به لطف سریال موفق Netflix هرگز من هرگز نداشته ام، دارن بارنت به یکی از محبوب ترین دلنوازان نوجوان هالیوود تبدیل شده است. اکنون سه فصل است که این شهروند لس آنجلسی در نقش یکی از دوستداران دبیرستانی Paxton Hall-Yoshida بازی می کند.
همانطور که برخی از طرفداران آموخته اند، بارنت دیگر اصلاً نوجوان نیست. در عوض، او یک ستاره 30 ساله هالیوود است که می داند چگونه خود را جوان نگه دارد. و راز او اتفاقاً روال مراقبت از پوست او است.
برای دارن بارنت، ایفای یک شخصیت جوان تر «واقعاً فرمول جدیدی نیست»
بعضی از طرفداران مطمئناً غافلگیر شدند وقتی مشخص شد که در مقایسه با بقیه بازیگران، بارنت بسیار پیرتر است.در واقع، یک فاصله سنی 10 ساله بین این بازیگر و ستاره اصلی سریال، تازه وارد Maitreyi Ramakrishnan، که قرار است شخصیت خود را نیز در سریال قرار دهد، وجود دارد.
اگر کسی از بارنت بپرسد، بازی در نقش فردی جوانتر برای یک سریال نوجوان چیز جدیدی نیست. این بازیگر توضیح داد: «این واقعا فرمول جدیدی نیست. "به 90210 و Grease نگاه کنید - کنیکی در آستانه دریافت 401k خود بود. این مرد [قدیمی] بود! جالب است!»
همانطور که پیداست، به نظر می رسد هیچ کس نمی دانست که بارنت در زمان انتخاب بازیگران برای Never Have I Ever خیلی بزرگتر بوده است.
لانگ فیشر، یکی از خالقان سریال در کنار میندی کالینگ، توضیح داد: «نمی‌توانید از کسی بپرسید که چند سال دارد، وقتی تست می‌دهند. شما فقط باید فرض کنید که آنها سن معقولی دارند. فکر نمی‌کنم تا زمانی که وارد فصل شدیم، متوجه سن او نشدیم، و بعد از آن گفتیم: «اوه، باشه.» فکر می‌کردم او 20 سال دارد.»
با این اوصاف، او همچنین اشاره کرد که انتخاب بازیگری با سن واقعی شخصیت برای این نقش غیرممکن است.فیشر افزود: "و چیز دیگری که من می گویم، وقتی یک پسر 15 ساله واقعی را می بینید، آنها دلخور نیستند." "آنها شبیه یک نوزاد کوچک به نظر می رسند."
در پایان، فیشر گفت که بارنت آنها را به دست آورد، زیرا او دقیقاً شبیه آنچه آنها پکستون را تصور می کردند به نظر می رسید.
«برای پکستون، از برنامه‌های نوجوانانه‌ای که در نوجوانی تماشا می‌کردم، نقاشی می‌کردم، من جردن کاتالانو [از به اصطلاح زندگی من] یا لئوناردو دی کاپریو در فیلم رومئو + ژولیت را می‌خواستم - پسری که از او غمگین شدی. "او توضیح داد.
"دارن در این کارها بسیار خوب بود - مردی گوشه گیر و باحال - اما در واقع در موارد کمدی در تست بازیگری خود نیز بسیار خوب بود."
راز دارن بارنت برای ظاهر جوانش، مراقبت از پوست با ژن های خوب است
تا آنجا که به بارنت مربوط می شود، ظاهر غمگین او نتیجه ژن های شگفت انگیز مادرش است. در همان زمان، این بازیگر گفت که مادرش نیز مسئول این است که اطمینان حاصل کند که او از همان اوایل اهمیت مراقبت از پوست را خوب می دانست.
و اکنون، او سفیر ساندی رایلی، برند مراقبت از پوست بدون ظلم است که فیبی داینور، ستاره بریجرتون را نیز به عنوان سفیر به حساب می آورد.
"آنها به من اجازه دادند همه چیزهایشان را برای حدود یک ماه امتحان کنم، و به محض اینکه فهمیدم خوب است، تصمیم گرفتم با آنها کار کنم."
«هر روز، صورتم را می شوم. من درمان با اسید لاکتیک آنها را انجام دادم، به دنبال آن یک مرطوب کننده و به دنبال آن یک روغن پوست ویتامین C استفاده کردم.»
معلوم شد که او از طرفداران درمان با اسید لاکتیک ژنهای خوب یکشنبه رایلی است، که هدف آن روشن کردن لکه های تیره و پر کردن خطوط ریز تنها در سه دقیقه است.
این درمان همچنین پوست را لایه برداری می کند و آن را نرم و درخشان می کند. این برای بارنت بسیار مهم است زیرا او دوست دارد مطمئن شود که پوستش همیشه مرطوب است. من همیشه مطمئن می شوم که پوستم خشک نیست. نه حتی برای غرور؛ من فقط از داشتن پوست خشک متنفرم. "این بدترین احساس در جهان است، بنابراین من همیشه مرطوب کننده هستم."
و در حالی که به نظر می رسد بارنت روال مراقبت از پوست خود را کاهش داده است، این بازیگر اعتراف می کند که بازی در نقش فردی جوان تر لحظات پر استرس خود را دارد. «سعی می‌کنم وقتی دارم آن را تماشا می‌کنم از خودم انتقادی زیادی نکنم. او توضیح داد، "اوه، خدایا، من خیلی بزرگتر از این شخص به نظر می رسم".
«این [یک] نکته از سلامت روانی است که من واقعاً باید آن را هضم می کردم. من [باید] با تماشای خودم و پذیرفتن این واقعیت که 18 ساله نیستم خوب باشم. من واقعاً این مرد نیستم.»
در عین حال، او همچنین بازی Paxton را انگیزه خوبی برای حفظ بدن خود در بهترین فرم می داند. بارنت توضیح داد: «من دائماً سعی می‌کنم مطمئن شوم بدنم زیبا به نظر می‌رسد، اما تمرکز بیشتر روی احساس سلامتی است.»
پس به نوعی خوب بود. این باعث می شود که در فرم بمانم و فعال بمانم. گاهی اوقات باعث کمی فشار می شود، اما من واقعاً از اینکه در آن موقعیت هستم سپاسگزارم.»
ناگفته نماند، بازی کردن یک نوجوان در سن او هنوز هم سرگرم کننده است. بارنت گفت: «خوب است که در سی سالگی خود باشید و همچنان بتوانید دبیرستان بازی کنید.»
