عوامل بسیاری می توانند باعث ایجاد یا شکست یک فیلم یا سریال تلویزیونی شوند، اما یکی از مهم ترین اشتباهات، قضاوت نادرست در مورد انتخاب بازیگران است. حتی اگر یک فیلم یا سریال تلویزیونی نوشته‌های تند و طرحی عالی داشته باشد، به دست بازیگران و بازیگران زن می‌افتد که آن را زنده کنند. برای بینندگان واضح است که فیلم ها و سریال های تلویزیونی واقعی نیستند. با این حال، بینندگان همچنان می‌خواهند آنقدر در یک داستان غرق شوند که آن را فراموش کنند.
جذاب بودن دو شخصیت تنها چیزی نیست که یک داستان عاشقانه را باورپذیر کند. بازیگری یک هنر است که نیازمند کار سخت و مهارت است. انتقال پیچیدگی های عشق روی صفحه نمایش همیشه کار آسانی نیست.وقتی بازیگران و هنرپیشه ها به درستی عمل می کنند، شاهکارهایی مانند تایتانیک خلق می کنند. هنگامی که آنها اشتباه می کنند، به ورودی هایی در لیست هایی مانند این تبدیل می شوند.
10 جوزف گوردون-لویت و زویی دشانل: "(500) روزهای تابستان" (2009)
تام با بازی جوزف گوردون-لویت، همکارش سامر با بازی زویی دشانل را تعقیب می‌کند و توضیح می‌دهد که او و تعهد با هم هماهنگ نیستند. با این حال، تام او را به عنوان یکی از افراد می بیند و حاضر نیست تنها دوستانی باشد که دارای مزایا هستند. رک و پوست کنده، تماشای این دو با هم خسته کننده است. عدم توسعه شخصیت تابستان، عدم صمیمیت واقعی شخصیت ها، نیاز تام، و دیدگاه های نوجوانانه و کمپینگ او درباره عشق همراه با جدایی سامر، داستان عاشقانه مناسبی را ایجاد نمی کند. به علاوه، در عین زیبایی و آبی، چشمان دشانل بی احساس به نظر می رسد و در کل فیلم می درخشد.
9 داکوتا جانسون و جیمی دورنان: "پنجاه سایه خاکستری" (2015)
جوایز تمشک طلایی یا به اختصار Razzies طنز است. این نمایش جایزه ای است که به برخی از بدترین فیلم ها در طول یک سال خاص افتخار می کند. در سال 2016، Razzies Fifty Shades Of Grey را در پنج دسته مورد بی احترامی قرار دادند. داکوتا جانسون، بازیگر نقش آناستازیا استیل، و جیمی دورنان، بازیگر نقش کریستین گری، برنده بدترین دو نفر روی صفحه نمایش شدند. چرا؟ این کتاب تماشاگران سینما را برای تجربه ای پرشور و پرشور روی صفحه هیجان زده کرد. با این حال، جانسون و دورنان فاقد اشتیاق بودند. برای یک فیلم وابسته به عشق شهوانی، این دو رابطه ناخوشایند و دلخراشی را به نمایش گذاشتند.
8 بیانسه و ادریس البا: "وسواس" (2009)
شما فکر می کنید که جذاب ترین مرد زنده طبق رتبه مجله People و هنرپیشه نمادین Dream Girls به عنوان یک زوج روی پرده کار می کنند و تریلر روانشناختی Obsessed را زنده می کنند.با این حال، این دو بیشتر شبیه بهترین دوستان به نظر می رسیدند تا زوجی که واقعاً یکدیگر را دوست داشتند. زایمان البا بسیار واقعی بود و بیانسه تا زمان صحنه مبارزه در فیلم زنده نشد که انصافاً بهترین بخش فیلم است.
7 میلا کونیس و ویلمر والدراما: «آن نمایش دهه 70» (1998-2006)
یکی از بهترین راه ها برای توصیف این رابطه این است که مردی را تصور کنید که سرانجام از منطقه دوست خارج شده است. با این حال، این رابطه واقعی یا باورپذیر به نظر نمی رسد. فز، با بازی ویلمر والدراما، سال ها به شخصیت میلا کونیس جکی علاقه داشت. پس از اینکه جکی مکرراً فز را رد کرد، مردم او را به عنوان یک دوست نوشتند، مانند جکی. بعلاوه، به نظر می رسد کونیس و والدراما روی پرده، بیشتر از یک رابطه عاشقانه، رابطه خواهر و برادری دارند.
