The Unholy یک فیلم ترسناک است که در آوریل ۲۰۲۱ اکران شد. این فیلم درباره یک دختر نوجوان ناشنوا و بی کلام به نام آلیس است که در کلیسا بزرگ شده است، اما یک روز معتقد است که مریم باکره را می بیند. و او معتقد است که مریم باکره ناتوانی او را شفا داده است. او همچنین بر این باور است که اکنون می تواند دیگر افراد ناتوان را شفا دهد. او در نهایت متوجه می‌شود که این مریم باکره نیست و در عوض چیزی بسیار تاریک‌تر است که به او توانایی شفا بخشیده است.
احتمالاً می توانید مضمون سمی را که در اینجا در جریان است ببینید - فیلم تماماً در مورد درمان (و تلاش برای رفع) ناتوانی ها است. با این حال منابع کمی از زمان انتشار فیلم به این موضوع اشاره کرده اند.بیشتر نقدها درباره ترسناک بودن فیلم یا تعداد جلوه های بصری استفاده شده است. این فقط نشان می دهد که چگونه ایده سمی نیاز به رفع ناتوانی ها در جامعه ما به طور کامل عادی شده است. بیایید نگاهی بیاندازیم به اینکه The Unholy دقیقا بر اساس این ایده چگونه است.
6 هیچ بازیگر یا فیلمساز معلولی در ساخت «نامقدس» دخیل نبودند
اگرچه The Unholy بسیار ترسناک است، چیزی که ترسناک‌تر است نمایش سمی آن است. بازنمایی بد بیشتر از عدم نمایش آسیب می زند و مردم را به باور کلیشه های مضر سوق می دهد. هیچ بازیگر یا فیلمساز معلولی در ساخت فیلم (حداقل در نقش‌های اصلی) دخیل نبوده است که یکی از دلایل اصلی سمی و نادرست بودن بازنمایی است. کریکت براون، بازیگر نقش آلیس، به مجله ترسناک جیغ گفت: « صحنه‌ای که برای اولین بار می‌شنوم و صحبت می‌کنم، قطعاً صحنه‌ای بود که بیش از همه نگران آن بودم و بیشترین ترس را در مورد آن داشتم. بسیاری از چیزها و عمدتاً به YouTube چسبیده است زیرا اطلاعات زیادی در مورد این جوامع از افراد با توانایی های مختلف آنلاین وجود دارد.از آنجایی که کریکت ناشنوا نیست، مجبور شد ویدیوهای یوتیوب را تماشا کند تا شخصیت خود را به تصویر بکشد. اگر یک بازیگر زن ناشنوا نقش آلیس را بازی کند، بسیار دقیق تر خواهد بود.
5 آلیس فقط درباره ناشنوایی خود منفی صحبت می کند
بعد از اینکه آلیس "شفا می یابد"، شروع به صحبت در مورد همه چیزهای بدی می کند که ناشنوایی به همراه داشت. او روی هیچ یک از چیزهای مثبتی که همیشه در زندگی خود داشته است تمرکز نمی کند. او فقط در مورد ناشنوایی خود به صورت منفی صحبت می کند و به نظر می رسد که این بدترین چیز در جهان است که معلول باشد. هنگامی که گری، یک روزنامه نگار در حال مبارزه، از آلیس در مورد "شفا" می پرسد، او موسیقی را به صدا در می آورد و با آن می رقصد. او به او می‌گوید: «می‌دانی بدترین قسمت ناشنوا بودن چیست؟ شما نمی توانید به موسیقی گوش دهید.» بعد از این که او این را می گوید، او همچنین از این صحبت می کند که چگونه قبلاً نامرئی بوده و هیچ کس تا به حال متوجه او نشده است. او یک بار هم چیز مثبتی در مورد ناتوانی خود نگفت.
