نزدیک به 30 سال پس از پخش اولیه، دوستان محبوب تر از همیشه شده است. کمدی که یک نسل را تعریف کرد، هزاره‌هایی که امروز در اوج خود در جامعه هستند، به دنبال فرار ریچل، مونیکا، فیبی، راس، جوی و چندلر رشد کردند.
نمی توان انکار کرد که این سریال ستاره هایی مانند جنیفر آنیستون را به شهرت جهانی رساند و میراث ماندگاری بر سنت کمدی های تلویزیونی به جا گذاشت. اما همه فکر نمی کنند دومی چیز خوبی است. در واقع، بسیاری از بینندگانی که فقط برای اولین بار در بزرگسالی برنامه را تماشا می‌کنند، آنچه را که می‌دیدند دوست نداشتند.
بینندگان ادعا کرده اند که این برنامه خنده دار نیست، مشکل ساز است، و حاوی شخصیت هایی است که بدترین کارها را انجام می دهند (به تو نگاه می کنند، راس)، و آنقدر محبوب شد که منجر به مجموعه ای از برنامه های کپی شده و تلویزیون ویران شد. کمدی برای همیشه.
این است که چرا برخی از مردم Friends را "بدترین" نمایش تاریخ می نامند.
آیا "دوستان" کمدی تلویزیونی را خراب کردند؟
ممکن است برای افرادی که سریال Friends را دوست دارند نامفهوم به نظر برسد، اما برخی از منتقدان معتقدند که این کمدی کمدی تلویزیونی را در واقع خراب کرد.
نوشتن برای Vox، امیلی سنت جان ادعا می کند که دوستان منجر به سنت نمایش های دیگر کپی کردن آن شدند. به طور خاص، این نمایش معیاری را برای شبکه ها تعیین کرد که فقط بازیگران جذابی را استخدام کنند که هم بامزه و هم خوش تیپ باشند. در حالی که بسیاری از کمدی‌ها که قبل از Friends پخش می‌شد، بازیگرانی را به نمایش می‌گذاشت که از نظر معمول جذابیت کمتری داشتند.
این مقاله همچنین بیان می کند که دوستان راه را برای دریایی از نمایش ها درباره شخصیت های ۲۰ و ۳۰ ساله هموار کردند.
در حالی که این عناصر Friends ذاتا بد نبودند، اما به یک اثر کپی برداری منجر شده اند که شبکه ها همچنان در تلاش هستند تا سال ها بعد آن را تکرار کنند. این اثری ماندگار در کمدی تلویزیونی به جا گذاشته است که در آن بینندگان به‌جای ایده‌های جدید، دائما قالب‌های بازیافتی را می‌بینند.
برخی از بینندگان "دوستان" را خنده دار نمی دانند
حتی برای طرفداران سرسخت Friends غیر قابل باورتر این است که برخی از بینندگان واقعاً آن را خنده دار نمی دانند. در حالی که یک رقابت مداوم بین "مردم سینفلد" و "مردم دوستان" وجود دارد، که در مورد اینکه کدام کمدی خنده دارتر است بحث می کنند، اما همچنان اذعان دارند که هر دو شایستگی های خود را دارند، همچنین گروهی فرعی از افراد وجود دارند که اصلاً دوستان را دریافت نمی کنند.
کورین اسنوس برای The Tempest می نویسد: "اما جدی، این s--- خیلی خنده دار نیست." خنده به سبک کمدی که عملاً در هر سطر دیگری گنجانده شده بود، این حقیقت را تشدید می کند. یک بار هم با "مخاطب" نخندیدم.
Osnos همچنین استدلال می کند که شخصیت ها "کلیشه های خالص" بودند، به طوری که راشل یک دختر بابا بود، راس یک حشره بود (با دیوید شویمر که بعداً برای همین نوع نقش ها انتخاب شد)، جوی یک ایتالیایی زن ستیز بود. -آمریکایی
مخاطبان مدرن «دوستان» را مشکل ساز می یابند
اگرچه در اواخر دهه 90 و اوایل دهه 2000، بسیاری از مخاطبان Friends را مظهر کمدی می دانستند که هیچ غلطی نمی توانست بکند، اما مخاطبان مدرن از دریچه ای متفاوت به کمدی می نگرند.طرفداران آنلاین شده اند تا درباره راه های مشکل ساز بودن برنامه بحث کنند و شخصیت ها و نکات طرح داستانی را که قبلاً مناسب تصور می شد برجسته کنند.
بینندگان اشاره کرده اند که تنوع قابل توجهی در بین بازیگران اصلی وجود دارد، زیرا هر شش شخصیت اصلی سفیدپوست و صاف هستند. اکثریت قریب به اتفاق افرادی که با آنها قرار ملاقات می گذارند نیز سفیدپوست هستند، به جز چارلی ویلر که فقط در پایان سریال می آید.
فقدان تنوع به ویژه گیج کننده است زیرا شخصیت ها در شهر نیویورک زندگی می کنند، یکی از بزرگترین دیگ های ذوب فرهنگ ها در جهان.
یکی از بزرگترین بخش های نمایش که طرفداران متوجه مشکل ساز بودن آن شده اند، نحوه نمایش بدن مونیکا و مسائل مربوط به غذا خوردن است. دوستان دیگر مدام او را به خاطر بزرگتر بودن قبل از رویدادهای نمایش مسخره می کنند. و در اپیزودهای فلاش بک، او به عنوان فردی بی دست و پا، خارج از کنترل و غیرجذاب نشان داده می شود فقط به این دلیل که اضافه وزن دارد.
چندلر، که در تمسخر مونیکا دارای اضافه وزن شرکت می کند، همجنس گرا هراسی نشان می دهد و درباره پدرش که تراجنسیتی است شوخی می کند.
بینندگان به همجنس هراسی در نحوه برخورد با رابطه کارول و سوزان اشاره کرده اند. اصطلاح "همکار زندگی همجنسگرا" اغلب باعث خنده می شود و نشان می دهد که این یک روش جدی زندگی نیست، بلکه چیزی است که باید با آن مسخره شود.
اپیزود دیگری که مخاطبان مدرن از آن رنج می برند، The One With the Male Nanny است، جایی که راس می خواهد پرستار جدید را فقط به خاطر مرد بودنش استخدام کند، و پرستار بودن آنقدر مردانه نیست که راس احساس راحتی کند. او.
راس همچنین درباره اولین بوسه خود با ریچل صحبت می کند که بعداً معلوم شد که مونیکا بوده است. اما بینندگان این را غیرقابل قبول می‌دانند، زیرا وقتی او او را بوسید، خواب بود، که امکان رضایت او را از بین می‌برد.
بینندگان همچنین وقتی راس به سراغ پسر عمویش رفت و وقتی که او تظاهر به ماساژور حرفه ای کرد فقط به این دلیل که مشتری خود را جذاب می دانست اشتباه می کرد.
