هالیوود کلاس درس نیست. هر ساله تعداد بی‌شماری فیلم ساخته می‌شود که رویدادهای تاریخی را تغییر می‌دهند تا در گیشه بهتر عمل کنند. لیست بلند بالایی از فیلم های جنگی وجود دارد که اشتباه می کنند. پس چرا به نظر می رسد اینها بیشترین تبلیغات منفی را به خود جلب می کنند؟
در جنگ، مردم می میرند و قهرمانان ساخته می شوند
داستان های جنگ، مدت ها پس از پایان آن جنگ ها، مخاطبان را مجذوب خود می کند. این واقعیت که افراد واقعی در داستان‌ها دخیل بودند، مخاطبانی را که ارتباط شخصی با آنها داشتند، ناراحت می‌کند. وقتی یکی از اعضای خانواده که در واقع یک قهرمان بود، ناگهان به عنوان یک جنایتکار جنگی به تصویر کشیده می شود، مجوز هنری بیش از حد گرفته شده است.
علاوه بر این، مطالعه‌ای که توسط محققان نوتردام، تاد ادکینز و جرمیا جی کسل انجام شد، نشان داد که فیلم‌ها در شکل‌دهی افکار سیاسی مؤثرتر از اخبار کابلی یا تبلیغات سیاسی هستند. و تصاویر خلق شده توسط فیلمسازان همانهایی هستند که به عنوان تاریخ واقعی در ذهن مردم جاسازی می شوند.
ارتش ایالات متحده یک واحد هالیوود داشت
در طول جنگ جهانی دوم، دفتر جنگ ایالات متحده یک واحد هالیوود ایجاد کرد. تا آن زمان، فیلم‌ها عموماً برای سرگرمی ساخته می‌شدند، اما ارتش می‌خواست اطمینان حاصل کند که آمریکایی‌ها از تلاش‌های جنگی حمایت می‌کنند. اسکریپت هایی که ایالات متحده را به خوبی به تصویر می کشند، نسبت به فیلمنامه هایی که نشان نمی دهند انتخاب شدند.
اینکه حقایق درست بودند، مهم نبود. وارد قهرمانان شوید، مردان آمریکایی خوش‌تیپ با زنان زیبا در حالی که از آزادی محافظت می‌کنند.
این حرکت سابقه ای ایجاد کرد که در طول جنگ جهانی دوم و جنگ سرد ادامه یافت و تا به امروز همچنان به نحوه روایت داستان های مربوط به ارتش شکل می دهد.
در ابتدا، این دانشگاهیان بودند که با نحوه نمایش داستان‌های جنگ مخالفت می‌کردند، اما امروزه طرفداران بیشتری با اقتباس از داستان‌های واقعی برای افزایش پتانسیل باکس آفیس، مخالفت خود را اعلام می‌کنند.
و آنها پول در می آورند. پردرآمدترین فیلم جنگی ساخته شده «تک تیرانداز آمریکایی» بود که 547.4 میلیون دلار فروش داشت.
پرل هاربر اشتباهات زیادی داشت
پرل هاربر (2001) به عنوان یکی از نادرست ترین تصویرهای تصویری از یک رویداد تاریخی در تاریخ فیلمسازی در کتاب رکوردها ثبت شده است. این فیلم بر لحظه ای تعیین کننده در جنگ جهانی دوم متمرکز بود. حمله نظامی غافلگیرانه ژاپنی ها به پایگاه دریایی در هونولولو.
بازیگران شامل بن افلک، جاش هارتنت، کیت بکینسیل و کوبا گودینگ جونیور بودند و فیلم بیش از 449 میلیون دلار فروخت.
اگرچه برای تماشاگران این اکشن هیجان انگیز بود، بسیاری از بینندگان از اشتباهات واقعی و تاریخی فیلم شوکه شدند. بودجه فیلم بیشتر از کل هزینه آسیب در حمله بود، اما مشخصاً هیچ مشاور متخصص در صحنه فیلمبرداری وجود نداشت.
لیست طولانی از اشتباهات وجود دارد: استفاده از هواپیماهایی که در آن زمان وجود نداشتند، فناوری رادیویی که فقط در دهه 1950 ظاهر شد، و گنجاندن زیردریایی های هسته ای قبل از رویداد انرژی هسته ای.
با این حال، مسائل بزرگتری وجود دارد که طرفداران را نگران می کند: نژادپرستی و تبعیض جنسی. این فیلم هواپیماهای ژاپنی را به طور هدفمند بمباران بیمارستان ها نشان می دهد، که هرگز اتفاق نیفتاد.
