آدام سندلر به خاطر حضور در (و تهیه کنندگی) بسیاری از فیلم‌های عجیب و غریب شهرت دارد. او نه تنها همیشه مطمئن می‌شود که گروه خاصی از دوستان را در فیلم‌هایش قرار می‌دهد، بلکه مضامین آنها اغلب نسبتاً نامتعارف هستند.
البته آدام در اوایل کارش، فیلم‌های خنده‌دار و درجه‌بندی R زیادی تولید کرد. با این حال، امروزه، طرفداران متوجه روندی در انواع فیلم‌هایی شده‌اند که او تولید می‌کند، و آنها نظریه‌ای در مورد دلیل آن دارند.
هواداران می گویند بسیاری از کارهای آدام نوجوانانه است
برخی از بینندگان فیلم‌های آدام سندلر از نابالغ بودن و نوجوان بودن آثار اخیر او در مقایسه با پروژه‌های گذشته شکایت داشتند. درست است که برخی از فیلم‌های جدید او، مانند «هتل ترانسیلوانیا» (شماره‌های یک تا سه، اما ظاهراً نه چهار)، بیشتر برای بچه‌ها جذابیت دارند تا بزرگسالان.
نکته این است که فیلم‌هایی مانند «کلیک» و «داستان قبل از خواب» برای مخاطب خاصی جذاب هستند و طرفداران فکر می‌کنند که آدام آن مخاطب را عمداً انتخاب کرده است.
نظریه نشان می دهد که آدام شکاف های فیلم را پر می کند
طرفدارانفکر می کنند که آدام سندلر عمداً در حال تولید (و بازی در آنها) فیلم هایی است که برای بچه ها جذاب است. مخاطبان جوان فقط فیلم‌های PG و فیلم‌های درجه‌بندی R را تماشا نمی‌کنند، آنها استدلال می‌کنند، و به نظر می‌رسد که آدام شکاف بین برنامه‌ریزی مناسب کودک و فیلم‌های پر جنب و جوش بزرگسالان را پر می‌کند.
فیلم‌های میان‌دوره‌ای برای خانواده‌ها هستند، اما آنقدر می‌خندند (و دوستان سندلر) که داستان را هم برای بچه‌ها و هم برای والدینشان جذاب نگه می‌دارند. نه تنها این، بلکه فیلم‌ها آنقدر نامناسب نیستند که والدین را عصبانی کنند، اما اغلب جوک‌های بزرگسالان بیشتری در میان خطوط پنهان وجود دارد.
برخی از طرفداران به طور خاص می گویند که فیلم های جدیدتر سندلر "در مرحله ناخوشایند زندگی بین فیلم های انیمیشن دیزنی و کمدی R Borat رتبه بندی شده را هدف قرار می دهند."
آدام با فیلم هایش از بچه ها پذیرایی می کند؟
بسیار منطقی است، به خصوص که آدم از خودش فرزندانی دارد. اگرچه فرزندان او (و همسرش) اغلب در فیلم های سندلر ظاهر می شوند، اما اکنون به سنی رسیده اند که می توانند فیلم های درجه R او را تماشا کنند.
بچه های خود این بازیگر ممکن است الهام بخش او برای ایجاد محتوای مناسب برای کودکان بوده باشند، اما احتمالاً یک حرکت بازاریابی هوشمندانه نیز هست.
بالاخره، فیلم های خانوادگی بازار بزرگی هستند و بزرگسالانی که کارهای غیر PG آدام را دوست دارند ممکن است هنگام انتخاب فیلم برای خانواده خود به سمت او گرایش پیدا کنند. علاوه بر این، حتی اگر بچه‌های آدام بدانند که پدرشان فیلم‌های بداخلاقی و گاهی کاملا ناراحت‌کننده می‌سازد، احتمالاً از طیف وسیعی برخوردار است که کاملاً شرم‌آور نیست.
باز هم، با ثروت خالص آدام، او می تواند هر فیلمی را که می خواهد تولید کند. و شکی نیست که بچه‌های او از شهرت پدرشان اهمیتی نمی‌دهند، صرف نظر از برچسب درجه R که اکثر کارهای او دارند.
