انیمه فقط در سال های اخیر در غرب محبوبیت بیشتری پیدا کرده است و به نظر نمی رسد به این زودی ها از سرعت آن کاسته شود. نوع رسانه ژاپنی از دهه 90 با نمایش هایی مانند Sailor Moon و سریال اصلی Dragon Ball به آرامی راه خود را به رسانه های غربی باز کرد.
در دهه ۲۰۱۰، انیمه در غرب منفجر شد، تا جایی که فیلم‌های انیمه در بسیاری از سینماها در آمریکای شمالی نمایش داده می‌شد، سرویس‌های پخش انحصاری انیمه شروع به کار کردند و به طور گسترده رشد کردند و انیمه‌های اکشن وحشتناک‌تر و وحشتناک‌تر شدند. اقتباس‌های انیمه در حال ساخت بودند.حتی اگر این اقتباس‌ها همیشه وحشتناک باشند، نشان می‌دهند که این رسانه چقدر بر صنعت سرگرمی غرب تأثیر دارد.
نتفلیکس حقوق فرنچایزهای بیشتری را برای قرار دادن در پلتفرم استریم خود به دست آورده است و حتی وارد کار ساخت انیمه های اصلی نتفلیکس شده است، که بیشتر آنها مانند احیای این مجموعه، باکی، فوق العاده بوده اند..
انیمه هم تاثیر گذاشته و هم بر رسانه های غربی تاثیر گذاشته است، یکی از بزرگترین نمایش های آن تاثیر انیمه بر دنیای سینمایی مارول و مارول کمیک به طور کلی و بالعکس است.
تاثیر مارول بر انیمیشن و بالعکس
جهان سینمایی مارول به راحتی بزرگترین چیز در سرگرمی در حال حاضر است، بنابراین طبیعتاً بر دیگر سازندگان و آثار آنها تأثیر می گذارد. این را می‌توان در یکی از محبوب‌ترین مجموعه‌های انیمه در حال حاضر، My Hero Academia، به وضوح مشاهده کرد.
My Hero Academia حول دانش‌آموزان دبیرستانی است که برای ابرقهرمان شدن آموزش می‌دهند، اما مقایسه‌های MCU فقط به چیزهای ابرقهرمانی ختم نمی‌شود. شخصیت‌هایی در سریال وجود دارند که به وضوح تحت تأثیر شخصیت‌های مارول قرار گرفته‌اند، مانند کاموی وودز، قهرمانی که به وضوح از اسپایدرمن در نحوه حرکت و عملکرد او الهام گرفته شده است.
از نظر انیمه‌هایی که بر MCU تأثیر می‌گذارند، نباید بیشتر از انیمیشن ابرقهرمانی 2014 استودیوی مارول، Big Hero 6، نگاه کنید. این فیلم تاثیر زیادی از سبک انیمیشن هنر و شخصیت ها گرفت. از ترکیب تاثیر آمریکایی و ژاپنی بر دنیای فیلم و قدرت های سبک انیمه شخصیت ها.
مارول همچنین در کتاب‌های کمیک خود تأثیر بیشتری از انیمه می‌گیرد، حتی مجموعه‌های اسپین‌آف را کاملاً با سبک هنری انیمه ساخته است.
موضوعات طرح مشابه
MCU در سال‌های اخیر توسط افرادی که می‌گویند اکثر فیلم‌هایشان از ریتم‌های داستانی بسیار مشابهی پیروی می‌کنند، مورد انتقاد قرار گرفته است، به‌ویژه اولین فیلم‌های انفرادی برای قهرمانان جدید.
در حالی که این موضوع می تواند کمی خسته کننده باشد، معمولاً به خوبی انجام می شود و استفاده مکرر از آن به وضوح مردم را از خرید بلیط منصرف نمی کند. می‌توانید نوع مشابهی از داستان‌های داستانی را در فصل آغازین بسیاری از انیمه‌ها ببینید، جایی که شخصی متوجه می‌شود که به نوعی خاص هستند و باید یاد بگیرند که چگونه قدرت‌های خود را کنترل کنند.
خوبی در مورد روشی که سریال های انیمه معمولاً با این کار برخورد می کنند این است که آنها این روند را بسیار کندتر طی می کنند و قهرمان نمی توانند فوراً بد بزرگ را شکست دهد. به این ترتیب ما واقعاً می‌توانیم ببینیم که قهرمان داستان به جای یک فیلم 1 و نیم تا دو ساعته، مشکلاتی را پشت سر می‌گذارد و در طول فصل رشد می‌کند.
شخصیت ها پیر نمی شوند
نکته مهم در مورد MCU که در ذهن اکثر طرفدارانش وجود دارد این است که شخصیت مورد علاقه آنها در نهایت دیگر در جهان وجود نخواهد داشت، زیرا این بازیگر در نهایت قرارداد خود را برای بازی در آن شخصیت مانند ما تمدید نخواهد کرد. با کاپیتان آمریکا کریس ایوانز و مرد آهنی رابرت داونی جونیور دیده می شود.
این بدیهی است که در دنیای انیمه مشکلی نیست، زیرا زمانی که خالق داستان لازم بداند، شخصیت ها به سن خواهند رسید.
این هم برای طرفداران و هم برای سازندگان چیز خوبی است، زیرا طرفداران نگران این نیستند که شخصیت مورد علاقه‌شان نوشته یا کشته شود، زیرا یک بازیگر دیگر نمی‌خواهد یک شخصیت را بازی کند.
این همچنین به این معنی است که نویسنده مجبور نیست دائماً احتمال اینکه یکی از شخصیت‌های نمایش نیاز به ترک یا تغییر بازیگر داشته باشد را در نظر بگیرد. بنابراین نویسنده دیگر نیازی به نوشتن خط داستانی با امکان خروج بازیگران نخواهد داشت و می تواند داستان های بسیار طولانی تری ایجاد کند.