پایگاه پرل هاربر دارای کارکنانی از کدشکن‌ها، مکانیک‌ها و خلبانان آزمایشی زن بود، اما تنها زنانی که در فیلم به تصویر کشیده می‌شوند، پرستاران هستند. و پرستاران به شدت مرکب، که باز هم از نظر تاریخی نادرست است. کتاب قوانین اجازه نمی دهد.
بسیاری از بینندگان احساس کردند که کل نبرد، که نشانه ورود آمریکا به جنگ بود، فقط به عنوان پس‌زمینه‌ای برای یک مثلث عاشقانه استفاده شده است، که خاطره 2403 مرد و زن شجاعی را که جان خود را در واقعیت از دست داده‌اند، بی احترامی می‌کند. حمله.
فیلم حتی قبل از تصمیم جاش هارتنت برای ترک هالیوود بود، اما چه کسی باید بگوید که آیا این نقش برای او چه بوده است.
جنگ درباره یک زیردریایی روسی در جنگ سرد باعث شکایت تهیه کنندگان شد
تهیه کنندگان فیلم 2000، K19: The Widowmaker، در آب داغ قرار گرفتند.
فیلم هالیوود بر یکی از بدترین فاجعه های زیردریایی هسته ای روسیه تمرکز داشت. اولین سفر K19 با نقص در عملکرد راکتور مواجه شد. برای جلوگیری از انفجار در دریای شمال، که به طور بالقوه می‌توانست منجر به یک جنگ هسته‌ای شود، خدمه برای خنک کردن راکتور با تشعشعات شدید شهامت کردند. هشت مرد جان باختند.
خدمه بازمانده تهیه کنندگان را متهم کردند که داستان آنها را دزدیده اند و آنها را به عنوان کلیشه های مست بی کفایت نشان می دهند. این فیلم با بازی هریسون فورد و لیام نیسون در روسیه به دلیل تحریف حقیقت یکی از قهرمانانه ترین قسمت های تاریخ نیروی دریایی شوروی محکوم شد.
کارگردان این فیلم، کاترین بیگلو، اولین کارگردان زنی بود که برای فیلم سال 2008 خود، The Hurt Locker، برنده اسکار شد. کهنه سربازان نیز این تولید را به دلیل نادرستی های فراوان آن شکست دادند.
سخنبانان کد ناواهو فقط پشتیبان نیکلاس کیج بودند
در طول جنگ جهانی دوم، ۲۹ مرد ناواهو توسط تفنگداران دریایی ایالات متحده استخدام شدند تا از زبان مادری خود به عنوان کد رادیویی نظامی استفاده کنند. کدی که آنها ایجاد کردند هرگز توسط ژاپنی‌ها شکسته نشد، زیرا توانسته بودند همه کدهای رادیویی قبلی را رمزگشایی کنند.
این یک داستان جذاب است.
در سال 2002 کارگردان جان وو فیلم Windtalkers را منتشر کرد. متأسفانه، آنچه که یک تلاش قهرمانانه بود، واقعاً بر روی شخصیت‌های بومی آمریکایی متمرکز نبود، که فقط پشتیبان شخصیتی خیالی با بازی نیکلاس کیج شدند.
فیلم همچنین یک خط داستانی ساختگی ایجاد کرد، که ظاهراً هر کدبانوی ناواهو با یک محافظ نیروی دریایی همراهی می شد که مجبور بود به هر قیمتی از کد محافظت کند. این شامل کشتن ناواهوها نیز می‌شد، اگر قرار بود دستگیر شوند.
فیلم را قطعاً می توان به لیست فیلم های وحشتناکی که نیکلاس کیج در آنها بازی کرده است اضافه کرد.
فیلم های جنگی زیادی وجود دارند که به درستی آن را نشان می دهند. اما موارد دیگری نیز وجود دارد که نمی‌کنند، از جمله نجات سرباز رایان، که شامل صحنه‌های کاملاً ساختگی می‌شود.
و با توجه به اینکه هالیوود به جای نمایش حقایق واقعی به دنبال کسب درآمد است، احتمالاً به این زودی متوقف نخواهد شد. حتی اگر افراد مشهور به مناطق جنگ‌زده جهان کمک مالی بفرستند، فیلمسازان بعداً مجوز خلاقیت را با رویدادهای غم انگیز دریافت خواهند کرد.
