فصل دو مورد انتظار Ricky Gervais' After Life در 24 آوریل گذشته در نتفلیکس پخش شد.
پس از فصل اول، After Life با یک سریال شش قسمتی به نویسندگی و کارگردانی این کمدین بریتانیایی به پخش کننده بازمی گردد. جرویس همچنین در نقش قهرمان غمگین تونی جانسون ایفای نقش می کند و پس از زندگی را به نوعی نمایش تک نفره ناشیانه تبدیل می کند.
این فصل دوم فاقد عظمت و آن لحظات باارزش صداقت قسمت اول است و تمام ایرادات نوشته دراماتیک جروایس را آشکار می کند.
درباره After Life چیست؟
هشدار: اسپویل فصل اول و دوم After Life در پیش است
برای اولین بار در 8 مارس 2019 پخش شد، After Life آخرین پروژه سریال Gervais پس از The Office، Extras و Derek است.
نمایش نتفلیکس حول محور تونی بیوه است که به مرگ همسرش لیزا می پردازد (کری گادلیمن، پس از بازی در درک دوباره با جرویس کار می کند). تونی به‌عنوان یک روزنامه‌نگار با یک روزنامه محلی، افسرده، خودکشی می‌کند و سعی می‌کند اقوام، دوستان، همکاران، حتی غریبه‌هایش را تنبیه کند - با رفتار وحشیانه، پست، و ناخوشایند بودن در اطراف..
فصل اول رویکردی تازه به سوگ داشت و مانند فلی‌باگ، تصویری جالب از پردازش غم و اندوه آشفته بود. تونی شخصیت کاملاً نفرت انگیزی بود و با این حال تماشاگران نمی‌توانستند جلوی بهتر شدن او را بگیرند. کاری که او به نوعی انجام داد، در پایان فصل، جایی که در نهایت فکر می‌کند آماده است دوباره قرار ملاقات بگذارد.
فصل دوم بعد از زندگی
اما غم و اندوه به تدریج شروع می شود، زیرا تونی در فصل دوم به نقطه اول برمی گردد. به جز اینکه او اکنون بسیار تلاش می کند تا آدم خوبی باشد و به گونه ای از اطرافیانش مراقبت کند که باورش سخت است.
همانطور که تونی بر مرحله عصبانیت مقابله با این درد بزرگ غلبه می کند، مأموریت او برای تبدیل شدن به یک انسان بهتر تنها به نوشتن ضعیف منجر می شود. فصل دوم دیگر نمی تواند به نگاه های اجمالی مربوط به رفتار وحشتناک تونی تکیه کند و نمی تواند ماده ای را پیدا کند که بتواند وجود فصل دیگری را در وهله اول توجیه کند.
نمایش، در واقع، به بازیافت مکرراً همان تم ها ختم می شود. به معنای واقعی کلمه، تونی - یک مرد و به این ترتیب، شخصیتی که باید به طور اجباری نوشته شود، مانند کسی که هیچ ایده ای از نحوه تعامل با زنان ندارد - سعی می کند دو همکار زن را با ارائه یک فنجان قهوه در همان زمان به آنها شاد کند. قهوه خانه زیبا در دو صحنه متفاوت.
اگر این عجیب به نظر می رسد، وقتی متوجه می شوید که تقریباً همه شخصیت های زن سریال After Life کهن الگو هستند و عمدتاً ساکت هستند، در حالی که کاملاً بی نام نیستند.
کمدی ناشنوایان و جوک های مشکل ساز
حتی آن چیزی که قرار است کت و شلوار قوی ژرویس باشد - کمدی - در بیش از یک بار شکست می خورد.
چند قطعه کمدی موثر وجود دارد که اغلب شامل شخصیت‌های جانبی مانند روکسی (روزین کوناتی) کارگر جنسی و پت پستچی (جو ویلکینسون) می‌شود، اما اینها اکثر جوک‌های ژرویس را جبران نمی‌کنند. اینجا خدمت می کند.
روانپزشک، با بازی پل کی از بازی تاج و تخت، تنها به تبعیض جنسی آشکار سریال اضافه می شود. ژرویس تلاش می‌کند تا با واکنش‌های گیج‌آمیز و شرم‌آور بیمارانش، تمایزات زن‌ستیزانه و مشمئزکننده شرینک را متعادل کند، اما این ترفند جواب نمی‌دهد.
به طور مشابه، شوخی‌های مشکل‌ساز ظاهراً با تصحیح اظهارات ترنس هراسانه شخصیت دیگری توسط تونی برطرف می‌شوند که باز هم اوضاع را بدتر می‌کند. این نیز کمکی نمی کند که جرویس در گذشته به دلیل ارسال جوک های ترنس هراسی مورد انتقاد قرار گرفته است.به‌نظر می‌رسد جرویس به‌جای تصدیق، ادامه دادن، و احتمالاً دوری از چنین خطاهای تقلبی در آینده، فکر می‌کند که جوهر کمدی در تغذیه اجباری مخاطب در موقعیت‌های بحث‌برانگیز و غیر خنده‌دار است که گروه‌های تحت ستم را هدف قرار می‌دهند.
همانطور که Gervais در ۶ می تایید کرد، نتفلیکس فصل سوم سریال After Life را روشن کرده است. با این حال، حتی چشم انداز براندی بیشتر، سگ شایان ستایش تونی و لیزا، کافی نیست تا بخواهیم یک قسمت دیگر و کاملاً غیر ضروری را بگذرانیم. اگر زندگی پس از مرگ وجود داشته باشد، ما واقعا امیدواریم که این مدت طولانی نباشد.
