بو برنهام; YouTuber سابق، Viner نمادین و استندآپ کمدین تحسین شده اخیراً ویژه نتفلیکس را منتشر کرده است. نام آن INSIDE است و بدون شک برای همیشه قلب شما را تسخیر می کند.
اکنون، او از فیلم‌های ویژه قبلی‌اش با نام‌های «What.» و «Make Happy» که در آن مخاطبان زیادی با خنده و تأیید جوک‌های او در زمان واقعی غرش می‌کردند، فاصله زیادی دارد.
INSIDE یک داستان کاملاً جدید است. بدون کمک هیچ خدمه ای، بو برنهام این ویژه را به تنهایی و در عین حال غیرقابل توضیح خلق کرد. نه مخاطبی بود که او را تشویق کند و نه به او اطمینان داد که او به طرز ماهرانه ای از طریق این کمدی موزیکال آشکار می کند، او کاملاً هوس می کند.
این بازتابی از سالی است که بو در قرنطینه گرفتار شده است، و همه چالش‌های سلامت روانی که در نتیجه راه را هموار کردند.او به بررسی افسردگی، اضطراب، حملات پانیک، تفکر بیش از حد، افکار خودکشی، اگزیستانسیالیسم در کنار یک سری مسائل سیاسی می پردازد. این ویژه واقعا " کمی از همه چیز را دارد."
بیایید به معنای واقعی آن بپریم.
دو آهنگ ابتدایی نسبتاً سبک هستند، به نام محتوا و کمدی. اینها بیشتر در مورد بازگشت او به صحنه کمدی است و او برای مدت طولانی عذرخواهی می کند. هواداران بو برنهام به خصوص نیاز داشتند که این را بشنوند، با توجه به اینکه او پس از حملات پانیک روی صحنه، 5 سال استراحت کرد!
او به اختصار اشاره می کند که دستور کار روزانه او شامل پذیرش مبارزه "برخاستن، نشستن، بازگشت به سر کار" بود. اگرچه هرگز به صراحت اشاره نشده است، بو زمانی که به مدت یک سال در قرنطینه بود، این ویژه را ایجاد کرد و واقعاً احساس کرد که انگیزه او برای انجام حتی ساده‌ترین و پیش پا افتاده‌ترین کارها به شدت کاهش می‌یابد.
در خلال وقفه خود، بو هدف خود را دوباره تعریف کرده است: "درمان جهان با کمدی" و تبدیل شدن به "عامل تغییر". اینجاست که آهنگ های مشکل ساز و جهان چگونه کار می کند!
او به خاطر شوخی‌های توهین‌آمیزش که در زمان اجرای استندآپ کمدی انجام می‌داد، با گرمای زیادی مواجه شد. با این حال، آهنگ مشکل او در ویژه عذرخواهی از اقدامات قبلی او است. استفاده از توهین، کمی نژادپرستی، به طور کلی چیزهای توهین آمیز.
او پیش می‌رود و درخواست می‌کند که همچنان پاسخگو باشد، اما این آهنگ قطعاً راهی ساده و واقعی برای انجام آن بود! جهان چگونه کار می کند صرفاً یک بحث عالی بین بو و سوکو در مورد سرمایه داری و مسائل سیاسی ریشه دار است.
سپس صحنه مشاور برند می آید. در اینجا، او انتقاد می کند که چگونه جهان از همه و همه چیز انتظار کنشگری شدید دارد. صراحتاً، بو جهان عمومی را به سخره می گیرد که انتظار دارد هر کسب و کاری فعالانه در مورد طیف وسیعی از مسائل سیاسی صحبت کند، یا بهتر است بگوییم، موضوعاتی که به سادگی به تجارت مذکور مربوط نیستند.