6 ملکه لطیفه و مشترک: "Just Wright" (2010)
Just Wright داستان یک بسکتبالیست را روایت می کند که متوجه می شود به جای تعقیب زن دیگری که فقط از نظر بدنی جذاب است اما شباهت زیادی با او ندارد باید همیشه در کنار دوست حامی خود می بود. با این حال، وقتی رابطه بین لسلی با بازی ملکه لطیفه و اسکات با بازی کامن عاشقانه می شود، تماشای آن به اندازه دوستی آنها لذت بخش نیست. به‌علاوه، دیدن Common در نقش‌های عاشقانه «غیر معمول» است.
5 دنیل رادکلیف و بانی رایت: "هری پاتر و شاهزاده دورگه (2009)"؛ «هری پاتر و یادگاران مرگ» (2010)
بانی رایت گفته است که بوسیدن دنیل رادکلیف مانند بوسیدن یک برادر بود و احساس عجیبی داشت. به گزارش اینسایدر، این بازیگر تا زمانی که دوستانش او را آگاه نکردند، از یک بوسه آگاه نبود.او در سری کتاب‌ها تا این حد پیش نرفت. ناجوری که رایت احساس کرد روی صفحه نمایش داده شد. رایت اعتراف کرد که ایجاد صمیمیت با کسی که احساس برادری می کند سخت است.
4 جنیفر لوپز و بن افلک: «گیگلی» (2003)
بعد از اینکه جیگلی، جنیفر لوپز و افلک شروع به قرار ملاقات کردند. دنیا آنها را با نام «بنیفر» می شناخت. به نظر می رسید که رابطه آنها رسانه ها را در یک جنون قرار داده است، اما شخصیت های آنها در Gigli این کار را برای مخاطبان انجام ندادند. چرا؟ منتقدان اشاره می‌کنند که ستاره‌ها معمولاً جوک می‌کنند، در لحظاتی که ظاهراً گرم هستند، نمایشی نیمه کاره ارائه می‌دهند، اغلب به دوربین خیره می‌شوند، و اینکه شخصیت لوپز، ریکی، به عنوان یک آدم سرسخت قابل باور نیست. قاتل قراردادی.
3 کلی کلارکسون و جاستین گوارینی: «از جاستین تا کلی» (2003)
شما فکر می کنید که فیلمی که حول محور کلی کلارکسون برنده امریکن آیدل و جاستین گوارینی شرکت کننده در مسابقه عرضه می شود ارزش تبلیغات را دارد. به جرات می توان گفت که کلارکسون و گوارینی در خوانندگی بهتر بودند. اگرچه شایعاتی مبنی بر اینکه این دو یک آیتم واقعی هستند، در آن زمان به سرعت پخش شد، به نظر می‌رسید که هر گونه شیمی ادعایی بین این دو وجود نداشته باشد. این موزیکال در سال 2005 برنده جایزه Razzie به دلیل بدترین موزیکال ربع قرن گذشته شد.
2 لئوناردو دی کاپریو و کری مولیگان: "گتسبی بزرگ": (2013)
اگر کتاب کلاسیک F. Scott Fitzgerald را خوانده اید، احتمالاً امید زیادی به این درام عاشقانه داشته اید. منتقدان نقدهای متناوب از فیلم داشتند. هم دی کاپریو و هم مولیگان به دلیل ظاهر خوب، متانت، ظرافت و هر چیزی که از دهه 20 خروشان انتظار دارید، انتخاب های عالی برای بازیگری بودند.با این حال، یک گسست وجود داشت، جایی که در بعضی مواقع، هر دو شخصیت خالی، بی احساس و غریبه به نظر می رسیدند. با این حال، بازسازی شیمی دی کاپریو با کیت وینسلت در تایتانیک دشوار است.
1 کریستن استوارت و رابرت پتیسون: "گرگ و میش" (2008)
وقتی بزرگتر شدی و به طور عینی به این پدیده نوجوانی نگاه کردی، ایرادات آن را خواهید دید. بسیاری از بینندگان شخصیت رابرت پتیسون، ادوارد، را به دلیل کنترل بودن صدا می کنند. در مورد شیمی بین استوارت و پتیسون، حالات ظاهراً تغییرناپذیر چهره استوارت فریاد نمی زد که او "به طور غیرقابل برگشتی" عاشق ادوارد کالن است. این دو در مجموع با هم ناخوشایند به نظر می رسیدند، چه روی صفحه و چه خارج از صفحه.
