشتناک خواهد بود. برخی از طرفداران نگران فیلم آینده Ghostbusters: Afterlife هستند و برخی دیگر ادعا می کنند که طرفداران هیچ ترسی در مورد دنباله کارگردانی جیسون ریتمن ندارند. اما طرفداران اغلب متوجه نمی شوند که Ghostbusters 2 در سال 1989 بسیار شلخته بود. و دلیل این امر این است که ساختن یک دنباله خوب برای این شاهکار کمدی/ترسناک بسیار سخت است. در اینجا دلیل…
هیچ کس نمی تواند تعادل کمدی/ترسناک را ثابت کند
این رمز موفقیت Ghostbusters 1984 است. در یک مقاله ویدیویی فوق‌العاده توسط Nerdstalgic، دلایلی که چرا هیچ‌کس تا به حال دنباله خوبی برای Ghostbusters نساخته است، بیان شده است. و تعادل ظریف بین ژانر وحشت و ژانر کمدی در مرکز آن قرار دارد. البته، مقصر این امر به درستی به پای استودیو می‌افتد، که به وضوح می‌خواست هر یک از فیلم‌ها کمدی‌تر باشند، زیرا تمایل به جذابیت گسترده‌تری دارند… کمدی AKA برای کودکان جذاب است و آنها هدف اصلی تجارت هستند.بله، همه چیز در مورد دلار قدرتمند است.
در اولین فیلم Ghostbusters، یک تعادل ظریف بین ترسناک و کمدی توسط کارگردان ایوان رایتمن و همه ستاره های فیلم ایجاد شد. در حالی که بیل موری قطعا نمایش را به عنوان قلب کمدی احمق و در عین حال کاملاً خشک فیلم ربود. برخی از بازیگران دیگر، مانند دن آیکروید و ریک مورانیس به سمت رویکرد ساده‌تر رفتند. اما فیلم همچنین در یک داستان تا حدی جدی با خطرات واقعی و وحشت مشروع است.
Dan Aykroyd مردی بود که در ابتدا ایده Ghostbusters را مطرح کرد. از کودکی شیفته ارواح بود. یک روز، او این ایده را پیدا کرد که برخی از محققان ماوراء الطبیعه را دنبال کند که در پشت یک کتاب Yellow Pages فراخوانده شده بودند. در حالی که ایده اولیه او این بود که آن را به یک کمدی بسازد، اولین تجسم او از فیلمنامه از نظر لحن بسیار "وهم آور" بود. حتی در چندین سیاره اتفاق افتاد. اما زمانی که ایوان ریتمن و هارولد رامیس به آن دست یافتند، توانستند ایده دن را متمرکز کنند و آن را به شکارچیان روح تبدیل کنند که ما می شناسیم و دوست داریم.یکی که شخصیت محور با خنده های واقعی، انتخاب های مسخره و کمی عامل پرش بود.
توازنی که برقرار شد همچنین مطمئن شد که وحشت خیلی زیاد یا ترسناک نباشد. در واقع، نوعی جذابیت قدیمی در آن وجود داشت. علاوه بر این، سکانس‌های اکشن به حداقل می‌رسند، زیرا این نوع فیلمی نبود که سازندگان قصد ساخت آن را داشتند… توجه کنید که فیلم بازسازی‌شده 2016 چقدر به آن احترام می‌گذارد… بله، نه آنقدر.
اما Ghostbusters 2 هم این کار را نکرد و این کاملاً در دست سازندگان اصلی فرنچایز بود. در Ghostbusters اصلی، ترس‌های واقعی وجود داشت که با جلوه‌های کاربردی مانند استاپ موشن و نمایش عروسکی ایجاد می‌شدند. اما هیچ چیز در مورد Ghostbuerts 2 ترسناک نبود. برخی از کمدی ها را به درستی نشان می داد، اما عامل ترسناک از دست رفته بود. این به این دلیل است که استودیو تلاش می کند تا Ghostbusters را به یک فرنچایز بسیار بزرگتر از آنچه در ابتدا در نظر داشت تبدیل کند.
چگونه استودیوهای کلمبیا و سونی Ghostbusters را ویران کردند
بعد از انتشار اولین شکارچیان ارواح، یک نمایش انیمیشن و همچنین تجارت فراوان ایجاد شد که منجر به ساخت دنباله شد. اما برای اینکه سریال برای بچه ها مناسب بماند، وحشت در فیلم دوم به میزان قابل توجهی کاهش یافت. این به راحتی یکی از دلایلی است که چرا Ghostbusters 2 یک شکست حیاتی بود و در نهایت این فرنچایز را برای سال‌های آینده مخفی کرد. البته، استودیو کلمبیا و سونی از اشتباه خود هیچ چیز یاد نگرفتند که فیلم را به یک کمدی کمدی با هزاران صفحه سبز، جلوه های ویژه دیوانه کننده و صحنه های اکشن زیادی تبدیل کردند.
خوشبختانه، به نظر می رسد تریلر فیلم Ghostbusters: Afterlife، سومین فیلم فرانچایز اصلی، این لحن ظریف ژانر را به نمایش گذاشته است. البته تا زمانی که منتشر نشود مطمئناً نمی دانیم…
