همه طرفداران فیلم مشتاق دیدن تیموتی شالامه هستند که در نسخه آتی Dune به کارگردانی دنیس ویلنوو به نمایش در آمده است. در حالی که ما مشتاقانه منتظر این کلیک علمی تخیلی هستیم، باید مدتی را با برخی از فیلم های قبلی دنیس مانند Incedies، Arrival، Enemy و البته Sicario بگذرانیم.
برای کسانی که به یاد نمی آورند، سیکاریو یک سواری وحشی است. این فیلم به فساد، قیمت انتقام، و ماهیت پیچیده جنگ مرزی مواد مخدر می پردازد… صحنه های بصری کامل هستند، فیلم بنفش است، موسیقی متن عصبی است، و کاملاً جدی است. به طور خلاصه، این یک فیلم سبک نیست. و با این حال، جاش برولین بازیگر احساس می کرد که آنقدرها هم جدی نیست… در واقع، طبق مصاحبه ای با HitFix، این احساس چیزی بود که او را عصبانی می کرد.
چیزهای زیادی در مورد جاش برولین وجود دارد که طرفداران از آموختن آنها شگفت زده خواهند شد، اما این حقیقت که او یک شخص واقعاً جدی است قطعاً یکی از آنها نیست. به طور جدی، دلیل اینکه Deadpool 2 خیلی خوب کار کرد این است که وقار طبیعی جاش برولین به راحتی حس شوخ طبعی و رها کردن بی پروا رایان رینولدز را از بین برد.
بنابراین، متوجه شدیم که جاش یک آدم سخت به اندازه فلز است، اما چرا کار روی Sicario برای او اینقدر دردسرساز شده بود؟
جاش از جسارت شخصیتش عصبانی شد
در مصاحبه جاش برولین در سال 2015 با هیت فیکس، مصاحبه کننده ادعا کرد که قسمت مورد علاقه او از فیلم این بود که شخصیت جاش برولین چقدر سرسخت بود. به نظر می رسید که تماشاگران با او موافق بودند زیرا شخصیت جاش برولین (مت گریور) از این حس ساده لوحی برای دستکاری در نهایت شخصیت امیلی بلانت (کیت میسر) و در عین حال تماشاگر استفاده کرد.این احساس آرامش بخش با شدت همه چیز و همه افراد دیگر در تضاد بود.
"او رهبر است. او باید دستکاری کننده باشد." جاش به مصاحبه کننده توضیح داد. "او باید فریبنده باشد. او باید جذاب باشد. و من می دانم که او کمی مغرور است، اما چیزی وجود دارد که برای من واقعاً جذاب است."
جاش در ادامه توضیح داد که مت گریور چقدر روی هدفی که برای رسیدن به آن تعیین کرده بود متمرکز بود. چگونه او روی دستکاری کیت برای انجام کارهایی که او انجام داد متمرکز بود تا گروهش بتوانند کاری را که می‌خواهند انجام دهند.
اما انتخاب های انجام شده در فیلمنامه درباره این شخصیت جاش را به شیوه ای کاملاً متفاوت در حین فیلمبرداری سیکاریو در آلبوکرکی، نیومکزیکو، عصبانی کرد.
"مردم می گفتند که "به نظر می رسید که در فیلم خوش می گذرانید". جاش توضیح داد.
معمولا جاش نقش های بسیار جدی ایفا می کند اما در نهایت سر صحنه فیلمبرداری بسیار سرگرم کننده است. سر صحنه فیلم سیکاریو برعکس این اتفاق افتاد. او به عنوان شخصیت سرگرم بود، اما در این بین آنقدرها خوشحال نبود.
"آنقدر شیطنت روی آن بود، که من از صحنه سریال عصبانی شدم. آلبوکرکی عصبانی شدم. آنجا بود و من می گویم "کجا می توانم لحظه ای برای دوست داشتن زندگی پیدا کنم؟" و مثل بلند کردن سنگین بود. مثل بلند کردن سنگین بود."
اگر این تجربه جاش برولین در صحنه فیلمبرداری سیکاریو بود، ما تعجب می‌کنیم که او درباره کار روی Deadpool 2 چه فکر می‌کرد، که قطعاً فیلم آرام‌تری است. شاید او راهی برای خو گرفتن با انرژی آن مجموعه به روشی بهتر از سیکاریو پیدا کرده است. در هر صورت، جاش در هر دو نقش کاملاً موفق شد.
حتی با وجود اینکه او از این تجربه عصبانی شده بود، آیا جاش می دانست که در حال ساخت یک فیلم فوق العاده است؟
اگرچه تجربه جاش در صحنه فیلمبرداری سیکاریو برای او چالش برانگیز بود، او متوجه شد که در حال ساخت یک فیلم بسیار خاص با کارگردانی فوق العاده است.
او همچنین گفت که نمی تواند کاملاً بفهمد که چرا احساس می کند فیلم دنیس اینقدر تماشایی خواهد بود. اما سر صحنه، او می‌توانست آن را حس کند…
"من فکر می کنم او فضایی را ایجاد کرد که در آن کاملاً جمعی بود، کاملاً ارتباطی، اما همچنین به شما احساس موفقیت نمی داد. چیزی که فکر می کنم در فیلم وجود دارد. وقتی فیلم را تماشا می کنید، فقط احساس می کنید. کمی ناآرام. شما به داخل کشیده شده‌اید. اما چیزی که می‌دانید اشتباه است. "بنابراین، وقتی فیلم را تماشا می‌کردیم، فکر می‌کردم، "وای! من هیچ ایده‌ای نداشتم!"…"
واضح است که جاش عمیقاً به کاری که روی سیکاریو انجام داده افتخار می کند، احتمالاً به همین دلیل است که برای دنباله، Sicario: Day Of The Soldado به این نقش بازگشته است. شاید ما حتی سومین فیلم سیکاریو را ببینیم؟
