سریال کمدی موفق NBC The Office به مدت نه فصل پخش شد و تعداد زیادی شخصیت جالب، عجیب و غریب و کامل را برای مخاطبان به نمایش گذاشت تا عاشق آنها شوند. اگرچه این سریال در ابتدا تنها پنج شخصیت اصلی (مایکل، جیم، پم، دوایت و رایان) را به نمایش می‌گذاشت، اما دیگر بازیگران خیلی زود به قدری جالب بودند که برای نویسندگان و مجری برنامه، گرگ دنیلز، غیرممکن شد که برای آنها نیز داستان نسازند.
چیزهای جالب زیادی در مورد بازیگرانی وجود دارد که شخصیت‌هایشان برای آنها ساخته شده یا بعداً پررنگ‌تر شده‌اند: آنجلا برای نقش پم تست داد اما واقعاً مناسب نبود، بنابراین در عوض برای او شخصیتی ساختند. فیلیس در واقع در انتخاب بازیگران کار می کرد، اما گرگ دنیلز در طول میز خواندن آنقدر از او خوشش آمد که او را نیز در نمایش می خواست.یکی از جالب‌ترین داستان‌ها، کریدز است.
Creed Bratton قطعا یکی از حیرت انگیزترین و شیرین ترین شخصیت های The Office است. شخصیت کرید با بازی بازیگری با همین نام که در دهه 1960 از گروه گراس روتس (The Grass Roots) به نوازندگی تبدیل شده است، ملغمه ای از نسخه واقعی خود و شخصیتی است که نویسندگان برای او ساخته اند. او به نوعی شبیه کاکل قدیمی دفتر است، زیرا کمی عجیب و دیوانه است، و هرگز نمی دانید که او چه می کند، یا اینکه او حتی در آنجا حضور دارد یا خیر. او به خردسالان شناسنامه‌های جعلی می‌فروشد، روی یک حوله کاغذی مرطوب روی میزش ماش جوانه می‌زند و قطعاً حداقل یک بار در زندگی خود مرتکب کلاهبرداری هویت شده است. او فقط کرید است (این بهترین راه برای توضیح آن است) و شما باید او را به خاطر آن دوست داشته باشید.
نکته دیوانه کننده این است که این شخصیت حواس پرت و وحشی که تماشاگران در طول این سال ها عاشق خندیدن او بوده اند تقریباً هرگز یک شخصیت نبوده است. کرید براتون واقعی در مصاحبه ای با جنا فیشر (پم) و آنجلا کینزی (آنجلا) در قسمتی از پادکست آنها Office Ladies توضیح داد که چگونه از طریق یک سری تصادفات کوچک به عنوان یک شخصیت اصلی در The Office تبدیل شد.
حتی قرار نبود او یک شخصیت سخنگو باشد
وقتی صحبت از بازیگری به میان می آید، برای برخی، صحبت کردن در واقع می تواند "بالاتر از درجه دستمزد آنها" باشد. در هالیوود، اگر بازیگری را استخدام کنید، اگر حرف بزند، حقوق بیشتری دریافت می‌کند تا اینکه حرف نزند. دومی که می توان در یک قسمت صحبت های هر کسی را شنید، قرار است بر اساس آن به آنها دستمزد پرداخت شود.
در مصاحبه خود با فیشر و کینزی، کرید فاش کرد که در طول فیلمبرداری اپیزود "روز تنوع"، یکی از دستیاران کارگردان او را با یکی از بازیگران اصلی اشتباه گرفت و به او دستور داد تا یک گفتگوی جانبی داشته باشد. با فیلیس فیلیس تقریباً AD را تصحیح کرد، اما کرید به سرعت به او اشاره کرد که باید ساکت باشد و به هر حال آن را ادامه داد.
این، همانطور که معلوم شد، دقیقاً همان چیزی بود که Creed به آن امیدوار بود. نه چندان دور قبل از شروع کارش در The Office، کرید اولین کنسرت بازیگری خود را در برنامه Bernie Mac Show انجام می‌داد، جایی که به دلیل توانایی‌اش در خنداندن خود برنی مک، اغلب به‌عنوان یک بازیگر برجسته مورد استفاده قرار می‌گرفت.یکی از تهیه کنندگان متوجه شد که کرید یک بار در گرس روتز بوده است و از او چند امضا خواست.
