بسیاری از برنامه های تلویزیونی نه تنها با وجود نامناسب بودن، بلکه تا حدی به دلیل نامناسب بودنشان موفق شده اند. وقتی بینندگان برنامه‌هایی را در نظر می‌گیرند که از جوک‌سازی به قیمت تمام شدن همه لذت می‌برند، نمایش‌هایی مانند «Family Guy» و «South Park» به ذهن خطور می‌کنند.
بنابراین، برخی از برنامه های تلویزیونی در آن جایگاه قرار می گیرند، و با توجه به مخاطبان مورد نظرشان قابل درک است. در سوی دیگر، کمدی‌هایی مانند «آن نمایش دهه 70»، نمایش‌هایی هستند که ادعا می‌کنند برای مخاطبان نوجوان مناسب هستند - رتبه‌بندی رسمی TV-14، به ازای IMDb - که واقعاً از جهات مختلف از مرزها عبور می‌کنند.
البته، ویلمر والدراما بازی در «آن شوی دهه 70» را زمانی که سال آخر دبیرستان بود شروع کرد، بنابراین هنوز کاملاً بالغ نشده بود.و این نمایش که تنها دومین کنسرت تلویزیونی او بود، عملاً شهرت جهانی برای او به ارمغان آورد. اما هشت سال بعد، نمایش به پایان رسید و اکنون فاس به تاریخ پیوست.
بعضی از طرفداران فکر می کنند این چیز خوبی است که فز دیگر در ساعت پربیننده تلویزیون حضور ندارد - زیرا شخصیت قطعاً پیر نشده است.
ووکس می‌گوید: بخشی از مشکل به تصویر کشیدن فاس به‌عنوان دانشجوی تقریباً بی‌نام (نام او نمایشنامه‌ای بر مخفف «دانشجوی ارز خارجی» است) است که پیشینه‌شان هرگز به‌طور کامل توضیح داده نمی‌شود. او قرار است یک مهاجر را به تصویر بکشد، اما تعداد انگشت شماری از ویژگی‌ها او را به جای یک شخصیت واقعی تبدیل به جوک می‌کند.
به عنوان مثال، او یک لبو دارد (که هرگز توضیح داده نمی شود) که به این منظور او را احمقانه و مبهم نشان می دهد. البته، شخصیت اشتون کوچر، کلسو، نیز بسیار متراکم است، اگرچه اشتون در زندگی واقعی نیست.
اما این واقعیت نیز وجود دارد که فز واقعاً یک پسر ترسناک است که در کمد آنها از دختران جاسوسی می کند و تقریباً با هر چیزی که راه می افتد معاشقه می کند.چند مشکل در مورد Fez وجود دارد که احتمالاً تهیه‌کنندگان و فیلم‌نامه‌نویسان امروزی را متاثر می‌کند و حتی برخی از طرفداران سابق واقعاً تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند.
همانطور که وکس توضیح می دهد، جنبه مهاجر یکی از بزرگترین مشکلات شخصیت ویلمر در «آن نمایش دهه 70» است. مانند دیگر برنامه های زمان خود، سیتکام فز را یک فرد خارجی می دانست، او را احمق و از نظر اجتماعی بی دست و پا کرد، و او را واقعاً روی دختران متمرکز کرد و اساساً هیچ چیز دیگری (به جز آب نبات).
واکس می‌گوید این یک مورد ساده استخراج "مواد از کلیشه‌ها" بود، که خود یک مشکل بود.
اما تا آنجا که جاسوسی و خزنده عمومی؟ امروز هم نمی‌تواند پرواز کند - مگر اینکه نمونه‌ای از کارهایی باشد که نباید انجام داد، مانند نمایش موفق نتفلیکس 'You'.
و این واقعاً همان چیزی است که شخصیت فاس را از بین می برد. مسئولیت اجتماعی امروز می گوید که نویسندگان و تهیه کنندگان نباید شخصیت هایی خلق کنند که حقوق دیگران را نقض کنند یا گروه های اقلیت را به حاشیه برانند.و فز هر دوی این کارها را انجام می دهد، اگرچه به تصویر کشیدن این شخصیت به وضوح به حرفه والدراما - یا ارزش خالص - لطمه ای وارد نکرد.