اینستاگرام زن سفیدپوست حول محور کل «تعقیب برای نفوذ» می چرخد. بو مجموعه‌ای از این عکس‌های بیش از حد اینستاگرام را بازسازی می‌کند، و به این موضوع خنده‌دار می‌کند که چگونه مردم هر چیزی را به خاطر پست کردن آن پست می‌کنند، حتی زمانی که اطلاعات نادرست به آنها داده شود. شاید بگویید، مانند "یک نقل قول از ارباب حلقه ها… که به اشتباه به مارتین لوتر کینگ نسبت داده شده است؟"
معنای واقعی این است که آیا مردم واقعاً به آنچه که پست می کنند اهمیت می دهند؟ آیا چیزی که آنها پست می کنند ارزشی به جهان اضافه می کند؟ رسانه های اجتماعی ابزار متفاوتی برای همه هستند درست است؟
برای برخی، برای مستندسازی و به اشتراک گذاری رویدادهای زندگی با خانواده و دوستان استفاده می شود. برای دیگران، می تواند ترویج، تأثیرگذاری، آموزش باشد. اما «اینستاگرام زن سفید پوست» افرادی را هدف قرار می‌دهد که مطالبی را بیش از حد پست می‌کنند، در مورد مسائل جدی بدون اطلاع کافی پست می‌گذارند یا برای جلب توجه پست می‌گذارند.
فکر می‌کنم در صحنه‌ای که بو به موزیک ویدیوی «کارآموز بدون حقوق» واکنش نشان می‌دهد، ۲ معنای اصلی وجود دارد. اولاً، او می‌تواند یوتیوب‌هایی را که به ویدیوهای واکنش واکنش نشان می‌دهند، مسخره کند. از نظر تئوری کمی بی‌معنی به نظر می‌رسد، اما این نوع ویدیوها توجه زیادی را به خود جلب می‌کنند.
معنای دوم، اما، این است که این به خوبی می تواند تصویری از آنچه بیش از حد فکر کردن به نظر می رسد باشد. فکر پس از فکر با هم تداخل پیدا می کند، مغز کاملاً بلند، حواس پرتی و بی معنی می شود. تمرکز بر آنچه گفته می شود دشوار می شود، و این دقیقاً همان چیزی است که تفکر بیش از حد مستلزم آن است.
سپس یک جام انکارناپذیر شیک با عنوان 30 می آید، جایی که بو با اکراه با واقعیتی دشوار کنار می آید: او در حال پیر شدن است. او احساس می کند در این 30 سال زندگی اش کار زیادی نکرده است. با این حال، آخرین خط آهنگ و بحث خودکشی پس از آن، جایی است که واقعاً می‌توانیم ببینیم قرنطینه چگونه روی او تأثیر گذاشته است.
مهمترین ویژگی این ویژه زمانی است که بو در رختخواب دراز کشیده است و متوجه می شود دری که در تمام این مدت تلاش می کرد بالاخره باز شده است. با این حال، او فقط چشمانش را می بندد و دوباره به خواب می رود. از نظر واقع بینانه، او دیگر در درون گیر افتاده نیست، بلکه تصمیم می گیرد طوری رفتار کند که انگار هست.
در نهایت، All Time Low با توصیف بو در مورد آگاهی خود از بدتر شدن سلامت روانش شروع می شود. حال و هوای او در ابتدا بسیار کسل کننده است، زیرا او روی صندلی به ظاهر صاف نشسته است. سپس، چراغ های چشمک زن روشن می شود، آهنگی خیره کننده و حالت چهره گیج شده.
همانطور که @JesseKatches از TikTok توضیح می دهد، این آهنگ و صحنه نمایانگر یک حمله پانیک کامل است. بو به ما نشان می‌دهد که حملات پانیک اغلب درونی هستند، کسی می‌تواند از بیرون چهره پوکری داشته باشد در حالی که در داخل دچار سقوط و سوختگی می‌شود.
خب، نظر شما در مورد خاص چیست؟ آیا شما همین معانی را حذف کردید؟ من فکر می کنم این یک اثر منحصر به فرد است که برای همه معنی متفاوت دارد.
