درست است که همه لحظات مورد علاقه خود را از "شنبه شب زنده" خواهند داشت. و همچنین همیشه منتقدانی هستند که منتظرند نظرات خود را بیان کنند، حتی اگر طرفداران مخالف باشند. خوشبختانه، تعداد زیادی از افراد موافق بودند که یک طرح خاص «SNL» که تام هنکس را نشان می‌دهد، شایسته بهترین شکاف تاریخ است.
تام هنکس به خاطر اجرای چند نقش دراماتیک معروف است، اما او همچنین حس شوخ طبعی خوبی دارد. بنابراین طرفداران به اجرای حماسی او در طرح "SNL" Black Jeopardy به عنوان بهترین -- یا حداقل یکی از بهترین طرح های تاریخ اشاره می کنند.
تام هنکس در «خطر سیاه» «داگ» بود
وقتی تام هنکس به «داگ» تبدیل شد، فقط خنده های شکمی نبود که برای بینندگان صحبت کرد.یکی از طرفداران که اعلام کرد این طرح یکی از موارد مورد علاقه آنهاست، فرضیه آن صحنه خاص را خلاصه کرد؛ "به طرزی هوشمندانه و خنده دار، ایده ای بدیع را در سال 2016 پیشنهاد کرد: شاید آمریکا آنقدرها که به نظر می رسد درمانده تقسیم نشده باشد."
طرح شامل رقابت داگ در Jeopardy در برابر دو شرکت کننده سیاهپوست است و او توانست رقبای خود را حتی در حالی که نظرات نژادپرستانه مرزی و در عین حال غیرعمدی را در این بین سر می‌خورد، مجذوب کند.
شخصیت تام هنکس "داگ" حتی یک کلاه قرمز علامت تجاری بر سر داشت، چیزهایی مانند "Git Er Done" را گفت و با کمی تند صحبت کرد. اما او پاسخ‌های درست زیادی دریافت کرد، و نکته برجسته - غیر از خنده - این بود که این طرح "برطبق خطوط نژادی" بود.
چرا طرفداران فکر می کنند طرح تام هنکس بهترین بود؟
دیگر طرفداران موافق بودند که طرح داگ نیز یکی از برترین طرح‌های آنها بوده است، در واقع، این پست نسبت به پیشنهادات دیگر طرفداران برای بهترین طرح تاریخ، رأی‌های مثبت بیشتری کسب کرد. اما چرا؟
طنز وجود داشت، که البته بالاترین نیاز است. و این همراه با یک طرح "بیدار" زیبا، که در سال 2016 پخش شد، تحسین های زیادی را برای آن قسمت به ارمغان آورد. در آن زمان، ایالات متحده وارد فصل انتخابات خود می شد و داگ نماینده بخش بزرگی از آمریکا بود.
نکته این است که دلیلی وجود دارد که چرا بازیگران «SNL» نامزد دریافت جایزه امی زیادی می شوند. آنها مطمئنا سرگرم کننده هستند، اما همچنین به گونه ای با مخاطب صحبت می کنند که بسیاری از نمایش ها قادر به انجام آن نیستند. به طور کلی، به نظر می رسد موضوع این است که "مردم را بخندانید در حالی که حقایق خشن را بیان می کنید"، اما این ترکیب کار می کند.
همانطور که یکی از ابر طرفدارانی که ارزیابی خود را از این طرح نوشت، خاطرنشان کرد: "در این قسمت از "خطر سیاه"، سؤالات ریشه در احساس ناتوانی، سوء ظن به اقتدار و هویت طبقه کارگر دارند."
واضح است که اینها موضوعاتی هستند که هم داگ و هم رقبای او می توانند با آنها ارتباط برقرار کنند (و همچنین مخاطبان).
