همه ما می دانیم که نمایندگی در هالیوود دقیقاً بهترین نیست. تقریباً هر شخصیت یکسان به نظر می رسد و داستان ها توسط افراد یکسان بارها و بارها نقل می شود. در سال گذشته، به نظر می رسد که همه چیز شروع به تغییر کرده است، اما هنوز تقریباً کافی نیست. نمایندگی در همه اشکال، از شخصیت های فیلم گرفته تا اسباب بازی های کودکان، اهمیت دارد.
رسانه‌ها جهان پیرامون ما را نشان می‌دهند و بر نوع نگاه ما به آن تأثیر می‌گذارند، به‌ویژه زمانی که در دوران کودکی بزرگ می‌شویم. اگر خودمان را روی صفحه نمایش نبینیم، باعث می شود فکر کنیم به دنیا تعلق نداریم. و اگر انواع دیگری از مردم را روی صفحه نمایش نبینیم، آنها را جزئی از جهان نیز نمی بینیم.و این باعث می شود با دیگران متفاوت رفتار کنیم.
این اغلب در مورد جامعه معلولان اتفاق می افتد. آنها یک چهارم جمعیت را تشکیل می دهند، اما به ندرت در صفحه نمایش نشان داده می شوند. با این حال، کابوس قبل از کریسمس یکی از استثناهای نادر است، و این یکی از دلایلی است که چرا این فیلم به فیلمی محبوب تبدیل شده است. اکتبر گذشته یک کنسرت لایو اکشن از این فیلم کلاسیک تولید شد، پس چه زمانی بهتر است که درباره این کلاسیک کریسمس صحبت کنیم؟ در اینجا همه راه‌هایی که فیلم ناتوانی را نشان می‌دهد و به تغییر نگاه ما به جهان کمک می‌کند، آورده شده است.
6 Dr. فینکلشتاین تنها شخصیت کارتونی در ویلچر برقی است
برای شروع کاراکترهای ناتوان چندان زیادی وجود ندارد، اما در کارتون‌ها تعداد آنها کمتر است. به ندرت می توان شخصیت های متحرک غیرفعال را پیدا کرد. در کنار دکتر فینکلشتاین، شخصیت هایی مانند نمو، دوری و کوازیمودو از معروف ترین شخصیت های کارتونی معلول هستند. اما متأسفانه، به غیر از آنها شخصیت های معلول زیادی وجود ندارد.بیشتر اوقات، شخصیت‌های معلول در پس‌زمینه هستند و حتی در فیلم‌های جدیدی که امروزه ساخته می‌شوند، به ندرت هیچ شخصیت اصلی معلول وجود دارد.
دکتر فینکلشتاین ممکن است شخصیت اصلی نباشد، اما حداقل او یک بخش صحبت دارد و یکی از شخصیت های برجسته است. او همچنین اولین شخصیت کارتونی است که روی ویلچر برقی می‌نشیند. به ندرت هیچ شخصیتی در صندلی چرخدار وجود دارد، اما زمانی که آنها هستند معمولاً روی ویلچر دستی هستند. دکتر فینکلشتاین به بینندگان نشان می‌دهد که انواع بیشتری از صندلی‌های چرخدار به جز صندلی‌های دستی وجود دارد.
5 طراحی صحنه از دنیای واقعی در دسترس‌تر است
از آنجایی که دکتر فینکلشتاین روی ویلچر است، باید بتواند در شهر هالووین بچرخد. اگر واقعاً به آنها نگاه کنید، اغلب مجموعه‌های زمانی قابل دسترسی نیستند، زیرا اکثر شخصیت‌های غیرفعال (در صورت وجود) در پس‌زمینه هستند. این مجموعه همیشه برای شخصیت‌های اصلی طراحی شده است، بنابراین اگر شخصیت‌های اصلی غیرفعال نیستند، نیازی به دسترسی به آن نیست.این در نهایت یک مشکل بزرگ است زیرا هر چیزی که روی صفحه نمایش است بر نحوه نگرش مردم به جهان تأثیر می‌گذارد و باعث می‌شود فکر کنند دنیا لازم نیست در دسترس باشد. کل جامعه معلولیت را پاک می کند.
یکی از بهترین کارهایی که The Nightmare Before Christmas انجام داد این بود که دنیایی کاملاً در دسترس ساخت. سرتاسر آن رمپ دارد تا دکتر فینکلشتاین بتواند به اطراف بچرخد و از بقیه شهر هالووین جدا نشود (این چیزی است که اغلب در زندگی واقعی اتفاق می افتد). اگرچه همه چیز نسبت به گذشته در دسترس‌تر شده است، اما این تقریباً کافی نیست. واقعاً غم انگیز است وقتی یک مکان خیالی از دنیای واقعی قابل دسترسی تر باشد.
4 Dr. فینکلشتاین کلیشه های یک زوج را می شکند
دکتر فینکلشتاین نه تنها اولین شخصیت انیمیشنی است که روی صندلی چرخدار قدرتی دارد، بلکه چندین کلیشه را نیز در هم می شکند. با وجود اینکه سال 2021 است، هنوز عده ای هستند که به کلیشه های منفی در مورد افراد معلول اعتقاد دارند. بنا به دلایلی این کلیشه وجود دارد که افراد معلول سخت کار نمی کنند یا زندگی رضایت بخشی ندارند.بیشتر اینها مقصر نبودن نمایندگی است. اما کابوس قبل از کریسمس این را تغییر می‌دهد.
