یک بازی آگوست ویلسون سرانجام در سال 2016 به پرده سینما راه یافت. فیلم Fences تولید، کارگردانی و با بازی دنزل واشنگتن بود. در پایان سال جاری، یک نمایشنامه آگوست ویلسون اولین نمایش خود را در صفحه نمایش کوچک در نتفلیکس خواهد داشت. فیلم Black Bottom ما رینی توسط کارگردان افسانه ای برنده جایزه تونی، جورج سی ولف، زنده خواهد شد و کارگردانی خواهد شد. واشنگتن دوباره در زنده کردن آن نقش خواهد داشت، اما این بار فقط به عنوان یک تهیه کننده.
واشنگتن دوباره با ویولا دیویس که خودش نقش مارینی را بازی خواهد کرد کار خواهد کرد. آخرین باری که واشنگتن با دیویس در اقتباس فیلم آگوست ویلسون همکاری کرد، دیویس طلای اسکار را به خانه برد.دیدن اینکه دیویس، که یکی از بزرگترین بازیگران زن نسل خود است، با نقشی استثنایی مانند ما رینی چه می کند، هیجان انگیز خواهد بود.
در گذشته، شاهد اقتباس‌های عالی از نمایشنامه‌ها بودیم که به فیلم تبدیل شدند. نمایشنامه نویسان بزرگی مانند آرتور میلر و ادوارد آلبی به ترتیب نمایشنامه های خود را به نام The Crucible و Who's Afraid Of Virginia Woolf در فیلم اقتباس کرده اند. دیدن نمایشنامه‌های آگوست ویلسون که بالاخره به فیلم می‌رسند بسیار عالی است. داستان‌های ویلسون مردم عادی را که اتفاقاً آفریقایی‌آمریکایی هستند، نشاط می‌آورد. گفتن داستان های او گام مهمی برای پیشرفت و تنوع در داستان نویسی است.
دنزل واشنگتن راه را هموار می کند
دنزل واشنگتن عمدتاً برای نقش‌های افسانه‌ای خود در فیلم‌هایی مانند Malcolm X، Training Day، Glory و اخیراً Fences شناخته می‌شود. مجموعه کارهای او به عنوان یک بازیگر نه تنها الهام بخش بازیگران رنگین پوست بوده است، بلکه کارهای هنری او به یک استاندارد طلایی در صنعت تبدیل شده است.
با این حال، واشنگتن راه را در بیان داستان های آمریکایی آفریقایی تبار نه تنها به عنوان یک بازیگر، بلکه به عنوان تهیه کننده و کارگردان هموار کرده است.او کارگردانی و تهیه کنندگی فیلم هایی چون Antwone Fisher و The Great Debaters را بر عهده داشته است. همچنین گزارش هایی وجود دارد مبنی بر اینکه واشنگتن به گروهی از دانشجویان بازیگری از دانشگاه هوارد کمک مالی کرده است تا در برنامه تابستانی خارج از کشور در دانشگاه آکسفورد تحصیل کنند. یکی از آن دانشجویان بازیگری اتفاقا چادویک بوزمن از پلنگ سیاه است.
بجاست که واشنگتن آثار آگوست ویلسون را برای این نسل از بینندگان بیاورد. واشنگتن در واقع یک جایزه تونی را برای ایفای نقش تروی ماکسون در حصارها قبل از نمایش آن به پرده بزرگ دریافت کرد. داستان‌های آگوست ویلسون داستان‌های مهمی برای درک روابط نژادی در آمریکای امروزی هستند، اما همچنین آثار ادبی مهم مردم عادی هستند.
پایین سیاه ما رینی
پایین سیاه ما رینی به عنوان نمایشنامه در سال 1982 اکران شد. این نمایش در دهه 1920 در شیکاگو می گذرد. دیدن اینکه چگونه اقتباس فیلم این صحنه ها و این دوره از تاریخ را بازسازی می کند، جذاب خواهد بود. ما رینی بر اساس خود اسطوره بلوز واقعی ساخته شده است.رینی به عنوان "مادر بلوز" نامگذاری شد و یکی از پیشگامان موسیقی بلوز بود.
Black Bottom ما رینی به مسائل نژاد، هنر، مذهب، و بهره برداری تاریخی از هنرمندان ضبط سیاه پوست توسط تهیه کنندگان سفیدپوست می پردازد. ما می دانیم که ویولا دیویس می تواند نقش آفرینی کند، اما برای بازی در نقش ما رینی، او باید یک یا دو آهنگ بسازد. آیا ویولا دیویس می تواند بلوز بخواند؟
Ma Raine's Black Bottom در پیتسبورگ، که زادگاه آگوست ویلسون است، فیلمبرداری شد. حصارها در پیتسبورگ نیز تیراندازی شد. در ابتدا واشنگتن در حال مذاکره با HBO برای تولید 9 نمایشنامه اوت ویلسون در فیلم بود. با این حال، این قرارداد به نتفلیکس منتقل شد، اما ما همچنان امیدواریم که بازی‌های آگوست ویلسون بیشتر به فیلم تبدیل شوند.
آگوست ویلسون کیست؟
برای کسانی که با نمایشنامه نویسان آمریکایی آشنایی ندارند، آگوست ویلسون یک نمایشنامه نویس برنده جایزه پولیتزر از پیتسبورگ، پنسیلوانیا است. نوشته ها و نمایشنامه های او عمدتاً تجربه آمریکایی آفریقایی تبار در آمریکا را به تصویر می کشد.داستان‌های او حول و حوش دهه‌های مختلف قرن بیستم است، اما موضوعی که او به تفصیل می‌پردازد، هنوز هم امروزی مرتبط است.
ویلسون به همراه آرتور میلر، ادوارد آلبی و یوجین اونیلز از پرکارترین نمایشنامه نویسان آمریکا محسوب می شوند. مجموعه آثار او را می توان به عنوان اسناد روابط نژادی در آمریکا از نگاه مردم عادی طبقه بندی کرد. تمام ده نمایشنامه او دهه متفاوتی از قرن بیستم را پوشش می‌دهند، اما تقریباً به مضامین دقیقی می‌پردازند.
آگوست ویلسون در سال 2005 درگذشت، اما میراث او به‌عنوان نمایشنامه‌نویس هنوز هم امروز طنین‌انداز است. موضوع داستان‌های او همان مبارزاتی را به تصویر می‌کشد که امروزه مردم در بستری متفاوت از سر می‌گذرانند. کار او کمک زیادی به شکل‌گیری فرهنگ در آمریکا کرده است و امروز و در نسل‌های آینده ادامه خواهد داشت.
