اگر فکر می کنید ساختن آن در هالیوود چالش برانگیز است، چیزی در مورد کسب و کار رستوران نمی دانید. این یک تجارت وحشیانه و بسیار رقابتی با میزان موفقیتی است که بسیار ناامیدکننده است. مطمئناً، حرفه ستارگان هالیوود ممکن است کم رنگ، سوسو بزند یا به تدریج از بین برود، اما میزان آن در مقایسه با موفقیت تهی‌کننده‌ای که در دنیای رستوران‌ها یافت می‌شود، کمرنگ می‌شود. این چیزی است که بریتنی اسپیرز به راه سخت پی برد. متأسفانه، وضعیت او به دلیل برخی تصمیمات بسیار ضعیف از سوی او بسیار بدتر شد.
بله، بریتنی اسپیرز یک رستوران داشت… خلاصه… خیلی، خیلی کوتاه
بریتنی اسپیرز تنها سلبریتی نیست که سعی کرده رستوران باز کند. در واقع، تعداد انگشت شماری از ستاره‌ها وجود دارند که رستوران‌های بسیار موفقی را باز کرده‌اند، مالکیت دارند و هنوز هم راه‌اندازی می‌کنند… اما تعداد آنها بسیار کم است.مارک والبرگ احتمالاً یکی از برجسته ترین افراد در این گروه به لطف والبرگرهای متعلق به خانواده اش است. سپس، البته، رابرت دنیرو، که مالک بخشی از رستوران‌ها و هتل‌های زنجیره‌ای فوق‌العاده موفق و گران‌قیمت تحت پرچم Nobu است، وجود دارد.
برای علاقه مندان به رستوران، نام هایی مانند نوبو و والبرگر بخشی از فرهنگ لغت هستند… نایلا، اما، اینطور نیست…
Nyla نام رستوران غذاهای Cajun بریتنی بود که در سال 2002 در هتل دیلن در منهتن نیویورک افتتاح و بسته شد. این نام از خانه جدید بریتنی در نیویورک و تاریخ در لوئیزیانا نشات گرفته است. در واقع، غذاهای این رستوران از ریشه‌های کاجون بریتنی الهام گرفته شده بود، اما به نظر می‌رسید که مارپیچ نزولی او در سال 2008 را پیش‌بینی کند.
در سال 2002، بریتنی به غیر از پایان گردبادش با جاستین تیمبرلیک، سواری نسبتاً بلندی داشت. در غیر این صورت، او در اوج زندگی حرفه‌ای خود بود و به تازگی اولین فیلم بلند خود را در فیلم «چهارراه» نوشته «شاندا رایمز» ساخته بود.بنابراین، جسارت در کسب و کار رستوران برای او مانند یک تصمیم بد به نظر می رسید. به هر حال، اگر طرفدارانش می‌دانستند که مال اوست، می‌آیند و بازبینی‌های کافی دریافت می‌کند.
این جایی بود که همه چیز به اشتباه شروع شد و بریتنی به جای تلاش برای بهبود دیدگاه خود، دیدگاه خود را به خطر انداخت.
باز و بسته شدن تصمیم فوری نایلا و بریتنی
اولین مشکل نایلا مربوط به لوکیشنی بود که خواننده «سیرک» انتخاب کرد. بریتنی به ساختمان غاری در منهتن که هتل دیلان را در خود جای داده بود کشیده شد. همچنین خانه فضایی بود که برای یک مکان ناهار خوری زیبا در روز عالی بود و می‌توانست در شب به یک کلوپ شبانه شهوانی‌تر و پرنشاط‌تر تبدیل شود. همانطور که همه چیز عالی بود، طبق گفته Vanity Fair کاملاً گران بود.
انتخاب مکان به این واقعیت کمک کرد که نایلا بیش از بودجه بود. با توجه به مجله نیویورک، بابی اوکس، اولین مدیر نایلا، ادعا کرد که کل تجارت از همان شب اول 350000 دلار بیش از بودجه بوده است.
شب افتتاحیه در سال 2002 نیز چندان دیدنی نبود زیرا یک باران سیل آسا تصمیم گرفت فرش قرمز را کاملاً خیس کند و فرصت های عکاسی را از جلو خراب کند. با این حال، بریتنی در مصاحبه های پشت صحنه نگرش مثبتی داشت. به هر حال، منو، تیم سرآشپز و قدرت ستارگان او آن را جبران می کند… درست است؟ ….درسته؟
اشتباه!
برای بدتر شدن اوضاع، نظرات مهربانانه نبودند. نه تنها مراسم افتتاحیه کم رنگ بود، بلکه به لطف منتقدان غذا که نظر خود را در مورد منوی "متوسط" نایلا بیان کردند، مشتریان تقریباً بلافاصله از آن خارج شدند. این همان چیزی است که بریتنی و تیمش را بر آن داشت تا سرآشپزش را اخراج کنند و منوی کاجون را کاملا به ایتالیایی تغییر دهند.
انتخاب تغییر رستورانش از یک تجربه معیوب اما معتبر به چیزی که کاملاً با دیدگاه اصلی او متفاوت بود واقعاً کمکی به این موضوع نکرد. و از نظر مالی، نایلا در وضعیت بدی قرار داشت.
این رستوران با یکسری موارد نقض بهداشتی جزئی مواجه شد و سرآشپز براد گیتس ادعا کرد که دستمزدش به او پرداخت نشده است.
بریتنی با وجود اینکه تنها چند ماه از فعالیت در رستورانش می گذشت، تصمیم گرفت از کشتی بپرد. اگرچه، او ادعا کرد که اتفاقات دیگری در پشت صحنه رخ داده است که به این تصمیم برای ترک تجارت شکست خورده ای که برای او و توسط او ساخته شده بود کمک کرده است.
در بیانیه ای برای E!، نماینده بریتنی گفت: "بریتنی اسپیرز تمام ارتباط خود را با رستوران نایلا منهتن و شرکتی که نایلا را اداره می کند، قطع کرده است. اسپیرز معتقد است که به او هیچ جایگزینی جز پایان دادن به رابطه اش داده نشده است. با نایلا در نتیجه شکست مدیریت در آگاه نگه داشتن کامل او از اطلاعات مربوط به رستوران و عملیات آن."
مدتی بعد، نایلا برای همیشه تعطیل شد، ورشکستگی داد و 400000 دلار بدهی به طلبکارانش گذاشت.
بسیاری از سلبریتی ها صاحب رستوران بوده اند، اما دوران بریتنی در این تجارت به اندازه ای که او می خواست موفقیت آمیز نبود.در واقع، به لطف ورشکستگی، بررسی‌های ضعیف، تغییر دیدگاه عجیب و سوء مدیریت عمومی، به نظر می‌رسد دوران حضور بریتنی در این تجارت یک فاجعه تمام عیار بوده است.
