خیابان 5; دنبالهای از خالق Veep، آرموندو ایانوچی، یک کمدی علمی-تخیلی درباره یک سفر دریایی فضایی است که مسیر خود را از بین میبرد، و پسر همان است، هم به معنای واقعی و هم مجازی. "خیابان 5" متعلق به یک میلیاردر فناوری است و توسط یک کاپیتان تقلبی هشدار اسپویلر پرواز می کند. ظاهراً شوخ طبعی به وجود می آید.
تکرار آمریکایی The Thick of It، Veep اثر آرماندو ایانوچی، محبوب و انتقادی بود، بنابراین همه نگاه ها به او برای تلاش بعدی اش بود. ایانوچی که می خواست از سیاست دور شود، به طور طبیعی فضا را انتخاب کرد. به طور خاص، پویایی هیستری جمعی و کاری که ما به عنوان یک مردم (مردم فاسد و ثروتمندی که سوار سفرهای دریایی فضایی می شوند) زمانی که در گوشه ای قرار می گیریم انجام می دهیم.نتیجه نمایشی است درباره اینکه همه ما وقتی مجبور به مرگ تنهایی و اجتناب ناپذیر خود می شویم چقدر وحشتناک رفتار می کنیم. سرگرم کننده. نه واقعا. آیا این کافی نیست؟ همه مواد لازم برای یک ضربه وجود دارد، اما هنوز طعم آن کمی بد است. ما باید بتوانیم از یک جعبه دستور العمل تحویل در خانه پیروی کنیم، اما به نوعی "coq au vin" فقط یک اردک لاستیکی است که در مقداری سرکه می سوزد.
هیو لوری، از شهرت هاوس، و زمانی یکی از پردرآمدترین بازیگران تلویزیون در سال 2011، نقش رایان کلارک را بازی می کند، (دوباره، اسپویلر!) بازیگری که برای ایفای نقش کاپیتان کشتی در ol' استخدام شده است. لهجه خسته "طعمه و سوئیچ" گگ. از قضا باعث آرامش می شود زیرا به این معنی است که دیگر مجبور نیستیم لهجه آمریکایی ساختگی او را بشنویم. حتی اگر این یک ریف بر روی خنده بازیگران محترم بریتانیایی باشد که با لهجه های برتر آمریکایی انجام می دهند، باز هم وحشتناک است… به شما نگاه می کنم: اورلاندو بلوم.
جاش گاد (علامت تجاری) دیزنی، لوری را در صورتحساب مضاعف بهعنوان میلیاردر فناوری oafish که مالک کشتی تفریحی است، «تحسین» میکند.باز هم کلیشه ای خسته از یک شخصیت که بیشتر آزاردهنده است تا حاد. در این دنیا، جاد گادز، محرک بینظیر بسیاری از هرج و مرجها است، داستانی که نمایش واقعاً میتوانست بدون آن کار کند. از سوی دیگر، زک وودز، رئیس روابط با مشتری، با رفتار بیدین خود، بیشترین خندهها را جمع میکند.
مرتبط: اینجاست که چرا جولیا لوئیس-دریفوس Veep را به تعویق انداخت
تنظیم اولیه باعث می شود که کشتی پس از کشته شدن یک مهندس از مسیر خارج شود و آسیب این است که مسیر جدید مسافران و خدمه محکوم به فنا را تا سه سال دیگر بازنمی گرداند. کاپیتان (لوری) مجبور می شود بدون هیچ تجربه واقعی پا به پا کند و نقش کاپیتان را بازی کند. پیشفرض وجود دارد و برای کمدیهای عالی مملو است، اما به نوعی نمایش کوتاه میماند.
منتقدان (AV Club) کمتر مشتاق بودند: "روی کاغذ، تنظیمات جالب است، و مطمئناً مواد زیادی وجود دارد که خالق آرماندو ایانوچی با حرکت رو به جلو بازی کند. متأسفانه، اولین نمایش شکست خورده است، و هزینه های بسیار زیادی صرف شده است. زمان تنظیم طرح خود و معرفی مجموعه عظیم خود که در طول مسیر زمانی را برای تفریح باقی نمی گذارد."
پس این نمایش برای چه کسی است؟ مطمئناً نه ون های Veep، و نه لزوماً مخاطبانی که معمولاً جذب کمسیون های مفهومی بالا می شوند. بنابراین این سوال باقی می ماند که آیا این نمایش جایگاه خود را پیدا خواهد کرد یا خیر. شاید با این دنیای جدیدی که در آن زندگی می کنیم، و گرسنگی برای پخش محتوای بیشتر و بیشتر، زمان مشخص خواهد کرد.