یکی از آن برنامه‌هایی که همیشه الهام‌بخش واکنش پرشور بینندگان تلویزیونی بوده است، بدون شک The Walking Dead در طول سال‌ها به ثروت زیادی دست یافته است. این سریال که قرار است برای فصل دهم در ماه‌های آینده بازگردد، همچنین الهام‌بخش یک اسپین‌آف موفق به نام Fear the Walking Dead شد و صحبت از سریال سوم نیز هست.
در حالی که اکشن زامبی بخشی از دلیل موفقیت این فرنچایز است، شکی نیست که بسیاری از اجراهای ستاره ای نیز نقش مهمی در آن داشتند. از سوی دیگر، این فرنچایز نیز در طول سال‌ها، سهم عادلانه خود را از بازیگری مأیوس‌کننده داشته است. با در نظر گرفتن این موضوع، زمان آن فرا رسیده است که به این لیست از 10 تصمیم درخشان برای انتخاب بازیگران فرنچایز Walking Dead و 5 مورد گیج کننده برسید.
15 گیج کننده: Liz E. Morgan
تقریبا همیشه در لیست بدترین جنبه های The Walking Dead قرار می گرفت، لیز ای. مورگان فقط در یک قسمت از سریال نقش شخصیت تینا را بازی کرد، اما بازی او واقعاً بد بود. او در تمام صحنه‌هایش به شدت چوبی بود و در آخرین لحظات ملودراماتیک خود شخصیت را دقیقاً در جهت مخالف قرار داد.
14 درخشان: چندلر ریگز
در طول فصل های اولیه سریال The Walking Dead، قطعاً می توان گفت که کارل از محبوب ترین شخصیت سریال فاصله زیادی داشت. با این حال، این بیش از هر چیز دیگری به نوشتن نمایش مربوط می شود. خوشبختانه، همانطور که سریال به بلوغ رسید، توانایی کارل و چندلر ریگز برای به تصویر کشیدن مرد جوانی که سعی می‌کرد جای خود را در دنیای سخت پیدا کند، ارتباط زیادی با آن داشت.
13 درخشان: آلیشیا دبنام کری
زمانی که Fear the Walking Dead شروع شد، به نظر می رسید شخصیت آلیشیا دبنام کری، آلیشیا کلارک، یکی از بی اهمیت ترین اعضای گروه بازیگران سریال باشد. با این حال، طولی نکشید که کری ثابت کرد که او یکی از برترین های سریال است. از این گذشته، او زمانی که شخصیتش نسبتاً بی گناه بود کار بزرگی انجام داد و اکنون که ویژگی های خشن دنیای خود را به خود گرفته است، کری به نوعی حتی بهتر شده است.
12 گیج کننده: سرگرد دادسون
در حالی که بخش زیادی از ما وجود دارد که مشکلات شخصیت سام را به خاطر نوشتن نامناسب مقصر می دانیم، به خصوص که بازیگری که نقش او را بازی می کند یک بچه است، حقیقتا چیزی بیش از اینها وجود دارد. به هر حال، اگر سرگرد دادسون کار بهتری را در به تصویر کشیدن شخصیت انجام می داد، مردم می توانستند به جای اینکه صرفاً از ناله های مداوم او آزرده شوند، با ترس او بهتر همدلی می کردند.
11 درخشان: جفری دین مورگان
برای بسیاری از طرفداران The Walking Dead، معرفی نیگان به این سریال نقطه عطفی برای سریال بود و اصلاً به شکل خوبی نبود. از این گذشته، او به قدری از تخریب ذهنی محبوب ترین شخصیت های سریال لذت می برد که نمایش را بسیار بدتر کرد. با این حال، تمام آنچه گفته شد، تصویر جفری دین مورگان از شخصیت به شکلی که نوشته شده است، غیرقابل انکار عالی بود.
10 درخشان: ملیسا مک براید
احتمالاً شخصیتی از این فرنچایز که بیشترین تغییر را داشته است، زمانی که The Walking Dead شروع شد، کارول در تسلیم شدن شکست خورده بود. با این حال، او سرانجام جای خود را در جهان پیدا کرد و نگرش سخت گیرانه ای اتخاذ کرد. اخیراً، جنبه نرم‌تر او و مبارز درون او با هم ترکیب شده‌اند تا کارول را به بهترین حالتی که تا به حال بوده تبدیل کرده‌اند و مک براید در به تصویر کشیدن هر مرحله از رشد شخصیت، کار بزرگی انجام داده است.
9 گیج کننده: فرانک دیلان
زمانی که زمان فرانک دیلن در سریال Fear the Walking Dead به پایان رسید، شکی نیست که او با بازی نیک کلارک به خوبی کار خود را انجام داده است. با این حال، هنگامی که نمایش شروع شد، او مانند یک مدل برخورد کرد که می‌دانست چگونه نقشش را به نظر بیاورد، اما وقتی نوبت به تجسم بخشیدن به فردی با مشکل اعتیاد می‌رسید، درک او فقط عمیق بود.
