ویل فرل از آن دسته بازیگرهایی است که بلافاصله پروژه را ارتقا می بخشد. حضور او به راحتی می تواند مفهومی مضحک را بفروشد زیرا مرد با اشتیاق خود را در هر نقشی پرتاب می کند. به مفهوم شب های تالادگا: تصنیف ریکی بابی فکر کنید…. آیا می توانید صادقانه بگویید که این فیلم بدون فارغ التحصیل SNL کار می کرد؟ Step Brothers چطور؟ مطمئناً، این ایده خنده‌داری است، اما چنین چیزی بدون انتخاب بازیگر درجا می‌میرد. به طور خلاصه، این اثبات تولید نیست. همین امر در مورد Old School در سال 2003 نیز صدق می کند، فیلمی که نه تنها کار کارگردانی تاد فیلیپس را آغاز کرد، بلکه به ویل فرل کمک کرد تا به یکی از بزرگترین ستاره های کمدی جهان تبدیل شود.
اما تقریباً این اتفاق نیفتاد…
حقیقت این است که احزاب درگیر با Old School بودند که به سادگی ویل را در فیلم نمی خواستند… و نه لوک ویلسون یا وینس وان را می خواستند… دیوانه، درست است؟
استودیو به ویل، لوک یا وینس فروخته نشد… اما چرا؟
یک بازیگر بزرگ می تواند شیوه ساخت فیلم خود را تغییر دهد. این دقیقاً همان چیزی است که کوئنتین تارانتینو مری الیزابت وینستد را برای اثبات مرگ استخدام کرد. و این همان چیزی است که کارگردان آینده جوکر و خماری، تاد فیلیپس، از ویل، لوک و وینس وان می‌خواست. او آن لحظه متعالی را می‌خواست که یک بازیگر به مفهومی پوچ جان بدهد و آن را کاملاً بفروشد!
اگر کسی می توانست این کار را با فیلمی در مورد مردان 30 ساله ای انجام دهد که مشتاق روزهای پسر دانشگاهی خود هستند، آن مرد اهل SNL، برادر اوون ویلسون و مردی از سوینگرز بودند. اما استودیو DreamWorks این را برای تاد واقعاً چالش برانگیز کرد.
تاد فیلیپس در مصاحبه ای با Playboy توضیح داد: «ما وینس [وون] را در تمام مدت در ذهن داشتیم، و در اطراف وینس بازیگر می گذاشتیم."در آن زمان، وینس برای دریم ورکس فروش سختی داشت. او فیلم های زیادی ساخته بود که نمی توان آنها را کمدی نامید - او یک بازیگر دراماتیک بود. اما من واقعاً مرده بودم که وینس بودم.".
طبق گفته ایوان ریتمن، تهیه کننده، DreamWorks متقاعد نشده بود که وینس وان از راه دور بامزه است. این عقیده ای بود که با توجه به موفقیت وینس در دیگر آثار کمدی بزرگ مانند Wedding Crashers، آنها در نهایت مجبور به خوردن خواهند شد.
در نهایت، ایوان و تاد برای وینس موضع گرفتند و صریح به استودیو گفتند که یافتن افراد بامزه تخصص آنهاست نه استودیوها.
استخدام وینس نیز چیزی بود که لوک ویلسون و ویل فرل را جذب کرد. با این حال، به دلیل دخالت استودیو و همچنین مسائل شخصی وینس، او برای همیشه قرارداد امضا کرد. صبح اولین صحنه او در Old School زمانی بود که برای اولین بار قلم را روی کاغذ گذاشت.
وینس کمی حیله‌گر بود. ما مدت‌ها قبل از تیراندازی به توافق رسیده بودیم، اما زمان زیادی طول کشید.ایوان رایتمن به پلی‌بوی توضیح داد: «درباره نکات کوچکی بحث‌های زیادی وجود داشت که در نهایت هرگز مهم نبودند. من فکر می‌کنم سطحی از پارانویا در زندگی وینس در آن زمان وجود داشت که هرگز به فیلم ما ربطی نداشت. اما استودیو به ما اجازه نمی داد فیلمبرداری را شروع کنیم تا زمانی که او قرارداد را امضا کرد، که در نهایت به خاطر تهیه کننده خط ما، دن گلدبرگ، که فوق العاده بود، این کار را انجام داد.
"زمانی که DreamWorks را متقاعد کردیم و وینس را بدست آوردیم، فکر می کنم در همان زمان به ویل و لوک [ویلسون] رسید." تاد فیلیپس توضیح داد. "فکر نمی‌کنم برای سه قسمت اصلی تست‌هایی داشتیم. ویل هنوز در SNL بود و کار کردن با برنامه‌اش بسیار سخت بود. او از نیویورک به لس آنجلس زیاد رفت و آمد می‌کرد چون ما فیلم را فیلمبرداری کردیم. در لس آنجلس، شیمی بین وینس و ویل از تصور من فراتر رفت."
شیمی روی دوربین چیزی بود که ویل فرل نیز به آن پی برد و این یکی از دلایلی است که او در انجام این پروژه بی‌قرار بود.اما بار دیگر، DreamWorks در ویل فروخته نشد. این بیشتر به این واقعیت مربوط می شد که کمدی او به شکلی که در اواخر دهه 2000 انجام می شد به طور کامل برای فیلم ترجمه نشده بود. ویل از تاد به خاطر متقاعد کردن دریم ورکس برای انتخاب او تقدیر می کند. این تصمیمی بود که DreamWorks مطمئناً از آن پشیمان نیست.
خب، درباره لوک ویلسون چطور؟
برخلاف وینس وان و ویل فرل، لوک ویلسون واقعاً موجودی ناشناخته بود. دریم ورکس وینس را نمی خواست چون فکر نمی کردند او یک بازیگر کمدی است و ویل را به خاطر برنامه و شخصیت او در شنبه شب زنده نمی خواستند. اما با لوک… این به سادگی در مورد این واقعیت بود که او تقریباً هیچ کس نبود.
"احتمالاً تا آن زمان 10 فیلم بازی نکرده بودم - Bottle Rocket و Rushmore، و فکر می کنم رویال Tenenbaums و Legally Blonde هنوز اکران نشده بودند، " لوک ویلسون، که در Old School نقش میچ را بازی می کرد، توضیح داد. «یک نکته جانبی این است که ویل فقط برای ملاقات و صحبت، قبل از مدرسه قدیمی و غیرمرتبط با من، با من تماس گرفته بود، بنابراین من یک بار او را برای نوشیدن آبجو ملاقات کردم.من چیزی در مورد تاد فیلیپس نمی دانستم - من فقط یک کارمند بودم. اگر اولین کسی باشم که آنها به سراغشان رفتند، تعجب می کنم، اما چه کسی می داند؟ اگر آنها بگویند "لوک ویلسون را برای ما بیاور" شگفت زده می شوم"
البته، تاد و ایوان توانستند بازی خوبی را به استودیو ارائه دهند و دقیقاً بازیگرانی را که دلشان را بر روی آنها گذاشته بودند به دست آوردند. این بی‌تردید دلیل اصلی باقی ماندن مدرسه اولد یکی از محبوب‌ترین کمدی‌های پوچ‌گرایانه اوایل دهه 2000 است.
