Seinfeld به راحتی قابل نقل ترین نمایش تمام دوران است. در حالی که سایر کمدی ها مانند Friends یا The Office فاصله چندانی با هم ندارند، Seinfeld-isms بخشی از فرهنگ ما باقی مانده و در سرتاسر جهان زبان محاوره ای هستند. قابل توجه است که بهترین دوستان لری دیوید و جری ساینفلد توانستند چیزی تا این حد ماندگار خلق کنند. البته، این واقعیت که سریال هرگز از بین نمی‌رود، تنها به ارزش خالص عظیم بازیگران سریال افزوده است.
در حالی که جری ساینفلد بخش عمده ای از کمدی را به سینفلد ارائه کرده است، این تجربیات زندگی لری دیوید است که بیشترین تأثیر را بر سریال داشته است. در واقع، تجربه وحشتناک او در Saturday Night Live در نهایت یکی از بهترین اپیزودهای نمایش را ایجاد کرد.
اما وقتی نوبت به فستیووس می رسد… نه لری و نه جری نباید اعتبار کسب کنند.
تعطیلات دسامبر ضد تأسیس/ ضد مصرف‌گرایی که پدر جورج کنستانزا ایجاد کرد، در واقع هیچ ریشه‌ای در ذهن سازندگان سریال نداشت. در واقع از زندگی شخصی یکی از نویسندگان …
اینجا منشا واقعی "Festivus for the other of us" است…
زندگی واقعی فرانک کوستانزا وجود داشت… مرتب‌سازی از
در مقاله ای عمیق توسط UPROXX، منشأ واقعی تعطیلات سینفلد کشف شد و همه چیز مربوط به مردی به نام دانیل اوکیف، پدر نویسنده سینفلد دن اوکیف است.
البته، امروزه، فستیووس در کنار کریسمس، هانوکا و کوانزا به یک عنصر اصلی تبدیل شده است. البته، این به طور کامل به «تعطیلات سینفلد» تبدیل شده است و برای کسانی که با مذهب سازمان یافته ارتباط ندارند.
می توانید پیراهن، ژاکت، لیوان فستیووس بخرید و حتی میل خود را بخرید… زیرا، اگر درست به خاطر داشته باشید، میله یک تزیین ضروری در فستیووس است. سنت های دیگر عبارتند از پخش نارضایتی ها و شاهکارهای قدرت…
Jeez… اگر مدتی است این قسمت سینفلد ("اعتصاب") را ندیده اید، بروید و دوباره تماشا کنید… این یک کلاسیک است! و به راحتی یکی از بهترین های جری استیلر در نقش فرانک کوستانزا است.
البته، فرانک کوستانزا در زندگی واقعی هیچ شباهتی به آنچه در تلویزیون دیدیم نداشت. اگرچه، نویسنده دنیل اوکیف از جنبه های تجاری و مذهبی کریسمس متنفر بود و بنابراین تصمیم گرفت تعطیلات خود را ایجاد کند.
در حالی که پسر دنیل به خاطر نوشتن اپیزودهای سینفلد مانند "قورباغه"، "خون" و "چاله چاله" معروف شد، او بیشتر به خاطر دزدیدن مفهوم پدرش و به کار بردن آن در "اعتصاب" شهرت داشت.
این یک تعطیلات ساختگی است که پدرم در دهه 60 برای جشن گرفتن سالگرد اولین قرار ملاقاتش با مادرم درست کرد، و این چیزی بود که ما در دهه 70 به عنوان یک خانواده به روشی بسیار عجیب جشن گرفتیم. دن اوکیف به UPROXX گفت، و بعد دیگر هرگز در مورد آن صحبت نکردم.
دان هرگز آن را به عنوان ایده ای برای سینفلد ذکر نکرد تا اینکه به طور تصادفی لوبیاها را به نویسندگان جف شافر و الک برگ ریخت. این ایده در نهایت در اتاق نویسنده پخش شد و دن از آن پشیمان شد… بالاخره، پدرش قطعاً سود بردن از این ایده را تایید نمی‌کرد.
اما نویسندگان، از جمله جری ساینفلد، معتقد بودند که "داستان های واقعی" همیشه بهترین پنجره برای بررسی طرح های نمایش هستند.
Festivus واقعی با یکی در نمایش متفاوت بود
در طول مصاحبه درباره Festivus با UPROXX، دن اوکیف رزروهایی را که برای به اشتراک گذاشتن تعطیلات پدرش با نویسندگان سینفلد داشت، توضیح داد.
«در آن زمان من فقط یک نویسنده کارمند وحشت زده بودم و امیدوار بودم که این قسمت به همه در آمریکا اجازه ندهد که خانواده من از بیماری روانی رنج می برند.
"هر جشن یک مضمون داشت، که همیشه دلگیر بود. یکی این بود، "آیا در انتهای تونل نور وجود دارد؟" "آیا ما خیلی راحت خوشحال می شویم؟" یکی بود، معتقدم. مادربزرگم مرد. سال بعد و "جشن برای بقیه ما" بود، به معنی زنده ها و نه رفتگان. خیلی عجیب است."
البته این خط در سینفلد معنای کاملاً متفاوتی داشت.
دن توضیح داد: "واقعیت تعطیلات برای نمایش در تلویزیون خیلی عجیب بود." "نماد واقعی تعطیلات ساعتی بود که درون کیسه ای به دیوار میخکوب شده بود و در نزدیکی آن تابلویی بود که روی آن نوشته شده بود "F Fashism." که در تلویزیون شبکه پخش نمی شود. یا الک یا جف این ایده را مطرح کردند از قطب و نسبت قدرت به وزن."
تعطیلات همچنین می تواند در هر زمانی از سال برگزار شود و فقط به کریسمس تعلق نداشت. با این حال، یک عنصر خاص در قسمت سینفلد کاملاً دقیق بود… پخش نارضایتی ها…
"انتشار شکایات شما بخش بزرگی از نسخه اصلی بود و در یک ضبط صوت انجام شد."
پدر دن درباره فستیووس در «سینفلد» چه فکری کرد؟
«نگرش مادرم این بود که «عزیزم خوب است»، وقتی از والدینش پرسیدند نظر والدینش در مورد فستیووس در سینفلد چیست، گفت. پدرم ابتدا از این که فکر می‌کرد توسط من مورد تمسخر قرار می‌گیرد عصبانی بود، که بعداً تبدیل به اهانت شد، سپس به شور و نشاط تبدیل شد زیرا فکر می‌کرد تبرئه شده است و این در واقع هر تصمیمی را که او گرفته بود توجیه می‌کرد. تمام زندگی اش. او از آن به نوعی برای دفاع از چیزهای بسیار مشکوک استفاده می کرد. بنابراین او کاملاً آن را پذیرفت، بله، در عرض چند ماه."
