دیوید لینچ نویسنده و کارگردان موفقی است که بیشتر به خاطر برانگیختن ترس و ایجاد نمادهای سرخراش در آثاری مانند سر پاک کن، مخمل آبی، و قله های دوقلو شهرت دارد. دیوید لینچ شروع به فیلمبرداری از خود در حال ارائه پیش بینی آب و هوا کرده است. یکی از این چیزها شبیه دیگری نیست، و با توجه به تناقض، با توجه به فیلم‌شناسی او، انگیزه‌ای برای تفسیر سرگرمی جدید لینچ وجود دارد.
در سال 2008، لینچ از خودش در حال گزارش آب و هوا فیلم گرفت. او برگشت
اما واقعاً جدید نیست. همانطور که بانی برتون گزارش می دهد،
این طبیعت انسان است که الگوها را معنا کند، و طرفداران کارهای لینچ ممکن است وسوسه شوند که در مورد نمادگرایی "تلفن نصب شده روی دیوار" و کشوهای میز چوبی که "هنوز به همان شکل هستند" حدس بزنند.شاید ارائه اخبار مربوط به آب و هوا به شیوه‌ای فرمول‌شده، در مواقع بحران، یک خدمت عمومی باشد، ارائه‌ی عادی بودن در زمانی کاملاً غیرعادی. شاید.
دیوید لینچ از عجیب بودن، یا بهتر است بگوییم، ساختن چیزهای عجیب و غریب، یا بهتر بگوییم، به تصویر کشیدن چیزهای عجیب و غریب، حرفه ای ساخته است. به نظر می رسد هدف او برانگیختن این نوع ناامیدی از طبقه بندی یا معناسازی است. می‌توانید ساعت‌ها برای توضیح Twin Peaks مانند این مرد وقت بگذارید، زیرا دیوید لینچ، به عنوان یک خالق، دوست ندارد چیزهایی را برای ما هجی کند.
نخواندن گزارش های لینچ سخت است
به عنوان اعضای مخاطب، ما انتظار داریم و از فضایی مرموز، از سوررئالیسم لینچی استفاده می کنیم، چیزی که صادقانه یک رویکرد ساده و فرمولی برای پخش هواشناسی است که لینچ اجرا کرده است.
از 11 می تا 19 مه، لینچ خود را در یک فضای اداری در توصیف آب و هوای صبح لس آنجلس منتشر کرده است. عجیب است، اما به سختی می توان گفت که چرا عجیب است، به غیر از این که ما آن مفاهیم مربوط به کار لینچ را به یک کار دنیوی تبدیل می کنیم که بهترین توصیف آب و هوا است، همانطور که برای یک دوست از طریق تلفن توضیح می دهید.
پیش‌بینی آب و هوای لینچ یک فرمول را دنبال کنید
بعد از تماشای پنج مورد از پیش‌بینی‌های آب و هوای لینچ، تقریباً می‌توانید یادداشت‌های او را که احتمالاً می‌خواند استنتاج کنید تا به او کمک کند متمرکز بماند:
- بعد از 12 مه از همه چیز با فیلتر آبی عکس بگیرید، زیرا باید از دیگر کارگردانان مشهوری که از خود فیلمبرداری می کنند و اخبار را گزارش می کنند متمایز شوید.
- بگویید "صبح بخیر" و سپس به طرز عجیبی تاریخ را بیان کنید. به عنوان مثال، "صبح بخیر. پانزده اردیبهشت و دو هزار و بیست و یک روز جمعه است» (آیا او سر ما داد می زند؟ چرا این طور می گوید؟ آیا او تاکید می کند که زمان چگونه می گذرد اما واقعاً اینطور نیست، بنابراین ما باید آن را اعلام کنیم تا مطمئن شویم همه چیز رو به جلو است؟ چرا بگوییم دو هزار و بیست و نه دو هزار و بیست؟ چرا نمی گوییم جمعه پانزده اردیبهشت، دو هزار و بیست است؟).
- موقعیت مکانی خود را مشخص کنید و سپس تعدادی توصیفگر جذاب را وارد کنید. برای مثال، «اینجا در L.الف.، آسمان آبی زیبا و زیبا، آفتاب، نه ابری در آسمان. در حال حاضر خیلی هنوز.» (اما دیوید، دیروز گفتی که آسمان لس آنجلس زیباست، اما امروز گفتی دو بار زیباست؛ یعنی چه؟ و گفتی که الان خیلی ثابت است، اما دیروز نگفتی، اما گفتی که در چهارشنبه، "سیزدهم مه، دو هزار و بیست" - سکون در لس آنجلس چیست؟ ما باید بفهمیم).
- گزارش دما، هم در فارنهایت و هم بر حسب سانتیگراد (زیرا شنیده اید که دارن آرنوفسکی فقط به فارنهایت گزارش می دهد).
- درباره چگونگی تغییر آب و هوا حدس بزنید (این امر اختیاری به نظر می رسد، زیرا او این کار را فقط در روزهایی انجام می دهد که آب و هوا برای بهتر شدن تغییر می کند؛ چه خبر؟ آیا این یک تفسیر فراتر از نحوه چارچوب بندی برداشت های ما توسط رسانه ها است. راه‌های باریک؟ در 11، 12، و 18 مه، شما روشن‌تر شدن آسمان‌ها را به‌عنوان «سوختن» توصیف کردید - این بسیار شاعرانه است. چگونه می‌توانیم ابهامات اجتماعی را از بین ببریم و به روزی آفتابی‌تر برسیم؟ شاید باید به دنبال پاسخ‌ها باشیم.).
- با «روز عالی داشته باشید» (ترجیح می‌دهند) یا «یک روز فوق‌العاده داشته باشید» (نه به همان اندازه) پایان دهید.
شاید دیوید لینچ از این زمان های عجیب برای ارائه خدمات عمومی استفاده می کند. شاید دیوید لینچ برای انگیزه های خلاقانه خود به یک خروجی نیاز دارد. شاید دو پیشنهاد قبلی دست به دست هم بدهند. شاید برخی از ما زمان زیادی در اختیار داشته باشیم. شاید فقط ایجاد کردن سرگرم کننده باشد. شاید اگر کسی از آن آسیبی نبیند، حدس و گمان وحشیانه سرگرم کننده باشد.
متشکرم، دیوید لینچ، برای این پیش بینی های عادی عجیب و غریب.
