روانی آلفرد هیچکاک یک فیلم کلاسیک است و دلیل خوبی دارد، زیرا فیلم ۱۹۶۰ تماشاگران را شگفت زده کرد و صحنه بدنام دوش را به نمایش گذاشت. حقایق جالب زیادی درباره هیچکاک وجود دارد که باید بدانید، و طرفداران ترسناک هنوز تحت تأثیر این فیلم هستند زیرا در آن زمان انقلابی بود.
در حالی که فیلم های ترسناک سرگرمی های زیادی را در یک عصر آخر هفته ارائه می دهند، و مردم به ویژه در حوالی هالووین از آنها لذت می برند، گاهی اوقات الهام واقعی زندگی پشت یک فیلم ترسناک حتی بدتر است.
معلوم شد که Psycho بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده است. بیایید نگاهی بیندازیم.
داستان پشت "روانی"
همانطور که حقایق جالبی درباره فیلم ترسناک کلاسیک The Exorcist وجود دارد، چیزهای زیادی برای دانستن در مورد Psycho وجود دارد.
Psycho بر اساس کتاب رابرت بلوخ ساخته شده است و طبق گزارش Chameleontruecrimestories.com، بلوخ این کتاب را با تفکر در مورد قاتلی به نام Ed Gein نوشته است. بلوخ در ویسکانسین زندگی می‌کرد و جین تنها 50 مایل دورتر از محل زندگی‌اش دستگیر شد، بنابراین به او علاقه نشان داد.
Ed Gein را "قصاب پلانفیلد" نیز می نامند و او زنی به نام برنیس را که صاحب یک فروشگاه سخت افزار بود، کشت. جزئیات این پرونده بسیار تلخ و غم انگیز است. معلوم شد که اد زنان بیشتری را کشته است و مردم متوجه شدند که او چقدر خطرناک است.
طبق وب سایت، اد و نورمن بیتس از Psycho ارتباط بسیار عجیب و غریبی با مادران خود داشتند. به اد آموزش داده شد که غیر از مادرش هیچ زن دیگری را دوست نداشته باشد، که قطعاً ترسناک و ناراحت کننده است.
معلوم شد که در حالی که بلوخ از اد جین الهام گرفته بود، او آنها را عمداً شبیه یک فرد به نظر نمی‌رسید. او بعداً متوجه شد که جزئیات زیادی وجود دارد که نورمن و اد مشترک بودند.
طبق گزارش Mental Floss، بلوخ متوجه شد "کاراکتر خیالی که من خلق کرده بودم چقدر شبیه به اد جین واقعی هم در عمل آشکار و هم انگیزه ظاهری است."
شگفت انگیز است که می شنویم در حالی که قرار نبود شخصیت ها یکسان باشند، نورمن در نهایت بسیار شبیه اد شد. این یکی از آن مواقعی است که حقیقت عجیب تر از خیال است.
ساخت "روانی"
در چیزی که ممکن است شنیدن آن برای طرفداران ترسناک تعجب آور باشد، آلفرد هیچکاک احساس کرد که Psycho یک فیلم کمدی است.
به گزارش گاردین، هیچکاک در نواری از فیلم معروف خود صحبت کرد که بخشی از آرشیو بی بی سی شد. کارگردان گفت: "[روانی] قصد داشت مردم را به جیغ زدن و فریاد زدن و غیره وادار کند. اما چیزی جز فریاد زدن و فریاد زدن در راه‌آهن برگشتی نیست… بنابراین نباید زیاد جلو بروید زیرا می‌خواهید آنها از راه‌آهن خارج شوند و قهقهه بزنند. با خوشحالی."
هیچکاک همچنین گفت که او فیلم را به عنوان بخشی از همان ژانری که دیگران می بینند، نمی بیند. او گفت: "احساس می‌کنم محتوا تا حدی سرگرم‌کننده بود و یک شوخی بزرگ بود. وقتی متوجه شدم که برخی آن را جدی گرفته‌اند، وحشت کردم."
مردم قطعا روانی را به عنوان یک فیلم ترسناک می بینند و اغلب فیلمی است که مطالعه و جدا می شود زیرا بسیار تازه و هیجان انگیز بود. موضوعات بی پایانی در مورد این فیلم در Reddit وجود دارد، با افرادی که به اشتراک می گذارند که برای اولین بار فیلم را تماشا کرده اند و می خواهند افکار و نظراتی را بشنوند. وقتی کسی از او پرسید که چرا صحنه دوش گرفتن تا این حد نمادین است، یکی از طرفداران توضیح داد که دوش به عنوان مکانی در نظر گرفته می‌شود که مردم می‌توانند هم «امن» و هم «آسیب‌پذیر» باشند و این صحنه این تصور را کاملاً تغییر داد.
Joseph Stefano، فیلمنامه نویس Psycho، توسط آستین کرونیکل مصاحبه کرد و در مورد تجربه خود صحبت کرد. استفانو نکته جالبی را به اشتراک گذاشت: هیچکاک فکر نمی کرد که مردم باید فیلمنامه ها را بازنویسی کنند. استفانو گفت: "یک چیز جالب دیگر این است که او درخواست بازنویسی نکرد. حتی یک بار. او احساس می کرد هر کسی که فیلم ها را می نویسد نویسنده است و این کار آنهاست."
استفانو همچنین گفت که وقتی آنها در حال ساخت فیلم بودند، به نظر غیرقابل شنیده می رسید که یک شخصیت اصلی را معرفی کنند و سپس آنها را بکشند، مانند کاری که با ماریون کردند.او گفت: "مفهوم قتل ستاره فیلم، معروف ترین نام آن، در آن روزها شنیده نشده بود، بنابراین فکر می کنم این به تنهایی باعث ناراحتی تماشاگران شد. هیچکس نمی توانست این را باور کند. احساس می کردم این تنها راه است. و هیچکاک با من موافقت کرد. ایده او این بود که ستاره ای را برای ایفای نقش این شخصیت محکوم به فنا بیاورد. بنابراین کار کرد."
قطعا منطقی است که Psycho در نهایت از یک قاتل واقعی الهام گرفته شود زیرا یکی از جالب‌ترین و آزاردهنده‌ترین فیلم‌ها در ژانر ترسناک است، و دلایل زیادی وجود دارد که چرا آن را هنوز یک فیلم کلاسیک امروزی می‌دانند.
