دنزل واشنگتن اخیراً بسیار در اخبار بوده است. او در حال تبلیغ جدیدترین فیلم خود، تراژدی مکبث، به نویسندگی و کارگردانی جوئل کوئن از برادران افسانه ای کوئن بوده است. این فیلم بر اساس نمایشنامه مکبث معروف ویلیام شکسپیر ساخته شده است. دنزل نقش شخصیت لرد مکبث را بازی می کند.
فرانسیس مک دورمند در نقش لیدی مکبث و همچنین کوری هاوکینز در کنار سایر بازیگران به او پیوستند. به عنوان بخشی از این تور تبلیغاتی رسانه ای، دنزل در دسامبر سال گذشته در برنامه CBS's The Late Show with Stephen Colbert ظاهر شد.
این بازیگر باتجربه چندین دهه از یک حرفه بسیار موفق لذت برده است که به او کمک کرده است تا حدود 280 میلیون دلار دارایی خالص به دست آورد.
متاسفانه، اما، او مادرش را در ژوئن سال گذشته از دست داد، و گفتگوی او با کولبر به سمت این موضوع کشیده شد. این او را بسیار احساساتی کرد زیرا او مادر فقیدش را به یاد آورد، لحظه ای که در نتیجه باعث شد طرفداران دنزل و خود سریال کاملاً احساساتی شوند.
دنزل واشنگتن معتقد است که مادر اولین عشق واقعی پسر است
مکالمه بین کولبر و دنزل حوزه‌های بسیاری را پوشش می‌دهد، از جمله لحظه‌ای که مجری یک قطعه کامل شکسپیر را برای مهمان بسیار تحت تأثیر خود خواند. در بخش خاصی از مصاحبه، او از این فرصت استفاده کرد و به خاطر فقدان اخیر مادرش به این بازیگر تسلیت گفت.
در این مرحله بود که دنزل با اشک از لنیس «لین» واشنگتن قدردانی کرد و گفت: «مادر اولین عشق واقعی پسر است.یک پسر… به خصوص اولین پسرشان آخرین عشق واقعی یک مادر است." او سپس این لحظه را با اعلام "فردا، فردا و فردا" خلاصه کرد، گزیده ای از تک گویی با همین عنوان از مکبث.
"او باید از این پس می مرد،" مونولوگ می گوید. زمانی برای چنین کلمه ای وجود داشت. فردا و فردا و فردا با این سرعت ناچیز از روز به روز تا آخرین هجای زمان ثبت شده می‌خزد.'
ادای احترام نسبتاً به موقعی از دنزل بود، که شخصیتش به طور معروف کلماتی را برای نشان دادن احساس پوچی زندگی و زمان پس از مرگ همسرش بیان می کند.
دنزل "در مراسم تشییع جنازه مادرش گریه نکرد"
کولبر همچنین عکسی از دنزل و مادرش و همچنین همسرش پائولتا در مراسم جوایز اسکار در سال 1990 بیرون آورد. ستاره هالیوود به تازگی اولین اسکار از دو اسکار خود را دریافت کرده بود، آن شب برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد پس از بازی در فیلم شکوه ادوارد زویک.
این بازیگر با دیدن عکس و پاک کردن اشک از روی صورتش متوجه شد که در مراسم خاکسپاری گریه نکرده است. وقتی کولبر از او پرسید چرا اینطور است، دنزل به سادگی گفت: "نمی دانم… فکر می کنم آن را برای شما ذخیره کردم!"
مجری یک عکس دیگر داشت، این بار از یک دنزل بسیار جوان در نقش بروتوس جونز در فیلم امپراطور جونز اثر یوجین اونیل در دوران تحصیلاتش در دانشگاه فوردهام. کولبر مشاهده کرد: «این مرد در اینجا اعتماد به نفس دارد. "زیگموند فروید - که ایرادات خود را داشت - گفت که پسری که خود را محبوب مادرش می داند، مادام العمر اعتماد به نفس دارد که هیچ چیز نمی تواند آن را متزلزل کند."
"وای. نمی دانم مورد علاقه او بودم یا نه" دنزل پاسخ داد. "من سخت ترین زمانی را که می توانم به شما بگویم برای او گذاشتم." سپس بخش را با گفتن این جمله به پایان رساند: "خوشحالم… آنها را در آغوش بگیر، دوستشان داشته باش!"
دنزل در خانه پنطیکاستی بزرگ شد
دنزل در دسامبر 1954 از لین، صاحب یک سالن زیبایی و پدرش، دنزل واشنگتن پدر، که در بخش آب شهر نیویورک و در فروشگاه بزرگ S. Klein On The Square کار می کرد، متولد شد. او همچنین یک وزیر منصوب پنطیکاستی بود.
دنزل در سال 1999 در مصاحبه ای با مجله Parade در مورد مشکل سختی برای مادرش گفت: "وقتی 14 ساله بودم، مادرم مرا به مدرسه خصوصی در شمال نیویورک فرستاد و این تصمیم را گرفت. زندگی من را تغییر داد، زیرا در مسیری که می رفتم زنده نمی ماندم.
"مردانی که در آن زمان با آنها معاشرت می کردم، رفقای دونده ام، اکنون شاید 40 سال در ندامتگاه زندگی کرده اند." "آنها بچه های خوبی بودند، اما خیابان ها آنها را دریافت کردند. من آن بنیاد پنطیکاستی و مادری داشتم که می گفت، "پسرم، تو هرگز نمی دانی چه کسی برایت دعا می کند." پس شاید سرنوشت من نبود که در آن تله ها بیفتم."
تقریباً یک عمر بعد، دنزل می تواند همان پیوند مادر و پسر را بین پائولتا و پسر اولش، بازیگر همکار جان دیوید واشنگتن ببیند.