4 آلیس تلاش می کند نشان دهد که زندگی او بدون ناتوانی "بهتر" است
درست همانطور که آلیس فقط به طور منفی در مورد ناتوانی خود صحبت می کند، به نظر می رسد که برای شاد بودن باید "شفا" شود و زندگی او بدون ناتوانی او بسیار بهتر است. در یکی از صحنه‌های The Unholy، آلیس در حال آواز خواندن در کلیسا است و می‌گوید که قبلاً نمی‌توانست این کار را انجام دهد زیرا گروه کر به او اجازه نمی‌داد بپیوندد. این به خاطر ناشنوایی او نبود. نوازندگان و خوانندگان ناشنوای زیادی وجود دارند. اگر به او فرصت می دادند می توانست به گروه کر بپیوندد. معلولیت او دلیل واقعی ناراضی بودن او نبود، بلکه رفتار مردم با او بود.
3 Dr. ناتالی گیتس درباره پسری که از ناتوانی اش رنج می برد صحبت می کند
علاوه بر آلیس، شخصیت دیگری نیز در فیلم وجود دارد که معلولی به نام توبی دارد (که یک بازیگر توانا نیز نقش او را بازی می کند). او نوعی دیستروفی عضلانی دارد و از ویلچر استفاده می کند. توبی بعد از شنیدن اتفاقی که برای آلیس افتاده و او را "شفا" می کند، به دیدن آلیس می رود. او از ویلچر خود پیاده می شود و می تواند راه برود.بعداً در فیلم، کشیش دلگارد با دکتر ناتالی گیتس صحبت می کند تا مشخص کند که آیا آنچه اتفاق افتاده یک معجزه بوده است یا خیر. او توضیح می دهد که چگونه به نظر می رسد که او تمام عضله ای را که از دست داده بود به دست آورده است و دیگر از دیستروفی عضلانی "رنج نمی کشد". مشکل گفتن «رنج» این است که به نظر می رسد اگر ناتوان هستید، نمی توانید زندگی شادی داشته باشید، که دور از واقعیت است.
2 کلیسا سعی می کند بیماری روانی را پنهان کند
اگر هنوز فیلم را تماشا نکرده اید، ممکن است برخی از آن را برای شما خراب کند. در اواسط فیلم، پدر هاگان (که نگهبان آلیس است) توسط موجود تاریکی که در سراسر فیلم حضور دارد کشته می شود. اما هیچ‌کس نمی‌دانست که او تا اواخر فیلم کشته شده است. همه فکر می کنند او با خودکشی مرده است. وقتی گری پدر هاگان را پیدا می کند، اسقف گیلس از او می خواهد که در مورد نحوه مرگش سکوت کند. او نمی خواهد کسی فکر کند که با خودکشی مرده است. او سعی می کند این تصویر را ترسیم کند که همه افراد وابسته به کلیسا "کامل" هستند و نمی خواهد کسی فکر کند که پدر هاگان ممکن است یک بیماری روانی داشته باشد که باعث مرگ او شده است.بیماری روانی یک معلولیت است، بنابراین اسقف تقریباً سعی می کرد معلولیت را از کلیسا جدا کند، درست مانند اینکه گروه کر به آلیس به دلیل ناتوانی اش اجازه ملحق شدن را نداد. همه کلیساها اینگونه نیستند، اما نمایش کلیساهای این چنینی در یک فیلم می تواند آسیب های زیادی به همراه داشته باشد.
1 کل فیلم بر اساس این ایده است که معلولیت چیزی است که باید اصلاح یا درمان شود
همه اینها فقط چند نمونه از این است که چگونه The Unholy ناتوانی را به صورت منفی و به عنوان چیزی که باید اصلاح شود به تصویر می کشد. کل فیلم بر اساس این ایده است که هر فردی که معلول است باید شفا یابد تا زندگی شادی داشته باشد. موجودیت تاریکی که مردم را «شفا می کند» چیزی است که داستان را هدایت می کند. اگر شخصیت ها نمی خواستند شفا پیدا کنند، فیلمی وجود نداشت. آنها می توانستند یک فیلم ترسناک متفاوت درباره چیز دیگری بسازند، اما آنها تصمیم گرفتند داستانی سمی بسازند. این باعث می شود افراد ناتوان فکر کنند مشکلی در آنها وجود دارد یا اینکه نمی توانند زندگی شادی داشته باشند.و باعث می شود دیگران آنها را متفاوت ببینند. تا زمانی که فیلمسازان معلول نتوانند داستان خود را تعریف کنند، فیلم‌های سمی مانند این همچنان ادامه خواهند داشت.
