در سال 1998، زمانی که «لبوفسکی بزرگ» تولید شد، فیلم‌های فناوری امروزی وجود نداشتند. وقتی نوبت به ظاهر شاد، خسته، ترسیده و هر احساس دیگری می رسید، بازیگران باید خلاقیت به خرج می دادند.
بالاخره آنها بازیگر هستند. و با این حال، بسیاری از فیلم‌ها فوق‌العاده‌نویسی شده‌اند، درست به تعداد دفعاتی که شخصیت‌ها گفته‌اند «مرد» و «رفیق». در همان زمان، همه چیز کاملا طبیعی بود، به خصوص برای خود لبوفسکی بزرگ، جف بریجز.
نسل‌های جوان‌تر ممکن است لزوماً نام او را ندانند، اما Bridges حتی در حال حاضر به عنوان The Dude قابل تشخیص است. در سال 1998، او در یک فیلم سرگرم کننده و دمدمی بازی بود که جولیان مور، جان گودمن، استیو بوشمی، فیلیپ سیمور هافمن و حتی تارا رید را نیز در سایت IMDb بازی کردند.البته شاید تارا یکی از کم شانس ترین ستاره های فیلم بوده باشد. به نظر می رسید مسیر حرفه ای او با 'شارکنادو' به پایان رسیده است.
و اگرچه هر بازیگر خوبی مایل است کمی در مورد خودش برای ایفای نقش تغییر کند، جف بریجز وقتی صحبت از پذیرش واقعی شخصیت The Dude شد کمی عمیق‌تر شد. در مقابل، استیو بوشمی تمایلی به تغییر ظاهر خود ندارد (و هرگز دندان هایش را اصلاح نخواهد کرد)، اما این ممکن است حرکت خوبی برای حرفه او باشد.
اما چرا جف بریجز تا آنجا پیش رفت که چشمانش را در فیلم قرمز نشان داد؟ خوشبختانه، کمی چیزهای بی اهمیت IMDb پاسخ آسانی را ارائه می دهد.
دلیل اینکه جف بریجز برای بسیاری از صحنه‌های «لبوفسکی بزرگ» چشم‌هایش را قرمز می‌کرد به صلاحدید کارگردانان برمی‌گردد. ظاهراً، قبل از شروع فیلمبرداری هر روز، جف از برادران کوئن می‌پرسید که آیا «آدم» یکی را در راه سوخته است.»
اگر برادران (کارگردانان و فیلمنامه نویسان) می گفتند که او گفته است، جف چشمانش را قرمز می کند.
او چگونه این کار را انجام داد؟ به گزارش IMDb، جف فقط بند انگشتان خود را به چشمانش می مالید تا روی صفحه نمایش قرمز و تحریک شده به نظر برسند.
این نوعی تعهد و توسعه شخصیت واقعی است. و در حالی که جف بریجز ممکن است به عنوان بهترین بازیگر تاریخ در تاریخ ثبت نشده باشد، او این نقش را به دل می گیرد. در واقع، پس از خواندن فیلمنامه اصلی برادران کوئن، بریجز ظاهرا از آنها پرسید که آیا با او به دبیرستان می‌روند.
شاید جف بیشتر از آن چیزی که در صحنه فیلمبرداری اجازه حضور در صحنه را داده است، شبیه The Dude باشد. البته، او لزوماً نمی‌خواهد طرفداران این موضوع را بدانند (و همچنین استودیویی که فیلم را در آن فیلمبرداری کرده‌اند، حداقل در دهه 90 این کار را نمی‌کند).
