جان لنون به خاطر چیزهای زیادی مشهور بود، اما برخی چیزها بود که هرگز فرصت انجام آنها را پیدا نکرد. همانطور که طرفداران می دانند، او در 40 سالگی در حالی که تقریباً یک زندگی کامل در پیش داشت، درگذشت. برای یک چیز، او فرصت بازی در یک فیلم کلاسیک را از دست داد. البته، نکات برجسته شغلی دیگر در برنامه سفر وجود داشت.
اما وقتی صحبت از لحظات به یاد ماندنی روی پرده به میان می آید، برخی بیشتر به خاطر ستاره هایی که در آنها نقش آفرینی کرده اند در مقایسه با فیلمنامه یا خود در تاریخ ثبت شده اند.
قرار بود جان لنون در "WarGames" ایفای نقش کند
فیلم «WarGames» محصول 1983 یک فیلم هیجان‌انگیز تکنویی بود که برای زمان خود نوآورانه بود. متیو برودریک نقش اصلی را داشت و در حال ارتقاء رتبه ها در هالیوود بود.اما یکی دیگر از نقش های قابل توجه در فیلم، نقش پروفسور فالکن بود، نقش مکملی که به جان وود رسید.
طرفداران در طول سال‌ها چیزهای زیادی درباره جان لنون یاد گرفته‌اند، از جمله این واقعیت که او آهنگ کلاسیک بیتلز را که باعث شهرت آنها شد، دوست نداشت. اما چیزهای بی اهمیت IMDb تأیید می کند که او شانس بازی در «بازی های جنگی» را در دهه 80 از دست داده است.
IMDb بیان می کند که فیلمنامه اصلی برای لنون در نقش پروفسور فالکن نوشته شده است. بدون شک، اگر لنون پروفسور را به تصویر بکشد، فیلم را تا حد زیادی تغییر می‌دهد. همانطور که دیگر بازیگران اصلی یک فیلم را با نقش های خود تعریف کرده اند، متیو برودریک نیز این کار را انجام داد.
اما این بازیگران نقش مکمل بودند که واقعاً فیلم را شکل دادند و وود یک حضور (و یک موضوع اصلی) بود. جان لنون نیز کاملاً حضور داشت، و طرفداران گمان می‌کنند که او احتمالاً در این نقش عالی بود.
فیلم پس از درگذشت جان لنون منتشر شد
اگرچه حضور در صحنه همیشه به یک حرفه سینمایی موفق تبدیل نمی شود، این واقعیت که تیم سازنده این نقش را برای لنون نوشته اند، گویای همه چیز است. طرفداران -- و هم گروهانش -- هنوز هم امروز لنون را به خاطر درخشش او گرامی می دارند و دلیلی برای آن وجود دارد.
موسیقی تنها چیزی نبود که لنون در آن خوب بود، به همین دلیل بود که او در صف پخش یک فیلم بزرگ بود.
او چند سالی بود که «WarGames» را از دست داد و در سال 1980 درگذشت. این بدان معنا بود که تیم باید حرفه‌ای دیگری برای به تصویر کشیدن پروفسور پیدا می‌کرد. اما طرفداران هنوز استعداد و حضور لنون را فراموش نکرده اند و این واقعیت که فیلم کلاسیک می توانست بسیار متفاوت باشد.
البته، بسیاری از پروژه‌های خلاقانه می‌توانستند بسیار متفاوت باشند، اگر لنون عمر طولانی‌تری داشت، و چه کسی می‌داند که او چه کارهای دیگری می‌توانست انجام دهد.