8 درخشان: جان برنتال
در دستان یک بازیگر دیگر، شین والش از The Walking Dead به راحتی می‌توانست یکی دیگر از شخصیت‌های شرور کتاب باشد که بینندگان را با شیوه‌های بی‌مورد بد خود آزار می‌دهد. با این حال، جان برنتال در این نقش آنقدر خوب کار کرد که طرفداران انگیزه های او را درک کردند. علاوه بر این، برنتال کار بزرگی انجام داد و به وضوح نشان داد که شین واقعاً معتقد است که حق با اوست، حتی با مخالفت شدید بینندگان.
7 درخشان: استیون یون
مسلماً دوست داشتنی ترین شخصیت از تاریخ مردگان متحرک، استیون یون با ایفای نقش گلن ری موفق شد خیلی چیزها را به دست آورد. از این گذشته، ما عمیقاً به شخصیت او اهمیت می دادیم و کاملاً معتقد بودیم که او می تواند چندین بار مخفیانه وارد خطر شود و از خطر خارج شود. در واقع، از میان تمام شخصیت‌هایی که از The Walking Dead آمده‌اند و رفته‌اند، ممکن است گلن تنها کسی باشد که بیش از همه دلتنگش شده‌ایم.
6 گیج کننده: کریستین وودز
نکته اینجاست، وقتی نمایشی مانند The Walking Dead یک شخصیت شرور جدید را به داستان‌های جاری خود اضافه می‌کند، برای موفقیت کلی مجموعه ضروری است که آنها باورپذیر باشند. متأسفانه کریستین وودز در نقش افسر TWD، داون لرنر، این شخصیت را به شخصیتی کارتونی تبدیل کرد که فقط به او چشم دوخته بودیم.
5 درخشان: کولمن دومینگو
مسلماً کاریزماتیک ترین بازیگر تاریخ مجموعه تلویزیونی The Walking Dead، کولمن دومینگو توانست شخصیت خود ویکتور استرند را دوست داشتنی کند. با توجه به این واقعیت که استرند در اوایل کارهای فوق العاده خودخواهانه انجام داد، مطمئناً این کار آسانی نبود. در واقع، ما جرأت می‌کنیم حدس بزنیم که اگر استرند توسط اکثریت قریب به اتفاق بازیگران به تصویر کشیده شود، به عنوان یک شخصیت شکست می‌خورد.
4 درخشان: نورمن ریدوس
وقتی صحبت از The Walking Dead به میان می آید، فقط یک شخصیت وجود دارد که آنقدر محبوب است که طرفداران قول داده اند در صورت مرگ او شورش کنند، داریل دیکسون. با بازی ماهرانه نورمن ریدوس، اگر به خاطر مهارت های بازیگری آشکار او نبود، داریل می توانست به جای شخصیتی به شدت وفادار و آسیب پذیر از نظر عاطفی، یک شخصیت تک نت باشد.
3 گیج کننده: امیلی کینی
یکی از آن شخصیت هایی که شکست دادن آن تقریباً بسیار آسان است، بت گرین علیرغم اینکه به ندرت کاری انجام می داد، برای چندین فصل به عنوان یکی از شخصیت های اصلی The Walking Dead شناخته شد. زمانی که نقش برجسته‌تری به او داده شد، متوجه شدیم که چرا او زمان زیادی را در پس‌زمینه گذراند زیرا بازی امیلی کینی در این نقش، بث را به شدت آزاردهنده کرد.
2 درخشان: Danai Gurira
مطمئنا، در میان محبوب ترین شخصیت های فرنچایز The Walking Dead، Michonne یک دارایی بزرگ در هر نبردی است و ثابت کرده است که یک رهبر کاملاً توانا است. دانای گوریرا که مسئولیت اصلی موفقیت تلویزیونی این شخصیت را بر عهده دارد، نیرویی درونی به میشون القا کرده است که از او تابش می‌کند، در حالی که گاهی اوقات جنبه ضعیف او را نیز نشان می‌دهد.
1 درخشان: اندرو لینکلن
بازیگران نقش شخصیت اصلی The Walking Dead، به راحتی می توان استدلال کرد که موفقیت سریال قبل از هر چیز بر شانه های اندرو لینکلن در زمان حضورش در سریال بود. قادر به ایفای نقش ریک در انواع حالت های احساسی، بینندگان واقعاً بر این باور بودند که او می تواند گروهی از بازماندگان را رهبری کند، در نبرد بسیار خطرناک باشد و هر از گاهی نیز آن را از دست بدهد.
