یکی از استثنایی ترین چیزها در مورد فیلم های « هری پاتر»، زمانی که در سال 2001 شروع شد، قطعاً بازیگران جوانی بودند که به سوپراستارهای جهانی تبدیل شدند و با آوردن این فرنچایز بزرگ شدند. به زندگی اگر هر یک از بازیگران تغییر می‌کردند، فیلم‌ها کاملاً متفاوت می‌شدند - اما این هنوز طرفداران را از اینکه آرزو کنند رابین ویلیامز بخشی از فرنچایز بود، باز نمی‌دارد.
هری، ران، هرمیون و شخصیت‌های اطراف، همگی برای این مجموعه هشت فیلم کاملاً انتخاب شده‌اند، و هیچ‌کس نمی‌تواند انکار کند که بزرگسالان نیز فوق‌العاده بودند، مانند آلن ریکمن، که طرفداران معتقدند برایش سزاوار اسکار بود. هر نقشی که او در دوران حرفه‌ای خود بازی کرد، انتخابی مستقیم برای سوروس اسنیپ بود.
به جرات می توان گفت که همه از بازیگران «هری پاتر» با جان بخشیدن به شخصیت ها به شکلی که در کتاب های بسیار معروف هستند، کار شگفت انگیزی انجام دادند.
بخشی از انتخاب بازیگران عالی برای «هری پاتر» یک قانون فقط بریتانیایی بود. به عبارت دیگر، تنها بازیگران بریتانیایی اجازه بازی در نقش ها را داشتند و این قانون به قدری جدی بود که کارگردان آمریکایی کریس کلمبوس، دخترش را برای بازی در نقش کوچکی در «هری پاتر» انتخاب کرد، اما او به دلیل نبودن اجازه صحبت نداشت. بریتانیایی.
همان قانونی که دختر کلمب را ساکت کرد باعث شد رابین ویلیامز از فیلم رد شود.
هواداران رابین ویلیامز را در نقش این شخصیت «هری پاتر» می‌خواستند
این قانون فقط بریتانیایی ها به این معنی بود که افراد مورد علاقه از ایالات متحده شانسی ندارند. همانطور که انتظار می رفت، وقتی متوجه شد که رابین ویلیامز از «هری پاتر» رد شده است، اینترنت دیوانه شد و این خبر باعث شد که زیر مجموعه Reddit درباره شخصیت هایی که رابین ویلیامز برای بازی در فیلم های «هری پاتر» انتخاب شده بود، صحبت کند..
رابین ویلیامز می خواست نقش هاگرید را بازی کند و غیرقابل انکار، بازیگر جومانجی که مهربان به نظر می رسید، مردم را در حضور او احساس راحتی می کرد و دوست داشت مردم را بخنداند، هاگرید کامل را می ساخت.
اما تصور اینکه کسی جز رابی کولترین در نقش غول نیمه مهربان بازی کند نیز سخت است، زیرا او همان بازیگری بود که نویسنده «هری پاتر» جی.کی. رولینگ برای هاگرید هم در نظر داشت.
در کمال تعجب، شخصیت دیگری وجود دارد که طرفداران فکر می کنند رابین ویلیامز می توانست به عنوان کامل باشد - پروفسور دامبلدور.
"من می توانستم [رابین ویلیامز] را در نقش هاگرید یا دامبلدور ببینم،" یکی از Redditor شروع کرد، که دیگری را به مخالفت برانگیخت و گفت که ویلیامز یک دامبلدور بد می ساخت.
یکی از Redditor خاطرنشان کرد: "اما [ویلیامز] آن برقی را در چشمانش داشت که دامبلدور به آن اشاره می‌کرد، و من می‌توانستم تصور کنم که او اغلب اوقات خوش‌قلب است، اما در موارد نادری ترسناک می‌شود. مجبور شد پایش را زمین بگذارد (مانند مبارزه با ولدمورت یا بازجویی از بارتی کراچ، نه اینکه "آرام" از هری بپرسد که آیا نامش را در جام آتش گذاشته است)."
"چرا لوپین نه؟" یکی از Redditor به دیگری پاسخ داد که گفت آنها نمی توانند ویلیامز را به عنوان استاد دفاع در برابر هنرهای تاریک از سومین فیلم "هری پاتر" تصور کنند.
"آیا انجمن شاعران مرده را دیده اید؟ یا حتی ویل هانتینگ خوب؟ تصویر او از یک مربی با بینشی از دردهایی که جهان می تواند به افراد وارد کند، او را برای نقش یک گرگینه بی میل عالی می کند!"
آیا رابین ویلیامز می توانست این شخصیت را از کتاب های "هری پاتر" بازی کند؟
رابین ویلیامز به خاطر خنداندن تماشاگران تا زمانی که آنها گریه کردند بدنام بود. ذهن بی وقفه او باعث شادی میلیون ها نفر شد. او بر مهارت زمان‌بندی کمدی تسلط داشت و می‌دانست که چگونه یک روتین بی‌نقص از نوع اسلپ استیک را اجرا کند.
یکی از بهترین بازی‌های او باید در Mrs. Doubtfire باشد، زیرا پدری که سعی می‌کند با تغییر شکل یک پرستار بچه، به فرزندانش بازگردد.
هواداران عادت دارند رابین ویلیامز را در نقش های قهرمان (جومانجی، هوک)، معلم یا راهنما (ویل هانتینگ خوب، انجمن شاعر مرده) یا صدای شوخی دوست داشتنی عقل (علاءالدین) ببینند - اما رابین ویلیامز استعدادها قطعاً در خنداندن مردم نهفته است، و نشان می دهد که او پیوز درخشانی را می ساخت، اگر آنها پولترگیست را که به شوخی و شوخی علاقه مند بودند و دانش آموزان را از کتاب های «هری پاتر» در فیلم ها بیرون می کشیدند، داشتند..
اما مسلما رابین ویلیامز در هر نقشی در فیلم‌های «هری پاتر» عالی بود، اما او قطعاً سزاوار نقش اول بود. او بدون شک یک دامبلدور خوب می ساخت، به خصوص اگر دامبلدور در فیلم ها کمی بیشتر به کتاب ها وفادار می ماند، جایی که دامبلدور بدون شک عجیب تر و عجیب تر است.
این چیزی است که طرفداران هرگز نمی بینند، با این حال، و فکر کردن به رابین ویلیامز همیشه تلخ و شیرین است، زیرا او هنوز به شدت دلتنگش می شود، و برای همیشه به عنوان بازیگری که این همه شادی را به دنیا آورد، در یادها باقی خواهد ماند..
