11 سال پیش، اولین فیلم پرسی جکسون در سینماها به نمایش درآمد. در آن زمان همه چیز خشمگین بود، و بسیاری از کودکان و نوجوانان منتظر اقتباس از پرفروش ترین کتاب YA اثر ریک ریوردان بودند. فرانچایز فیلم حتی با هری پاتر مقایسه شد. اما هرگز نزدیک نشد.
پس از تنها دو فیلم - Percy Jackson and the Olympians: The Lightning Thief (2010) و Percy Jackson and the Sea of Monsters (2013) - هم تولید و هم طرفداران از ایده سومی صرف نظر کردند. همه ناامید شدند.
تا به امروز، بسیاری بر این باورند که حتی یک فیلم سوم نیز نمی تواند پتانسیل اولیه این فرنچایز را احیا کند. هیاهو گذشته است، کودکانی که کتابها را دوست داشتند بزرگ شده‌اند، و امروزه، پرسی جکسون بر خلاف دیگر اقتباس‌های صفحه نمایش YA در آن زمان، تقریباً ناشناخته است (مثلاً.g. سریال گرگ و میش "کوهی"). اینجاست که فرنچایز واقعاً اشتباه کرد.
مشکلات تولید
وقتی کریس کلمبوس - مرد پشت فیلم های اولیه پاتر - به عنوان کارگردان فرانچایز فیلم مورد انتظار پرسی جکسون وارد کار شد، همه اینها موفقیتی مطمئن برای استودیو فاکس به نظر می رسید. با کمپین های تبلیغاتی عظیم و بازیگران پر ستاره با حضور بازیگرانی مانند پیرس برازنان، ستاره سابق جیمز باند، هیچ راهی وجود نداشت که اقتباس YA شکست بخورد. اما این کار را انجام داد و عمدتاً به دلیل این انتخاب‌های تولید بود.
استخدام کلمب به عنوان کارگردان ممکن است اولین اشتباه استودیو بوده باشد. Battle Royale with Cheese نوشت: «کارگردان آن بیشتر برای نقش تهیه کننده مناسب است. "کلمب می‌تواند بهترین صنعتگران و تکنسین‌ها را در کار جمع کند و گروه بازیگران لیست A را متقاعد کند تا لباس‌های توگا بپوشند، اما توانایی‌های داستان‌سرایی او بسیار کم است."
آنها اضافه کردند که اثبات این امر این خواهد بود: Pixels، علمی تخیلی کلمب در سال 2015 به عنوان یکی از بدترین فیلم‌های سال شناخته شد، در حالی که فیلم ترسناک او، جادوگر، تهیه‌کننده اجرایی او، یکی از بهترین‌های همین فیلم بود. سالطرفداران نیز همین احساس را دارند و به اشتباهات در انتخاب های کارگردان اشاره می کنند، مانند داستان های شخصیت های «عجله ای» و فشرده کردن توطئه های دو یا چند کتاب در یک فیلم.
شکست در برنده شدن مخاطبان هدف کتابها
جنبه عجولانه فیلم‌ها از پیری شخصیت‌های روی پرده ناشی می‌شود. شخصیت‌های داستان، پرسی و آنابث چیس در این کتاب تنها 12 سال سن دارند. اما در فیلم ذکر شد که آنها قبلاً 16 سال داشتند. البته فایده ای نداشت که بازیگرانی که آنها را بازی کردند - لوگان لرمن و الکساندرا داداریو - به ترتیب 19 و 23 سال داشتند.
در نتیجه، کودکان و نوجوانانی که مشتاقانه منتظر فیلم بودند، احساس کردند که فیلم‌ها بیش از حد بالغ هستند. برای بزرگسالان جوان، آنها بیش از حد کودکانه بودند. از آنجایی که این فرنچایز در فاصله ای عجیب و غریب قرار گرفت، واقعاً هیچ تأثیری بر هیچ گروهی نداشت، به خصوص آنهایی که انتظار می رفت آن سطح موفقیت هری پاتر را در گیشه به ارمغان بیاورند.
"علاوه بر اینکه شخصیت‌های اصلی کتابها را قدیمی‌تر می‌کند،" Screen Rant نوشت.فیلم‌ها همچنین جنبه‌های اصلی شخصیت و روابطشان را با یکدیگر تغییر دادند.» رابطه عاشقانه پرسی و آنابث تا کتاب چهارم شروع نشد. با این حال، در فیلم، تقریباً آنی بود، و به طور کامل داستان اصلی آنها را تغییر داد که به‌عنوان دو کودک شروع کردند و به سختی می‌توانستند یکدیگر را به عنوان دوستانی تحمل کنند که به تدریج با افزایش سن عاشق شدند.
فیلم ها جزئیات اصلی کتاب را حذف کردند
انگار که مسئله سن به اندازه کافی مهم نبود، سایر جزئیات مهم کتاب حذف شده یا به شدت در فیلم ها اصلاح شده است. به عنوان مثال، اسکرین رانت گفت که «تغییرات ایجاد شده در شخصیت لوک به‌ویژه برای داستان مضر بوده است» اما «در فیلم، او در اوایل نیمه دوم اعتراف می‌کند که مرد بدی بوده است، در حالی که کتاب در قسمت آخر به او بازگشت. فصل و یک هیولا را از جهنم بفرست تا پرسی را مسموم کند."
آنها همچنین اضافه کردند که پرسی در فیلم کمتر جذاب شده است. ابتدا «سس» او از فیلم خارج شد.دوم، او تقریباً فوراً زمانی که در واقع سال‌ها طول کشید تا قدرت خود را در کتابها کنترل کند، کشف کرد. سپس شخصیت قوی آنابث به عنوان تکبر صرف روی صفحه ظاهر شد.
به طور خلاصه، این فرنچایز به نوعی کل مجموعه کتاب را برای بسیاری از قلب های جوان خراب کرد. بسیاری از طرفداران هنوز از این بابت صدمه دیده اند، در واقع. در واقع، آنها آنقدر آسیب دیده‌اند که نمی‌توانند منتظر انتشار سریال پرسی جکسون باشند که در +Disney منتشر شود. البته، آنها امیدوارند که داستان را با عدالتی که شایسته آن است ببینند، اما می ترسیم که دو فیلم اول زخم های جدی به جا بگذارند.
