ویل فرل به خاطر خنده‌دار بودنش روی پرده معروف است. اما اگر طرفداران فکر می کردند که خنده دارترین نقش های او را می توان به تیم نویسندگی پشت سر او نسبت داد، به نظر می رسد که اینطور نیست.
در واقع، یکی از شناخته‌شده‌ترین فیلم‌های ویل، او را درگیر ریسک‌های زیادی با فیلمنامه آن‌طور که نوشته شده بود، می‌کرد. موضوع این است که احتمالاً قرار بود به این سمت برود. به گفته کرکس، Busy Phillips که ایده اصلی را داشت، حتی از همان ابتدا ویل را در نقش Chazz Michael Michaels تصور می کرد.
البته، از آن مفهوم اولیه بسیار متحول شد، و کمک های فرل در فیلم "Blades of Glory" نقش مهمی داشت.
اگرچه به ویل اجازه داده شد تا عضلات خلاق خود را در نقش چز منعطف کند، هالیوود قبلاً به او نه گفته بود. به گفته تیم نویسندگی پشت فیلمنامه، این امر مانع از پذیرش و تکامل نقش در «تیغه‌های شکوه» و بداهه‌پردازی حدود 88 درصد از سطرهایش نشد.
آنها اجازه دادند که دیالوگ فیلم 2007 "بداهه باشد یا به گونه ای تغییر کند تا با شخصیت او مطابقت داشته باشد" که به نظر می رسد مناسب باشد. شاید خیلی سخت باشد که کاراکترهای ویل را بدون اینکه خود بازیگر نقش های عجیب و غریبی در نقش ها داشته باشد.
او همچنین از روی عمد یا تصادفی برخی از شانس‌ها را گرفته است (مثل زمانی که اوا مندس تقریباً به او چاقو زد). از نظر تصمیمات خلاقانه در مورد "Blades of Glory"، خطر اجازه دادن به بازیگر فقط بال آن نتیجه داد. فیلم در کل عملکرد خوبی داشت و منتقدان اکثراً نقدهای محکمی برای آن ارائه کردند.
البته طرفداران آن را دوست داشتند، اگرچه ویل فرل برند خاصی از کمدی را ارائه می دهد که در یک دسته بندی خاص خود قرار دارد. این بدان معنا نیست که او به طور کامل فیلم را رهبری کرد. جون هدر ("جیمی") شریک اسکیت او نیز ریسک هایی را پذیرفت تا نقش خود را ثابت کند. هدر حتی در حین تمرین حرکات اسکیت روی یخ مچ پای خود را شکست (البته این شخصیت ویل است که مچ پایش را در فیلم می شکند).
تنها نقطه ضعف کل داستان این است که قبل از اینکه ویل حتی سر صحنه فیلمبرداری بیاید، احتمالاً فیلمنامه او عمدتاً سطل زباله بوده است. تصور کنید که یک نویسنده در خدمه باشید، و بعد از ساعت ها صرف نوشتن خطوط یک شخصیت -- و واقعاً فقط آن شخصیت را توسعه دهید -- و سپس فرل همه چیز را از بین ببرد.
این بدان معنا نیست که او فیلمنامه را به هیچ وجه خراب کرده است. چه کسی می داند اگر «بلیدز آف گلوری» به آنچه نوشته شده بود پایبند بود، چگونه بود؟ علاوه بر این، هرکسی که با ویل کار می‌کند، احتمالاً بیشتر از آن مایل است که در برابر خلاقیت او سر تعظیم فرود آورد.به هر حال، رزومه او به خودی خود صحبت می کند.