می توانید ببینید که دکتر فینکلشتاین به سختی روی پروژه های خود کار می کند و او برای کمک به جک بسیار کار کرده است. او ممکن است گاهی اوقات با سالی مشکلات زیادی داشته باشد، اما به نظر می رسد زندگی رضایت بخشی دارد. او از ذهن درخشان خود برای کمک به همه در شهر هالووین استفاده می کند و قطعاً در پایان با دوست دختر جدیدش خوشحال به نظر می رسد.
او این کلیشه را می شکند که افرادی که روی ویلچر هستند نمی توانند بایستند یا راه بروند. هنگامی که روی گوزن شمالی برای جک کار می‌کند، می‌توانید او را ببینید که کمی ایستاده است، که برای افرادی که می‌توانند بایستند، اما نمی‌توانند مسافت‌های طولانی را پیاده‌روی کنند، رایج است.
3افراد قطع عضو می توانند با سالی ارتباط داشته باشند
سالی را نیز می توان یک شخصیت ناتوان در نظر گرفت. او ممکن است مانند دکتر فینکلشتاین روی ویلچر نباشد، اما یک ناتوانی جسمی دارد. او از نظر فنی یک هیولا است، بنابراین ناتوانی او دقیقاً مثل یک انسان نیست، اما افراد معلول هنوز هم می توانند با او ارتباط برقرار کنند.افراد قطع عضو می‌توانند به این ارتباط داشته باشند که او می‌تواند اندام‌هایش را درآورد و دوباره آنها را بپوشاند.
Writeups توضیح می دهد که چگونه می تواند اندام هایش را درآورد و باز کند: او از پنجره ای در برج دکتر فینکلشتاین به زمین افتاد و تکه تکه شد … اما سپس شروع به دوختن خود کرد. هنگامی که دکتر فینکلشتاین بازوی او را گرفت، او توانست خود را کنار بکشد، نه از چنگ او، بلکه با باز کردن بخیه‌های روی بازویش با دست آزادش تا بتواند دور شود. او بعداً وقتی سعی کرد بابانوئل را نجات دهد خود را تکه تکه کرد. او از یک پا برای پرت کردن حواس اوگی بوگی استفاده کرد، در حالی که دستانش برای آزادی بابانوئل فرستاده شد. او یکی از تنها شخصیت های کارتونی با این نوع معلولیت است.
2 شخصیت‌های معلول شخصیت‌های ترسناک هستند
کابوس قبل از کریسمس همیشه یک فیلم عالی خواهد بود، اما خوب نیست که تنها شخصیت های معلول در آن شخصیت های ترسناک باشند. در حال حاضر به اندازه کافی بد است که شخصیت های ناتوان تقریباً همیشه در پس زمینه هستند، اگر اصلاً در فیلم حضور داشته باشند.اما به نظر می رسد هالیوود دوست دارد شخصیت های معلول را بدجنس کند یا آنها را ترسناک جلوه دهد.
Quasimodo در ابتدا به عنوان یک هیولا در نظر گرفته می شود. کاپیتان هوک یک شرور است. دکتر فینکلشتاین و سالی هر دو شخصیت های ترسناک هالووین هستند. آیا الگو را می بینید؟ حداقل ناتوانی های دکتر فینکلشتاین و سالی به عنوان چیزی منفی به تصویر کشیده نشد. آنها فقط شهروندان شهر هالووین هستند که زندگی خود را (یا از نظر فنی پس از مرگ) زندگی می کنند و از ناتوانی های خود به نفع خود استفاده می کنند.
1 فیلم تنوع را جشن می گیرد و نشان می دهد که هر کسی می تواند عشق پیدا کند
کاراکترهای ناتوان در The Nightmare Before Christmas ممکن است ترسناک باشند، اما این واقعاً تنها نمایش بد در آن است. بقیه فیلم در نمایندگی جامعه معلولان کار بسیار خوبی انجام داد. سال‌ها پیش ساخته شد، اما هنوز هم کلیشه‌ها را می‌شکند و به افراد معلول کمک می‌کند بدانند که خیلی بیشتر از کلیشه‌هایی هستند که دیگران معتقدند. و این نشان می دهد که اگر همه یکدیگر را بپذیریم، جهان چقدر بهتر می شود.
فیلم همچنین به همه نشان می دهد که افراد معلول می توانند عشق پیدا کنند و خوشبختی خود را پیدا کنند. بنا به دلایلی کلیشه دیگری وجود دارد که افراد معلول نمی توانند در روابط باشند. اما سالی و جک ثابت می کنند که این اشتباه است. شاید جک مدتی طول بکشد تا بفهمد سالی عشق واقعی اوست، اما آنچه که آنها دارند قطعا خاص است. و این نشان می دهد که مهم نیست که چه کسی هستید، می توانید خوشبختی خود را پیدا کنید.