کرید پس از اینکه متوجه شد این تهیه کننده در حال کار بر روی نسخه آمریکایی The Office است، اشاره کرد که علاقه مند به حضور در این نمایش است. Creed به خانم های آفیس گفت که در پاسخ گفت: "ما او را در پس زمینه قرار می دهیم و ببینیم آیا می توانیم او را در ترکیب کار کنیم." بنابراین وقتی فرصتش را دید، قصد نداشت به فیلیس اجازه دهد با او صحبت کند.
البته، زمانی که او در برنامه صحبت کرد، از قبل دستمزد دریافت می کرد، بنابراین آنها فکر کردند که به او اجازه می دهند به صحبت کردن ادامه دهد. او باید چند کار دیگر انجام دهد، مانند صدای اپراتور شفت معدن از طریق تلفن در اپیزود "He alth Care" قبل از اینکه به تعطیلات بزرگ خود در "هالووین" برسد، جایی که او توانست صحنه ای را با مایکل فیلمبرداری کند که در ابتدا نوشته شده بود. به اندازه شش صفحه.
Creed تقریباً به جای دوون اخراج شد
در اپیزود "هالووین"، به دلیل کاهش هزینه ها، مایکل باید تا پایان روز یک نفر را اخراج کند، و او هنوز تصمیم نگرفته است که چه کسی.
اگرچه کرید در قسمت‌های قبلی صحبت کرده بود، اما از نظر فنی هنوز عضوی از بازیگران نبود: او به همراه دوون آبنر هنوز یک بازیگر اضافی بود و یکی از تنها دو نفر دیگر در آن زمان باقی مانده بود. از آنجایی که بقیه بازیگران برای حضور در قسمت‌های بعدی قرارداد داشتند، هیچ‌کدام از آنها اخراج نشدند… بنابراین کار به کرید و دوون رسید.
اگرچه ندانستن چه کسی را تا آخرین لحظه اخراج می‌کنی کار بسیار مایکل اسکات است، اما معلوم می‌شود که آنقدرها هم دور از واقعیت نبوده است. به گفته کرید، زمانی که دانیلز فیلمنامه را به آنها داد، او به اندازه مایکل نامطمئن بود:
"در آن زمان، او به ما گفت، "یکی از شما بچه ها باید برود، اما ما هنوز نمی دانیم. ما به هر دوی شما شلیک می کنیم و می بینیم که چگونه کار می کند.""
آنها در واقع دو پایان متفاوت را فیلمبرداری کردند: یکی که در آن کرید اخراج می شود و دیگری که پخش می شود، جایی که دوون انجام می دهد. با این حال، وقتی کار به نتیجه رسید، به هیچ وجه تصمیمی نبود.
اگرچه مایکل هرگز در خود اپیزود به راه آسانی که می خواست دست پیدا نکرد، تیم نویسندگی به نوعی موفق شد. سرنوشت به شکلی مداخله کرد که دوون قرارداد تئاتر گرفت تا با یک نمایش به تور برود، بنابراین شخصیت او اخراج شد، کرید ماندگار شد و همه خوشحال شدند. (خب، همه به جز شخصیت دوون، یعنی.)
کرید گفت: "شهود من گفت: "این است" وقتی آن شش صفحه گفتگو با استیو کارل به او تحویل داده شد. معلوم شد حق با او بود. چیزی که به عنوان یک بخش پس زمینه کوچک شروع شد، در نهایت به یک شخصیت اصلی محبوب در سریال تبدیل شد. او حتی یکی از زیباترین خطوط را در فینال داشت:
"همه چیز بسیار خودسرانه به نظر می رسید: من برای کار در این شرکت درخواست دادم زیرا آنها در حال استخدام بودند؛ میز پشتی را گرفتم زیرا خالی بود، اما … مهم نیست چگونه به آنجا می رسی یا کجا می روید. در نهایت، انسان ها این موهبت معجزه آسا را دارند تا آن مکان را به خانه تبدیل کنند."
مطمئناً همه طرفداران خوشحال هستند که این چرخش های خودسرانه سرنوشت باعث شد تا مرد و شخصیت فوق العاده ای که کرید براتن است، The Office را خانه خود کند.
